घरात शिरलेल्या उंदराला बाहेर कसे काढावे?

आम्च्या ऑफिस मधे झालेत उंदीर, खुप कंटाळा आलाय, रोज ट्रॅप लाउन ठेवतो आम्ही .
कुठुन येतात ते शोधल पाहीजे.

कुठून पेक्षा कशाला येतात ते शोधले पाहिजे. पगार मिळतो तरी लोक ऑफिसात जायला कुरकुरतात. हे बिनपगारी उंदिर का येतात ऑफिसात?

सीमंतिनी बरोबर

सीमंतिनी

सीमंतिनी

हे बिनपगारी उंदिर का येतात ऑफिसात?
<<
हापिसची फुकट इंटरनेट सुविधा मिळत असेल.

पगार मिळतो तरी लोक ऑफिसात जायला कुरकुरतात. हे बिनपगारी उंदिर का येतात ऑफिसात? << कारण ते माणूस नसून उंदीर आहेत.

मी लहान असतानाचा किस्सा आठवतोय एक...आमचा फ्रीज अचानक बंद पडला... रीपेअर वाला माणूस बोलवला... त्याने फ्रीझरची मागची बाजू उघड्ली तर त्यात एक सुपारी दिसली, जशी विड्यावर सुपारी ठेवतात तशीच.. मी आजीला विचारलं.. अशी पद्धत असते का सुपारी वगैरे ठेवायची... ( म्हणजे आमच्या कंपनीचा फ्रीज कधी बंद न पडो महाराजा... म्हणून असं काहीतरी....:P :-P) जाम हसली ती आणि म्हणाली की अगं उंदराने वायर खाल्ली म्ह्णून फ्रीज बंद पडला आणि सुपारी पण त्यानेच ठेवली असेल...:D :-D.

तुम्ही उंदराला सुपारी देता का हो ?

कसली? वायर खाय्ची?

नाही हो , मला खेळण्यासाठी म्हणायचं होतं

हाहा:G

उंदराला दिली सुपारी, उंदीर वायरी कुरतडी !

आला का उंदीर परत बाहेर

मांजर पाळा....

सुपारी म्हणजे गणपती. उंदीराने आपल्या स्वामीला ओळखले. काय स्ट्रांग वर्क एथिक हो!

सई

इथे सई कुठे आहे ?::अओ:

'त्या' उंदराचे काय झाले?

'त्या' चा मिकी झाला..

आजपर्यंतचा हा माझा सर्वात आवडीचा धागा आहे. ह्या धाग्याचे मी पहिल्या प्रतिसादापासून शेवटच्या प्रतिसादापर्यंत अनेकदा पारायणं केली आहेत. आणि प्रत्येकवेळी वाचनाचा तितकाच आनंद मिळवला आहे. सर्व प्रतिसादकांचे आभार. हा धागा असाच पळत रहावा हीच मनीषा.

हाही उपाय करुन पाहा - उंदीर विरघळतात.

http://www.loksatta.com/trending-news/when-pepsico-proved-that-a-mouse-w...

हा विनोदी धागा वर काढण्यासाठी!!!

आज सकाळपासून माबोवर यायला मिळाले नाही. आता माबो उघडल्यावर लिस्टमध्ये हा धागा दिसला. आणि बाकीचे सगळे सोडून मी लगेच हा धागा उघडला. माझा सगळ्यात फेवरीट धागा आहे ना हा, म्हणून!!!

गेला आठवडा भर उंदराच्या पाठी मागे होतो. खरंच गेल्या आठवड्यातच रात्रीच अचानक उंदीर दिसला . किचन मधेच . लगेच दुसऱ्या दिवशी पिंजरा विकत आणला त्यात कांदा ठेवला . मारायचे केक आणले . तरी तो पिंजऱ्यात जाईना आणि केक काही खाईना . शेवटी रेटॉल नावाचे औषध पोळीच्या तुकड्याला लावून ठेवले ते मात्र खाल्ले आणि श्वास अडकून का काय तो मेला बा सुटलो. गेला आठवडा तोच उद्योग चालू होता आज मात्र नक्की सुटलो

