जुळुन येती रेशीमगाठी- नवीन मराठी मालिका

बेफिकीर

बाकी कालच्या एपिसोडमधे फॉर्मल ड्रेसमधे आदित्य देसाई चांगला दिसत होता.

समजा आदित्य देसाईने घरी सांगितले की मेघनाचे आदित्य(२) वर प्रेम आहे आणि मी त्याला तिच्यासाठी सोडुन देणार आहे.(म्हणजे त्याच्याकडे सोडुन येणार आहे).

नॉर्मल आईची रीअ‍ॅक्शन - आपल्या मुलाला असा त्रास देणार्‍या मेघनाच्या झिंज्या उपटणे..

सुकन्याची रीअ‍ॅक्शन -
लब्बाडा , इतके दिवस लपवुन ठेवलेस ना आमच्यापासुन..
हो रे..बघ पोर कशी कोमेजुन गेली आहे..फार गुणाची आहे हो पण..इतके महिने झाले पण तुझ्याशिवाय आम्हा इतर कोणाला काही त्रास होउ दिला नाही. कसे काढले असतील तिने हे दिवस कल्पनाच करवत नाही. ते काय ते घटस्फोटाचे कागदपत्र वगैरे बनवायचे ते सुरु कर. सगळे कसे गुण्यागोविंदाने व्हायला हवे. नंतर आपण नानांना, इतर सगळ्यांना आणि मुख्य म्हणजे इतर भाडेकरुंना सांगु. त्यांना आपल्या घरगुती गोष्टीत किती रस आहे हे तुला माहित आहेच. बर चल.. चहा टाकते.. मेघना यायची वेळ झाली ना.. आपण तिला सरप्राईझ देउ या.

मनस्मि

सोबत दडपे पोहे पण करा म्हणावं

बेफी तुमचं मत पटलं. काही लोकांना एखाद्या शब्दाच्या अनेक छटा असतात ते माहित नसतं किंवा कळत नसतं. काळ्याला काळं आणि पांढर्‍याला पांढरं.... चूक किंवा बरोबर मधे आधे काहीच नाही असं असतं.

मनस्मी
आणि सुमो ते दडपे पोहे रेस्पीसह आदित्यलाच करायला लावेल मेघनाला सरप्राईज म्हणुन. मग मेघना घरी येइल जोडीने आणि म्हणजे 'काय हे आदित्य, वरतुन ओल खोबरं तरी पेरायचस की आदुला फाआआआर आवदत'

अने लांडोरीला कुठे असतो गं पिसारा??>>>>>>>>>>.. अग पिसारा म्हनजे शेपटी - ४ पिसं किंवा तत्सम असतं ते गं......मोरासारखा भरगच्च पिसारा थोडीच.... हाहा

मनस्मी मस्तच लिवलयस

'चाळिशीनंतरचे कामजीवन' >>>बेफी __/\__

मनस्मि >>> अगदी अगदी.

mansmi18 .. मस्त लिहिलंय..

भाडेकरूंना सांगू...

शुभांगीतै

मनस्मि जबरी.:हाहा:

बेफिकीर.:स्मित: असु दे. पण मेघनाकडे पाहुन असे वाटत नाही की ही कुठल्याही एका किनार्‍यावर राहील. कायम दोन डगरीवर डुगडुगते आहे. आणी चेहेर्‍यावर कायमच आत्ता रडु की मग असे भाव दाखवते.:फिदी:

पण काहीही म्हणा अस समंजस अर्धांग फक्त मालिका सिनेमातच असत. प्रत्यक्षात असतील तर अपवादानेच. जी मेघना कुणावर तरी जीवापाड (हा तिचाच शब्द) प्रेम करत असुनही दुसर्‍याशी सहज लग्न करते करण्यासारख्या बर्‍याच गोष्टी हातात असताना. (ती त्याच्या मित्राकडुन त्याच्या काकाचा नंबर घेऊन त्याला फोन करु शकली असती, तिथे जाऊ शकली असती, इमेल, व्हॉट्स अ‍ॅप, फेसबुक कुठुन का होईना संपर्क नक्कीच केला असता. पण नाही शेवटच्या क्षणापर्यंत वाट पाहिली)
जस काय हिच्यावर प्रेम करतो म्हणजे सगळी जबाबदारी नगरकरचीच. बर आता लग्न केलच आहे तर मुकाटपणे मुव्ह ऑन करुन आदित्य देसाईसह राहावे तर त्याला सांगुन मोकळी की दुसर्‍यावर प्रेम करते आणि तिथेही अपेक्षा हीच की आदित्य देसाईने तिला हातावरच्या फोडासारखे अलगद आदित्य नगरकर कडे नेऊन सोडावे.

