लॉटरीचे व्यसन लागते का?

तुझ्या मैत्रिणीने सांगितलेले अगदी खरे आहे.अशी मैत्रिण मिळणे भाग्याचे आहे.

जळतेय तुमची मैत्रीण. तुम्हाला मोठी लॉटरी लागेल म्हणून.
तुम्ही एक लिमिट ठरवून घेत राहा लॉटरी. यु विल थँक मी लेटर.

आणखी एक- विनिंग स्ट्रिक तोडू नका.. ऊटीलाईज इट .

>> लॉटरीचे व्यसन लागते का?

लागू शकते का? हो नक्कीच. याबद्दल शंका वा दुमत असण्याचे कारणच नाही. लॉटरीपायी पैसा खर्च होऊन वाताहत झालेली उदाहरणे पाहिली आहेत. मराठीत जुगार म्हणतात. कॅसिनो हे त्याचेच एक भावंड. शब्द वेगवेगळे असले तरी मुलभूत तत्व तेच असते. यात एक भीषण मानसिकता बनते ती अशी कि "हरले म्हणून काय झाले? बस्स एकदा जिंकणे आवश्यक आहे. एकदाच. मग हरलेले पैसे किरकोळ वाटतील एवढी रक्कम मिळेल" हि मानसिकता खूप घातक असते. एक किस्सा ऐकला होता. सिंगापोरला एक गृहिणी रोज दुपारी वेळ घालवण्यासाठी म्हणून कॅसिनोला जायची. तिला सवय लागली. आणि अनेक दिवसानी जवळचे सगळे पैसे संपल्यावर तिला मानसिक उपचार घ्यावे लागले होते.

.
माझ्या वाईट सवयी २ - जुगार

https://www.maayboli.com/node/56890

ईथे मागे थोडे लिहिलेले.. या धाग्यावरही फुर्सतीने लिहितो...

तुम्ही $२३६ सरप्लस आहात ३ दिवसात $१०१ नाही :p ... (हलके घ्या)

लॉटरीचे व्यसन लागते का?

लागू शकते का? हो नक्कीच. याबद्दल शंका वा दुमत असण्याचे कारणच नाही. लॉटरीपायी पैसा खर्च होऊन वाताहत झालेली उदाहरणे पाहिली आहेत. मराठीत जुगार म्हणतात. कॅसिनो हे त्याचेच एक भावंड. शब्द वेगवेगळे असले तरी मुलभूत तत्व तेच असते. यात एक भीषण मानसिकता बनते ती अशी कि "हरले म्हणून काय झाले? बस्स एकदा जिंकणे आवश्यक आहे. एकदाच. मग हरलेले पैसे किरकोळ वाटतील एवढी रक्कम मिळेल" हि मानसिकता खूप घातक असते. >>>+ १११११११११११११११११११११११११११११११११११११११११

सामो आत्ताच बाहेर पडायचा प्रयत्न करा, नंतर कठीण होऊ शकेल.

लॉतरी च्ये वसन लगू शक्ते अस मल वटत

@लेख
काही माहीत नाही ब्वॉ.
बघुया बरं तुम्हाला लागते का ते.

तुम्ही इतके दुबळे आहात का कि व्यसन लागेल?
स्वतःला विचारा ...

पत्रिकेत राहू बलवान असेल तर जातक मद्यपान, जुगार, अनैतिक धंदे यात गुरफटत जातो व त्याचा ओढा आसुरी कृत्ये करण्याकडे असतो, समाजात अशा लोकांना मान नसतो असं वाचलं आहे.

.

तुम्ही इतके दुबळे आहात का कि व्यसन लागेल?
स्वतःला विचारा ...

प्रत्येक व्यसनी स्वतःबद्दल असाच फाजील आत्मविश्वास (OVERCONFIDENCE) बाळगून असतो.मग ते दारूचे असो जुगाराचे असो किंवा कोकेन/ ब्राऊन शुगरचे असो.

( व्यसनमुक्ती केंद्रात काम केल्यावर आलेल्या अनुभवावरून सांगतो आहे)

माझे आजोबा दर शुक्रवारी एक सिक्सटी मारतात. 92 वर्ष वय आहे. पण शुक्रवार म्हणजे शुक्रवार - बाकी कधीच नाही.
आता हे व्यसन आहे का? नक्कीच - पण लिमिट ठरलेली आहे.
स्वतःवर कंट्रोल असेल तर का नको आनंद घ्यायला. मग दारू असो , सिगारेट नाहीतर गॅम्बलिंग.
म्हणून सामो ना विचारले - स्वतःवर कंट्रोल असेल तर बिंदास लिमिट मध्ये करा लॉटरी.

आता हे व्यसन आहे का? नक्कीच -पण लिमिट ठरलेली आहे.
असे कित्येक निवृत्त लष्करी अधिकारी माझ्या पाहण्यात आहेत.

आपण लिहिले आहे ती सवय आहे.

मूळ आपली व्यसनाची व्याख्या चुकीची आहे.

व्यसन म्हणजे एखादी गोष्ट केली नाही तर आपल्याला भयंकर अस्वस्थ वाटते.आपल्या रोजच्या व्यवहारात अडथळा येतो. नीट काम करणे शक्य होत नाही. आणि विचार सारखे परत परत त्याच व्यसनाकडे वळतात. ब्राऊन शुगर सारख्या व्यसनात तर ते घेतले नाही कि हगवण लागते उलट्या होतात पोटात मुरडा होतो.