माझाही एक उंदरानुभव ----

उंदरांचा आणि माझा संबंध पंचवीस वर्षांपूर्वी डोंबिवलीत आला होता. मी नुकताच स्वतंत्र संसार थाटला होता. घर घेताना काय बघून घ्यावे ह्याचीही मला तेव्हा अक्कल नव्हती. बस! नगाला नग मिळालं म्हणून एका बैठ्या कौलारू चाळीत भाड्याने घर घेतलं. त्या चाळीत दहा बाय वीसच्या दहा खोल्या होत्या. चाळीच्या चारही बाजूला मातीची भुसभुशीत जमीन. खोल्यांची अवस्था अत्यंत बेकार होती. पावसात भिंतींना बुरशी यायची. झोपताना भितींना गुढघा लागला तर सरसर प्लास्टर पडायचे.  ट्युबलाईट फिटिंग सहा इंची लांब खिळ्यांनी बोटांनी दाबून भिंतीमध्ये अडकवली होती. पावसाची जोराची झड आली तर कौलांतून तुषार घरात यायचे. पलंगाच्या गादीचा कापूस तुषार पिऊन चपटा झाला होता. शेजारच्या खोलीतला माणूस सेकंड शिफ्ट करून रात्री घरी आल्यावर, जेऊन झोपेपर्यंत नवराबायकोचे सर्व संभाषण कानी पडायचे.

त्यामुळे साहजिकच अशा चाळीत उंदरांचा भयंकर सुळसुळाट होता. रात्रभर उंदरांची फौज कौलारू छपराच्या आढ्यावर ह्या खोलीतून त्या खोलीत पकडपकडी खेळायची. भिंतींला लागून असलेल्या मांडणीला पकडून खाली उतरायची. खुडबुड करून डबे उघडायची. खायची कमी पण नुकसान जास्त करायची. रात्री त्यांच्या खुडबुडीने आमची झोपमोड व्हायची. आम्ही त्यांना शुकशुक करायचो. मग ते शहाण्या उंदरासारखे हळूच निघून जायचे. थोड्यावेळाने उंदरांची दुसरी फौज आढ्यावर मोर्चा सांभाळायची. मग पुन्हा रणकंदन सुरू. अंधारात त्यांना जास्त चेव चढायचा म्हणून रात्रभर ट्युबलाईट चालू ठेवायला लागे. हो! एक मात्र होतं. कदाचित ते डोंबिवलीतले उंदीर असल्याने सुसंस्कारित होते. आम्हाला ते कधीच चावले नाहीत, की त्यांनी कधी घरभर लेंड्या टाकल्या नाहीत. आणि ते अंगांनीही सुबक आणि सडपातळ होते. ढोले नव्हते. त्यामुळे आम्हां उभयतांना त्यांची कधी भीती वाटली नाही. कालांतराने आम्ही त्यांना ओळखुही लागलो होतो. फक्त त्यांचं नामकरण करणंच तेव्हढं बाकी होतं.

कर्मधर्मसंयोगाने आमच्या एका नातेवाईकाचा कल्याण येथे फ्लॅट रिकामा होता. त्यांना खात्रीशीर भाडेकरू हवा होता. मग अवघ्या नऊ महिन्यातच आमची रवानगी चाळीतून त्या फ्लॅटमध्ये झाली. आणि आमची चाळीतल्या उंदरांशी ताटातूट झाली. आजही त्या उंदरांबरोबर एकत्र काढलेल्या दिवसांच्या आठवणीने माझा जीव कासावीस होतो आणि डोळे डबडबतात. कुठे असतील आणि काय करत असतील ते आता, कोण जाणे!!!?

शेवटी रेटॉल नावाचे औषध पोळीच्या तुकड्याला लावून ठेवले ते मात्र खाल्ले आणि श्वास अडकून का काय तो मेला बा सुटलो. >> कुठे मेला? म्हणजे मला पिंजर्‍यासारख्या गोष्टी न करता औषध घालुन त्याचा मर्डर करायचा आहे पण ते खाऊन एखाद्या कोपच्यात जाऊन मेला आणि कळलच नाही तर अशी भिती वाटते म्हणुन विचारतेय.. प्लीज उत्तर द्या आय अ‍ॅम इन निड
माझी खोके दोन खोके पुस्तकं धोक्यात आहे हो..

रेटॉल दिल्यावर उंदीर अडचणीत न जाता मोकळ्या जागेत येऊन मरतात!
मागे एकदा वापरलेले त्यामुळे काळजीचे कारण नाही..

कुठे मिळते रेटॉल ?
माणसांना विषारी नाही ना?

त्यात उंदरांना रक्ताभिसरणाचा त्रास की काय होतो आणि ते मोकळ्या हवेसाठी धडपडत बाहेर येत मरतात.
मागे कुठेतरी असेही वाचलेले की खूप हालहाल होत रक्ताच्या उलट्या होत मरतात. पण कदाचित हे खोटेही असावे. त्यांच्या रक्ताच्या उलट्या पुसणार कोण?