अश्या ठाम भूमिका न घेता येवू शकणार्‍या लोकांचे भविष्य मग दुसर्‍याकडुनच लिहिले जाते आणि ते स्विकारण्याशिवाय त्यांच्याकडे पर्याय नसतो.

शुकु अगं नगरकर बाईकवर असेल म्हणून तिने मेसेज किंवा कॉल केला नसेल.

कुठल्याच सिरीयलमध्ये टेक्नोलॉजीचा नीट वापर करताना दिसत नाही, सोयीनुसार घेतात. फोन करायला नाही जमलं तर एक मेसेज केलाय वगैरे असं दाखवत नाहीत.

इथे मला तर वाटतं मेघनाला दोन्हीकडचे फायदे हवेत म्हणजे आदूमध्ये मन गुंतलंय पण आयते जेवण, डबा देणारी सासू सोडवत नाहीये, कसंही वागले तरी माफ करणारे सासू-सासरे सोडवत नाहीयेत मग इथे जाऊ आणि नणंद तिच्याबद्दल बोलतात सुकन्याला ते पटते. नेहेमीच मेघना तिच्या सोयीनुसार वागते.

बेफी तुमचं मत पटलं. >> + १०००

सुकन्याची रीअ‍ॅक्शन -
लब्बाडा , इतके दिवस लपवुन ठेवलेस ना आमच्यापासुन..
हो रे..बघ पोर कशी कोमेजुन गेली आहे..फार गुणाची आहे हो पण..इतके महिने झाले पण तुझ्याशिवाय आम्हा इतर कोणाला काही त्रास होउ दिला नाही. कसे काढले असतील तिने हे दिवस कल्पनाच करवत नाही. ते काय ते घटस्फोटाचे कागदपत्र वगैरे बनवायचे ते सुरु कर. सगळे कसे गुण्यागोविंदाने व्हायला हवे. नंतर आपण नानांना, इतर सगळ्यांना आणि मुख्य म्हणजे इतर भाडेकरुंना सांगु. त्यांना आपल्या घरगुती गोष्टीत किती रस आहे हे तुला माहित आहेच. बर चल.. चहा टाकते.. मेघना यायची वेळ झाली ना.. आपण तिला सरप्राईझ देउ या. >> हसून हसून गडबडा लोळण

सोबत दडपे पोहे पण करा म्हणावं >> हसून हसून गडबडा लोळण

सुमो ते दडपे पोहे रेस्पीसह आदित्यलाच करायला लावेल मेघनाला सरप्राईज म्हणुन. मग मेघना घरी येइल जोडीने आणि म्हणजे 'काय हे आदित्य, वरतुन ओल खोबरं तरी पेरायचस की आदुला फाआआआर आवदत' >> हसून हसून गडबडा लोळण

ही मेघना म्हणजे बालिशपणाचा कळस आहे नुसती. अग गाढवे लग्न केलयस त्या आदे सोबत तू. त्याच्या घरी पाहुणी म्हणून नाही आली आहेस. तो गौरीहर पुजताना त्याच्या गळ्यात हार घालताना आणि सप्तपदी चालताना हे सगळं विसरायचं असतं हे तुला तुझ्या आयशीने सांगितलं नव्हतं का? अजून काय आदू आदू करत बसली आहेस? कानफटात मारावीशी वाटते. त्या सरळ्साध्या देसायांच्या सरळसाध्या आदित्यचा गैर्फायदा घेते आहेस आणि अपमान करते आहेस.

मनस्मी

का कोण जाणे, पण मला या शिरेलचं शीर्षकगीत नेहमी "जुळू नये ती रेशीमगाठी" असं ऐकू येतं.

ज्योती लय भारी.:हहगलो: पर्फेक्ट कमेन्ट!

मध्ये बेफीनी पण तेच लिहिलं होतं की जुळू न येते रेशिमगाठी

मस्त ज्योती निरीक्षण, तसं झालं तर आदित्य देसाई वाचेल. जुळून आल्या तर नगरकर वाचेल.

ज्योती, अन्जू....अगदीअगदी.... मेघना ज्याला निवडेल तो लटकला आणि हुकला तो सुटला....म्हणून राहून राहून आदित्य देसाई आणि त्याच्या सालस आईवडिलांना दुसरी कुठलीतरी छान 'डिझर्विन्ग' मुलगी मिळावी असं वाटतं....आणि मेघनाचा धोंडा आ.न. (फाटके चड्डीवाले) यांच्या पायावर पडावा....;)

आता मला त्या मेघनाची दया यायला लागलीय हां! बिचारी किती दिवस राहुल गांधीसारखा कन्फ्युज्ड चेहरा करून वावरते आहे. शेवट सु.मो. किंवा गि.ओ. तिच्या डॉक्यात प्रकाशाला पाडणार बहुतेक!

