पणजी आज्जीच्या रेसिपिज - तिखटा-मिठाचा सांजा, जनसेवा स्टाईल (फोटोसकट)

Submitted by मेधावि on 18 February, 2016 - 08:39

sanja (2)-min.jpgही पण अगदी साधी व सोपीच रेसिपी. पण जुन्या पुण्यात व जुन्याच पुणेकरांमधे अतिप्रिय. जनसेवात मिळायचा हा सांजा, तेव्हा चवीढवीचे जे. ना येऊन मजेत खाताना दिसायचे. दुर्दैवाने जनसेवा आता बंद झाले.

पण आमच्या आज्जींची व त्यांची चव अगदी सेम.

साधारणत: खूप मोठ्या पावसाच्या आळशी संध्याकाळी,आजारी व तोंडाला चव नसलेल्या नातवंडांना खाउ घालायचा पदार्थ. अतिशय कमी सामानात चविष्ट व पटकन होणारा पदार्थ.

साहित्य -
बाआआआ री इ इ इ क रवा १ वाटी, हो, त्याशिवाय हवा तस्स्सा रेशमी पोत येत नाही सांज्याला.
कढिपत्ता - ताजा १ टाळं- हिरवी पाने असलेला. काळी पाने नकोतच.
कोथिंबीर - मूठभर- हिरवी गाआआर हवी शक्यतो.
गोडं तेल
मोहोरी, घरचा हिंग, हळद,
सुके खोबरे किसणीवर किसलेले - जरास्से वरून शिवरायला
लिंबू १-२
किसलेले आले १ चमचा
जिरं, १ हिरवी तिखट मिरची
उगीच आपला नावाला - घातला न घातला असं - तीळ व ओवा ( चिमूट-चिमूट)
उकळलेले पाणी - ३ वाट्या.
साजूक तूप - १ मोठा चमचा.

हा पण लोखंडी कढईतच करायचा.
ला आआआ ल भाजलेला रवा घ्यायचा. तो असतोच घरी कायम. भाजलेला असला तरीही कढईत जरा गरम होउ द्यायचा.

तोवर बारीइइइक चिरलेली तिखट हि. मिरची व मिठ पोळपाटावर तर कढिपत्ता हातानेच चुरून घ्यायचा. तीळ व ओवाही लाटण्यानं जरास्से दुखवून घ्यायचे. पदार्थ जरा जुना असला ना, तरी असं केल्यानं त्याची अंगची चव जरा सुधारते.

एकीकडे दुसर्‍या गॅसवर ३ वाट्या पाणी उकळायला ठेवायचं

मग तेलाची फोडणी करायची. मोहोरी व थोडे जिरे, अर्धा चमचा हिंग, तीळ व ओवा असे घालून फोडणी करायची. हळद फार नाही घालायची. जर्द पिवळ्या रंगाचा सांजा चांगला दिसत नाही. हळद जरा बेतानंच घालायची, कढीपत्ता, आलं, मिरची तेही फोडणीत जरा चरचरीत होईतो परतायचे व वरून फोडणीत २ वाट्या गरम पाणी घालायचं. चांगलं खळखळून उकळलं की मग साखर व मिठ जरा चढंच घालायचं. पाण्याची चव बघायची. आणि मग एका कड असलेल्या पातेल्यात रवा भरून एका धारेत एका हातानं रवा फोडणीतल्या उकळत्या पाण्यात ओतायचा व दुसर्या हाताने ढवळायचं. आयत्या वेळेस सांजा कोरडा वाटला तर अजून थोडं गरम पाणी घालायचं आणि झाकण ठेवून द्यायचं. ३-४ मिनिटांनी एक दणदणीत वाफ आली की झाकण काढून त्यात एक चमचाभर तूप घालायचे ( वरून तूप घातले की पदार्थ चमकतो), १ आख्खे लिंबू पिळायचे व लगेचच गॅस बंद करून सांजा दूसर्‍या वाढायच्या पातेल्यात काढून ठेवायचा. लिंबाने लोखंडातला पदार्थ कळकतो त्यामुळे ही काळजी घ्यायची. मग सांज्यावर कोथिंबीर व किसलेले खोबरे शिवरायचे. बरोबर खायला मिरगुंडं तळून द्यायची.

आंबट, गोड, तिखट व मिठ ह्या सर्व चवी बरोब्बर साधल्या की हे अद्भुत रसायन तयार होते.

