थँक्यू बायको !

अगदी खरय! चान लिहिलय!

सात दिवस मुले बरोबर नाहीत ही गोष्ट अपार दु:खाची आहे असे त्यांना वाटले नसते. तसे ते अनेक स्त्रीयांना देखील वाटत नाही. पण कंडिशनिंग मुळे तसे वाटणार्‍या स्त्रीयांची संख्या जास्त असेल असे माझा अंदाज आहे. तेच कंडिशनिंग नवर्‍याचे 'अगं बाई, एकटा मुलं सांभाळतो' असे कौतुक करवते.>> अगदी बरोबर. ह्या कंडिशनिंगमधून बाहेर पडण्याची धडपड पुरूष आणि स्त्रिया दोघांनी करायला हवी.
बाई मुलांपासून ४ दिवस दूर राहिली तर तिने (आणि तिच्या मुलांनी) ढसाढसा रडलंच पाहिजे. नाहीतर तिचं मुलांवर प्रेमच नाही. ही व्याख्या बदलायला हवी.

थॅक्युअ म्हणायची खरतरं दोघानाही गरज नाही. एकमेकांना मदत करण हे इतक नैसर्गीक असाव कि त्यासाठी स्पेशल शब्दांची गरजही पडू नये. जस बाळ रडायला लागलय , आई वडीला पैकी कुणीतरी पटकन उचलून घेणे हा जसा पहिला इन्स्टिंक्ट असतो तसच ना हे.
समोर काम आहे. ते काम करण गरजेच आहे. जो कुणी समोर आहे, वेळ आहे, इच्छा आहे तो ते करील. बाळंतपणा खेरीज प्र्त्यक काम दोघ शक्ती नुसार इंटरचेंजेबली करू शकतात.
ते केलच पाहिजे, नाही केले तर तुम्ही फेमिनिस्ट नाही असले फालतू विचार करू नये. केले तरी लक्ष देवू नये.

काय हरकत आहे असं सर्टिफिकेट दिलं आपण आपल्या आवडत्या व्यक्तिला तर?
>>>>>>>>

मी कुठे त्यावर हरकत घेतोय. माझा मुद्दा ईतकाच आहे की जे कौतुक करत नाही पण जाण ठेवतात आणि त्यानुसार वागतातही त्यांच्यावरही हरकत घेतली जाऊ नये. नाही जमत हे प्रत्येकाला, खास करून पुरुषांना.

<<<पण नवऱ्याने एकट्याने मुलांना सांभाळणे, घर पाहणे या सर्वांचा इतका बाऊ अजूनही का केला जातो? "Its not rocket science". ऑफिसमध्ये अनेक मोठं मोठी कामे करणाऱ्या नवऱ्याला पोरांच्या जेवायच्या वेळा पाळणं, झोपवणे वगैरे काही अवघड नाहीये. >>>

कारण अजूनहि नवर्‍याला एकट्याने ही कामे सांभाळता येत नाहीत. बाहेर रॉकेट सायन्स सांभाळू शकणारा नवरा दोन वर्षाच्या मुलीचा हट्ट, किंवा एक वर्षाच्या मुलाचे रडणे थांबवू शकत नाहीत. पोळ्या तर दूरच पण भाजी हि धड जमेल याची शाश्वति नाही.

आता बाकीच्या बायका का मदत करतात? कारण बायकोने त्यांच्याशी चांगले संबंध जोडून ठेवले आहेत. आपल्या मैत्रिणीच्या मागे आपल्या मैत्रिणीच्या घरी काही कमी पडू नये असे त्यांना वाटण्याचे कारण बायकोने निर्माण केलेले चांगले संबंध. जर कधी बायको आजारी असेल तर सुद्धा मदतीला येतात.

असे इथे चाळीस वर्षांहून अधिक राहिलेल्या कुटुंबांचे मत आहे. ते अनेकदा बायकोचे हे उपकार उघड मानतात.

अशी परिस्थिती का? हे भारतातल्याच कायम ९५ सालानंतर भारतातून इथे आलेल्यांना सुद्धा कद्धीहि समजणारच नाही.