तसं बघितलं तर मेघना आन ला भेटली तेव्हा तिने / त्याने एकदाही पळून जाऊ / तिने आदेला सोडावं ह्या विषयावर काही चर्चा केली नाही, मगं आन ला कसं कळणार की तिचा असा काही विचार आहे ?

तो मित्र फक्त इकडची बातमी इकडे करायलाचं आहे.

नुसते कामजीवन म्हटल्यावर सगळ्यांच्या भावना दुखावल्या गेल्या दिसतय. धाग्याच पावित्र्य खराब झालं.
बेफी, जरा पावित्र्य राखा ह्या धाग्याच.

ज्या पद्धतीने गाडी चाललीय, दोघेही म्हातारी होतीलच.
--
बाकी, सिरियलीत टेक्नॉलॉजी कधीच वापरत नाही. इथे मिनिटा मिनिटाला फेसबूक अपडेट देतात लोकं.
माझी आजी जिवंत असताना फेसबूक आलं असतं तर म्हणाली असती, हि पोरं परसाकडला जाताना देखील फोन घेवून फेसबूकवर पोस्टी टाकतात,पोट आवळायच्या एवजी. इतकं काय असतं त्याच्यात?

फोनवरून मेघना एक टेक्स्ट तरी करु शकलाच असता ना अदू; मेघू मी येतोच आहे, लगेच लग्नाला उभी राहु नको.

बेफी, जरा पावित्र्य राखा ह्या धाग्याच. <<<

अवश्य!

काल आदित्य व मेघना बॅडमिंटन नावाचा एक खेळ खेळले. त्यात दोन खेळाडूंनी आपापल्या हातात एकेक प्लॅस्टिकची मोठी झारी घ्यायची असते व प्लॅस्टिकचे एक घंटेच्या आकाराचे पिसापिसांचे फूल उडवत राहायचे असते. दोन खेळाडूंंमध्ये एक जाळी लावण्याचा प्रघात काही अप्रगत देशांमध्ये पाहायला मिळतो. पण जेथे मुळातच दोन्ही स्पर्धकांचे एकमेकांवर अत्यंत निस्सीम, पवित्र व 'कायिक स्पर्शांच्या मर्यादेत बद्ध नसलेले असे आत्मिक' प्रेम असते त्यांच्यात ही जाळी कशाला? खेळ बघण्यासाठी दोन तीन निरागस बालके ठेवण्यात आलेली होती. ह्यातून ते दोघेच काहीतरी विचित्र हालचाली करू पाहात आहेत असा संदेह कोणाच्या मनी येऊ नये ह्याची काळजी घेण्यात आली. ते फूल हवेत उडत होते व दोघे आपापल्या झारीने ते पुन्हा पुन्हा उडवत होते. त्या फुलाच्या अवस्थेची तुलना मेघनाच्या मनाशी अप्रत्यक्षरीतीने करण्याचे दिग्दर्शन कौशल्य मनाला भावलेच. आदे की आन ह्या प्रश्नाने भंडावलेली अस्पर्श मेघना म्हणजेच जणू ते फूल!

मेघनाने शारीर सौंदर्याचे सुशोभीकरण करणे हे स्वस्त मानलेले असल्याने एक अतिशय साधारण रंगसंगतीचा व कमी खर्चात उपलब्ध होऊ शकेल असा ड्रेस घातला होता व खरे प्रेम मनाचे मनावर असते हे सिद्ध केले.

पती पत्नी हे प्रथम एकमेकांचे चांगले मित्र असतात हा संदेश दोघेही त्यांच्या असंपादीत संवादांमधून देत राहतात. ते एकमेकांना 'बेस्ट फ्रेंड' असे'च' संबोधतात.

कोणीतरी कोणासाठीतरी आणलेले रिस्ट वॉच मेघनाला अतिशय आवडले व तिने स्वतःच्या भरदार व मस्क्यूलर मनगटात घालून पाहिले. हे दृष्य मागे उभे राहून पाहणार्‍या नाजूक आदित्यने त्यावर आश्चर्याचा गोड धक्का देत भुवया आग्नेय - ईशान्य ह्या दिशेत वाकड्या करून सांगितले की ही भेट त्यानेच तिच्यासाठीच आणलेली होती. हे बोलताना त्याने आपला नाजूक हात लाजत पुढे केला व मेघनाने तो अधिकारवाणीने नुसता आपल्या एकाच हातात घेतला नाही तर दुसर्‍याही हाताने दाबला. अचानक एवढा स्पर्श झाल्यामुळे आजवर पाळलेले पावित्र्याचे बंधन गळून पडते की काय ह्या भयाने आदित्य कावराबावरा होऊन लाजून चूर झाला.

