विनवणी.... (कटावाची लावणी )

विनविते तुम्हा राजसा, निवान्तच बसा, विसावा घ्यावा
शिणलात म्हणुन शिणगार करत अलवार, रातिचं ऱ्हावा ।
नि:शंक झोकला देह, कवेची ठेव, समर्पण करता
करवितो कसा हा खेळ, असुनिया वेळ जायचे म्हणता ?
ㅤ
प्रेमात कसा अनमान, फुकाची शान, काळजी घ्यावी
थकविता किती हा देह, चेपते पाय, जराशी प्यावी ।
उतरवा मनाचा भार, उगा बेजार एकटे बनता
बहरेल दिलाची साथ, मनाची गाठ मोकळी करता ॥
ㅤ
कसलीच नसे मज हाव, तुम्हावर जीव म्हणुन कळवळते
पाहता कपाळी अठी, भिरभिरी दिठी, मनाशी जळते ।
जो वाघ म्हणुन पाहिला, साजणा मला आज ना दिसला
दिलदार रांगडा वीर, मनाचा धीर आज का रुसला ?
ㅤ
दिवसात कितीही येत, बिदागी देत ऐकती गाणी
मजला न मिळे आधार, दिलाचा यार तुम्हाविण कोणी ।
मालकी छळुन दावता, जवळ ओढता बटिक हक्काची
रडवून किती बेजार मला करणार, सजा झुरण्याची ॥
ㅤ
घडलाय पहा उपवास, नको वनवास असा पोटाचा
ओठांनी भरविन घास, भाकरी खास परतुनी ठेचा ।
सांगते हात जोडुनी, पुन्हा विनवणी, रातिचं ऱ्हावा
भरगच्च मिठी मारून, जरासा शीण मलाही द्यावा ॥
ㅤ
(मात्रावृत्त भवानी १३+८+९=३० मात्रा)
ㅤ
- स्वामीजी ११-८-१४