Submitted by Asu on 10 June, 2019 - 11:54
पाऊस पहिला वहिला
पाऊस पहिला वहिला
मृदगंध उधळीत आला
तापल्या आर्त मनाला
आश्वासन देऊन गेला
सरीवर सरी कोसळता
मन ओले ओले झाले
आठवणींच्या बीजांना
क्षणात अंकुर फुटले
गोंजारता तृण बाळांना
पान्ह्याचे गहिवर फुटले
संजीवनी त्या मिळता
मन हिरवे हिरवे झाले
शिवार माझे फुलले
पीक आठवणींचे आले
कोठार शिगोशिग भरता
मन तृप्त तृप्त झाले
प्रा. अरूण सु. पाटील (असु)
(दि.10.06.2019)
© सर्व हक्क स्वाधीन
https://www.facebook.com/AsuChyaKavita
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
खुपच सुंदर!
खुपच सुंदर!
आठवणींच्या बिजांना क्षणात
आठवणींच्या बिजांना क्षणात अंकुर फुटले... वाह...
अहाहा ! खुप खुप छान
अहाहा ! खुप खुप छान
सगळ्यांना मनःपूर्वक धन्यवाद!
सगळ्यांना मनःपूर्वक धन्यवाद!
वाह! मस्तच!
वाह! मस्तच!
सुंदर.
सुंदर.
छान
छान