तेंव्हा सवय आणि व्यसन यातील फरक समजून घ्या हि विनंती.

वरचे ते दारू पिणे सवय आहे की व्यसन हे ती सोडल्यावरच समजू शकते. दारूबाबत व्यसनाला सवय घोषित करायची सवय असते दारू पिणारयांना

च्रप्स, धूम्रपान, मद्यपान , गांजापान सुरू करणारी कुठलीही व्यक्ती मला यात आयुष्यभर गुरफटून रहायचे आहे, मला रोजच / वेळोवेळी घ्यायची आहे,व्यसन लावूनच घ्यायचे म्हणुन सुरवात करत नाहीत.
प्रत्येकाच्या पुढे तुमच्या आजोबांसारख्या एखाद्या व्यक्तीचा आदर्श असतो. "असे कसे ताबा न राहण्याइतपत लोक व्यसन करतात? एवढाही कंट्रोल करता येत नाही लेकाच्याना?" असाच विचार ते व्यसनी लोकांबद्दल करत असतात. ९० च्या वर जगणाऱ्या मोजक्या आजी आजोबांचे उदाहरण घेतात पण व्यसनापायी वाट लागलेल्यांची कित्येक उदाहरणे त्यांना नको असतात. कुणी व्यसनात अडलेल्याने जरी त्यांना सावध करण्याचा प्रयत्न केला तरी "मी तुमच्या सारखा मूर्ख नाही, मी कंट्रोलमध्येच घेणार आहे आणि काही अपाय होत असेल वाटले तर मी सरळ सोडून देईन" असाच सगळ्यांचा विचार असतो. तरीही कित्येक लोक व्यसनात पूर्ण अडकतात. ते कमी शिकलेले कमी आयक्यू असलेलेच असतात असे नाही, उच्चशिक्षीत, प्रचंड आयक्यू असलेलेही असू शकतात.
त्यात काय, कंट्रोल ठेवायचा लीमिटमध्ये घ्यायची एवढंच असतं तर कुणीही व्यसनात अडकलं नसतं.
आपल्याला (अद्याप) व्यसन लागलं नाही म्हणजे इतरांनाही लागणार नाही असे गृहीत धरणे चूक.
ज्या कुठल्याही गोष्टींमध्ये व्यसन लागण्याचे पोटेंशियल आहे त्याबद्दल सावधगिरीचा इशारा देणे उत्तम बाकी लोक स्वतः काय तो निर्णय घेवोत.

आपल्याला (अद्याप) व्यसन लागलं नाही म्हणजे इतरांनाही लागणार नाही असे गृहीत धरणे चूक.
+१००

एवढंच नव्हे तर आपल्याला आज व्यसन नाही म्हणून उद्या तीच सवय व्यसन होणार नाही याची कोणीही खात्री देऊ शकत नाही

हा एक उतार आहे. आपण घसरणीला केंव्हा लागता ते समजत नाही. आणि एकदा घसरणीला लागलात कि त्यातील ९० % लोकांचा कपाळमोक्ष नक्की असतो.

कधी विचार केला आहे की लोकांना बीअर व व्हिस्कीचेच व्यसन का लागते आणि पाईनॲपल ज्यूस वा फ्रूटी पिण्याचे का नाही?

कधी विचार केला आहे की लोकांना पत्ते व जुगाराचेच व्यसन का लागते आणि सापशिडी वा ल्युडो खेळायचे का नाही?

नवऱ्याला अज्जिबात खपत नाही ते केल्याची बोच का लागली?
पैसे दान करायला नवऱ्याची आडकाठी नाही, प्रोत्साहनच आहे हे का महत्त्वाचे आहे?

करा बिनधास्त. शेअर मार्केट अँप्रोच वापरा. म्हणजे तुम्ही सलग तीन दिवस जिंकलात आणि चौथ्या दिवशी लॉस झाला तर पाचव्या दिवशी कमी किमतीची लॉटरी घ्यायची. सहाव्या दिवशी लॉस झाला तर सातव्या दिवशी परत कमी किमतीची लॉटरी आणि जर सहाव्या दिवशी प्रॉफिट झाला तर सातव्या दिवशी जास्त किमतीची लॉटरी घ्यायची. अजून डिटेल्स मध्ये जायचं असेल तर फिबोनासी अँप्रोच वापरा.

"माझ्या बाबतीत अमुक गोष्ट होणार नाही" हे कुणालाच वाटू नये कुठल्याच गोष्टीबाबत. पण जवळपास सगळ्यांना वाटतं - मग ते व्यसन लागणं असो, भरधाव आणि बेपर्वाईने गाडी चालवून अपघात होणं असो, ज्याच्या प्रेमात पडलोय त्या व्यक्तीकडून फसवणूक होणं असो, दुष्कृत्ये करून कधीतरी पकडले जाणं असो इ. इ.

वरचे ते दारू पिणे सवय आहे की व्यसन हे ती सोडल्यावरच समजू शकते. दारूबाबत व्यसनाला सवय घोषित करायची सवय असते दारू पिणारयांना
नवीन Submitted by ऋन्मेऽऽष on 1 February, 2020 - 00:19
>>> फारच धास्ती घेतली ब्वॉ डॉक्टरांची.