त्यानंतर मी आय पी एल चा सामना पाहू लागलो.

धन्यवाद!

इथल्या पोस्टी वाचून ही मालिका बघायला घेतली महिन्याभरापूर्वी. मनस्मिंची सु मो पोस्ट पण

पोरं परसाकडला जाताना देखील फोन घेवून फेसबूकवर पोस्टी टाकतात,पोट आवळायच्या एवजी.
>>>
झंपी, आमच्या मातोश्री म्हणतात हो अस.

स्वत:च्या भावना लपवायच्या बायकोला तिच्या प्रियकरापर्यंत पोचवायच आणि वरतुन त्याला मैत्रीच गोंडस नाव द्यायच. आदित्य देसाई फारच सालस आहे राव. इतक कुणी नसत. शेवटी माणूस आहे वाट पाहिल पाहिल आणि शेवटी तू नही तो और सही. आयुष्य काय अस पाठशिवणीचा खेळ खेळण्यात वाया घालवायच का?
बर रिजल्ट काय हे ही कुठे ठाम नाही.

मेघना, भारी आहे पण दोन्ही डगरींवर तुतार्‍या वाजवतेय. ऑप्शन्स ठेवलेयत तिने. म्हणजे काहीही झालं तरी ही हिच काहीही नुकसान होणार नाही.

काल आदित्य देसाईने जे ग्रींटींग कार्ड दिलय ते मस्त होतं आणि घड्याळ तर भारिच.

बेफी, अनुमोदन. लग्न झालेल्या दंपतीतील दोघे जीवनाचा एक भाग नाहीच असे समजून कसे वागत असतील काही समजले नाही. काल ते घड्याळ ती बघत अस्ताना हिरो च्या चेहर्‍यावर अत्यंत गूफी ( मराठी प्रतिशब्द माहीत नाही - बावळट ) व शामळू भाव होते. ही धडधडीत दुसृया पूरुषाला प्राधान्य देते आहे हे समजूनही हा तिला बेस्ट फ्रेंड वगैरे काय म्हणतो. तुरंत त्याच्याकडे हाकलून द्यायला हवे होते. जनरल खाया ना पिया ग्लास तोडा बारा आनावाला मामला आहे

ती सासुबाई पण जाम डोक्यात जाते. अगं नको कणिक मळू भाजी शीक, आराम कर काय पण रताळी आहे(
शब्द दक्षी क डून साभार)

बेफिकीर

निस्सीम, पवित्र व 'कायिक स्पर्शांच्या मर्यादेत बद्ध नसलेले असे आत्मिक' प्रेम
>>>>>

स्वतःच्या भरदार व मस्क्यूलर मनगटात घालून पाहिले. हे दृष्य मागे उभे राहून पाहणार्‍या नाजूक आदित्यने त्यावर आश्चर्याचा गोड धक्का देत भुवया आग्नेय - ईशान्य ह्या दिशेत वाकड्या करून सांगितलेबाहुली::
>>>>
:प्रचंड हसत सुटलेली बाहुली:

पण ती निर्णय घेणार आहे असेही काही वाटले नाही मला अजून. एकदाही मनात पण संवाद दाखवला नाही की हा आदित्य की तो वगैरे. आणि किती दिवस ते अभ्यासाचं तुणतुणं, परिक्षा कधी आहे नक्की ? शिवाय तिचं अभ्यासात कधी लक्ष नसतंच.

आ दे गोड आहे मात्र. :). त्याला कपडेही चांगले दिलेत.. मेघनाचे कपडे, हेअरस्टाईल सगळंच बोअर आहे.

मामी, इतक्यातच शिकलिये ग ती कणिक मळायला आणि स्वयपाक करायला हळुहळु होईल प्रगती स्वयपाकघरातुन पुढे

जुळून येती रेशीमगाठी आणि 'केलं की नाही?' हे दोन धागे एकाखाली एक येण्यात काय संकेत असेल दैवाचा?

खरे तर हा प्रश्न रोज त्या दोघांना विचारावासा वाटतो. अरे बाबांनो केलं की नाही? (आता तरी प्रेक्षकांना माफ)