विषय: 
पाककला
शब्दखुणा: 
सांजा
Groups audience: 
पाककृती आणि आहारशास्त्र
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users
शेअर करा

अगदी डोळ्यांसमोर आली मस्त वाफभरल्या साजूक तुपानी चमकणारी सांज्याची डिश!
शब्दप्रयोगही मस्त, दुखावलेले तीळ, ओवा वगैरे! Happy

Submitted by योकु on 18 February, 2016 - 08:57

लिहिण्याची स्टाईल फारच मस्त आहे.
लहानपणी हा पदार्थ आवडत नसे, पण हल्ली परत आवडायला लागलाय, त्यामुळे नक्कीच करून बघण्यात येईल Happy

Submitted by संपदा on 18 February, 2016 - 08:58

अगदी डोळ्यांसमोर आली मस्त वाफभरल्या साजूक तुपानी चमकणारी सांज्याची डिश! >> +१

छान पाकृ! लिहिण्याची स्टाइल आवडली.

Submitted by स्वाती२ on 18 February, 2016 - 09:08

वा, मस्त. साधीच आणि स्वतःच्या हातची एरवी बोरिंग वाटणारी रेसिपी दुसर्‍याने लिहिलेली वाचताना छानच वाटते.
टीपा मस्त आहेत एकदम. फोटो हवाच पण.

Submitted by सायो on 18 February, 2016 - 09:13

मस्त आणि सोपी वाटते आहे.

आंबट, गोड, तिखट व मिठ ह्या सर्व चवी बरोब्बर साधल्या की हे अद्भुत रसायन तयार होते. >>> यात चवीलाही साखर नाहीये पण Wink

Submitted by माधव on 18 February, 2016 - 09:29

अरे मस्तच!
मी सांजा खाल्ल्याला आता हजारेक वर्षे झालीत.
कोंकण सोडल्यापासून नाहीच.
आता करून बघते जरासा.

Submitted by साती on 18 February, 2016 - 09:32

मेधावि.. पुन्हा अजून एक चविष्ट रेसिपी... तुझी स्टाईल भारीच आहे.. चुरचुरीत फोडणीचा खमंग वास इथपर्यन्त आला आणी चक्क सांज्याची चव ही जिभेवर अवतरली..
___/\___

सांजा , विस्मृतीत गेलेला होता गेली दोन दशके अगदी.. आता खायची इच्छा परत उफाळून आलीये या रेसिपीमुळे

Submitted by वर्षू. on 18 February, 2016 - 11:11

आहा, तिखटमिठाचा सांजा..
<<<चांगलं खळखळून उकळलं की मग साखर व मिठ जरा चढंच घालायचं. >>> माधव, आहे कि साखर Happy

Submitted by मॅगी on 18 February, 2016 - 11:25

तिखटा-मीठाचा सांजा मस्तच. स्टाईल भारी लिहीण्याची आणि आज्जी उभ्या राहील्याच इथेही डोळ्यासमोर.

आई आम्ही लहान असतांना बरेचदा दुपारच्या खाण्यासाठी करायची.

Submitted by अन्जू on 18 February, 2016 - 11:38

मस्त!
स्टाईल भारी लिहीण्याची !!
अगदीअसाच तिक्खटा-मिठाचा सांजा माझी आई करत असे.
मी केला तरी तसा जमलाच नाही कधी. कधी रेसिपी म्हणून बघितलाच नाही ना. त्यामुळे नक्की किती प्रमाणात कोणता पदार्थ घालावा हे माहितच नाही
आता तुझ्या रेसिपीने करून बघते.
घरच्या हिंगाचा वास - तुझ्यामुळे आता खडा हिंग आणावा लागणार अस दिसतंय

Submitted by मृणाल १ on 19 February, 2016 - 00:19

खुप मस्त लिहिलय...सगळे शब्दप्रयोग "जरासं दुखवायचं ", "साखर व मिठ जरा चढंच" आवडले..

Submitted by स्मिता श्रीपाद on 19 February, 2016 - 01:43

आई तिखट मिठाचा सांजा करताना रवा थेट फोडणीतच भाजून घेते. म्हणजे दुकानातून आणलेला रवा थोडा शेकवून ठेवते खराब नको व्हायला म्हणून. पण पूर्ण भाजलेला नसतो. नेहमीची फोडणी करून त्यात हा रवा घालून अगदी मंद आंचेवर भाजायचं सगळं. त्यामुळे तो रवा फोडणीत मुरतो आणि छान भाजला जातो. मग बाकी सामान घालायचं. असा फोडणीतला रवा नीट भाजला गेलाय हे समजणं माझ्या मते सुगरणपणाचं लक्षण, त्यामुळे मी त्या वाटेला जात नाही. आयता खाते आईकडे गेल्यावर Wink

ही रेस्पीपण छान आणि लिहिलीये पण मस्त! Happy

Submitted by प्रज्ञा९ on 19 February, 2016 - 07:18

Pages