"अ‍ॅक्चुअली त्या क्षणाला सिरीअसली मला वाटले की तिला खरेच फार त्रास होत आहे आणि एवढा त्रास सहन करून एकत्र नांदण्यापेक्षा तिने वेगळे व्हावे."
जाम हसले या वाक्यला. अगदी खर लिहलय.
बाकी लेख खुप छान.

थँकू आणि सॉरी म्हणणे हे आपल्य भारतीय मनाला आणि तब्येतीला अजून जमतच नाही....

रहाता राहिला प्रश्ण, नवर्‍याने बायकोला वा बायकोने थँकू म्हणावे का नाही... हे प्रत्येकाच्या विचारसरणीवर अवलंबून आहे. कामं काय मिळूनच करायची असतात.
एकमेकांना सांगून सवरून, अर्धी कामं तू, अर्धी मी अशी करा ना आणि थँकू म्हणा ना. बाहेरची दुनिया काय म्हणते गेली उडत...
जे काही कौतुक करायचे ते काम उत्तम केले म्हणून केले तर छानच व करावेच , तो पुरुष असून वा स्त्री असून केले ह्यातले कौतुक म्हणजे सोशल कंडीशनिंगच आहे.

तो पुरुष असून वा स्त्री असून केले ह्यातले कौतुक म्हणजे सोशल कंडीशनिंगच आहे.>> बरुबर झंपाक्का. पाच वर्शे वयाच्या पुढे कौतूक करूच नये चांगल्या संसारी अ‍ॅडल्ट लोकांना स्वतःचा निर्माण केलेला संसार संभाळताना कौतूक कसले लागते? तुमची जबाब दारीच आहे ती. ते संभाळून आणि सोशल वर्क करणारे पण व्यक्ती असतात. ते ही विदाउट एनी कौतूक. ही कौतुक होण्याची गरज एक प्रकारे ग्रोथ हॅम्पर करते हे मी शिकले आहे. आपले ते भगवान पण म्हटले आहेत ना कर्म करा फळाची अपेक्षा ठेवू नका. कौतूक तो भले दूर की बात.

अमा .. प्रतिसाद आवडला.

विद्या, आज सलग तुमचं बरंचसं लिखाण वाचून काढलं आणि इतका आनंद झाला आहे म्हणून सांगू? किती नेमक्या शब्दात अगदी सहजपणे मला जे वाटतंय ते तुम्ही मांडलंय. माझ्या अगदी ह्याच विचारांमुळे मला अविचारी, नवऱ्याचं कौतुक ना पाहवणारी ई . शेरे मिळाले आहेत. सगळ्यात डोक्यात गेलेली गोष्ट म्हणजे मी आणि नवरा आम्ही दोघेही ऑफिस मध्ये राबून त्याच्या कडच्या कुठल्याही कार्यक्रमाला गेलो कि निदान दहा वेळा तरी "अरे किती दमलेला दिसतोयस तू?" आणि माझ्या कडून अपेक्षा मात्र कि मी काम करावं आणि वर तो दमला म्हणून त्याची सरबराई करावी.. पण आज मला कुणीतरी समविचारी भेटल्याचा आनंद झाला आहे आणि मी एकटीच नाही आणि वाईटही नाही हि खात्री पटली आहे. त्या बद्दल धन्यवाद.

विद्या, आज सलग तुमचं बरंचसं लिखाण वाचून काढलं आणि इतका आनंद झाला आहे म्हणून सांगू? किती नेमक्या शब्दात अगदी सहजपणे मला जे वाटतंय ते तुम्ही मांडलंय. माझ्या अगदी ह्याच विचारांमुळे मला अविचारी, नवऱ्याचं कौतुक ना पाहवणारी ई . शेरे मिळाले आहेत. सगळ्यात डोक्यात गेलेली गोष्ट म्हणजे मी आणि नवरा आम्ही दोघेही ऑफिस मध्ये राबून त्याच्या कडच्या कुठल्याही कार्यक्रमाला गेलो कि निदान दहा वेळा तरी "अरे किती दमलेला दिसतोयस तू?" आणि माझ्या कडून अपेक्षा मात्र कि मी काम करावं आणि वर तो दमला म्हणून त्याची सरबराई करावी.. पण आज मला कुणीतरी समविचारी भेटल्याचा आनंद झाला आहे आणि मी एकटीच नाही आणि वाईटही नाही हि खात्री पटली आहे. त्या बद्दल धन्यवाद.