सोळा आण्याच्या गोष्टी - इजा बिजा...- कविन

गॅलरीत कावळा कधीचा केकाटत होता. "आता नको रे बाबा कोणी पाहुणा!" म्हणत ती उठायला गेली तर ओल आलेल्या फरशीवरुन तोलच गेला.

आज काही खरं नाही सकाळी पायऱ्यांवरुन पडत होते. इजा झालं बिजा झालं, मन परत अस्वस्थ झालं. तिने मूड बदलायला रेडीओ सुरु केला.

"तू जहां जहां चलेगा मेरा साया.." स्वरांनी कानाला हलकेच स्पर्श केला. हेच गाणं का? तिला अजूनच अस्वस्थ वाटायला लागलं. चॅनल बदलून ती दिवा लावायला उठली.

वीजा भेसूर चमकत होत्या. कावळा कर्कश्श ओरडत होता. त्याला उडवायला गेली आणि छातीत जोरदार कळ आली.
कावळा उडाला, पाऊस थांबला, सगळच थांबलं.
रेडिओवर आता आएगा आनेवाला संपून जितनी चाबी भरी रामने लागलं होतं.