"अनेकदा हे सुचले होते
पण ना कधीच जमले होते
तुला सांगणे मनातले मी
ठरले होते, फसले होते
आज मात्र मी लिहिले आहे सगळे काही
आवडले ना तुला तरीही पर्वा नाही
तू वाचावे म्हणून आहे लिहिले सारे आज सविस्तर
मनात भीती वाटत आहे तरी वाच तू हे लवलेटर -
तुला पाहिले
जेव्हापासुन
मनास नाही
मुळीच थारा
असतोही मी
मी नसतोही
चालत असतो
पोचत नाही
कुणास ठाउक
काय हरवले
शोधत आहे
काय इथे मी
उगाच वाटे
मलाच माझे
तुझ्याचपाशी
आहे बहुधा
जे मी शोधत
आहे येथे
सांग मला तू
पहिल्या वेळी
पाहिलेस ना
तेव्हा काही
त्या नजरेने
ह्या नजरेचे
दिले-घेतले
होते असले
जाणवले का ?
असेल किंवा
नसेलही पण
इतके नक्की
खरेच, की ती
मनात जपली
छबी लाडकी
तुझीच आहे
नकार जर का
असेल तर तू
शांतपणाने
परत मला कर
हे लवलेटर….
समजा जर का
असेल 'हो' तर
नकोस बोलू
त्या धक्क्याने
वेडा होइन
म्हणून एकच
दे तू उत्तर
दे लवलेटर….
असेल 'ना' तर
'हे' लवलेटर
असेल 'हो' तर
'ते' लवलेटर !!"
.
.
.
.
.
इतके लिहिले आणि वाटले जरा थांबतो
तिच्या मनाचे अंदाजाने समजुन घेतो
आधी थोडी
मैत्री करतो
जवळिक करतो
नंतर देतो
हे लवलेटर
जरा थांबलो आणि कळाले
की लवलेटर तिला मिळाले
माझे नाही…
अन्य कुणाचे..!!
ती फुललेली
तो खुललेला
पुन्हा एकदा
मनात माझ्या
एक निखारा
धगधगलेला
उशीर केला म्हणून उरले हातामध्ये हे लवलेटर
तिला न कळले, मला न जमले पुन्हा राहिला प्रश्न निरुत्तर
….रसप….
२१ जुलै २०१३
http://www.ranjeetparadkar.com/2013/07/blog-post_21.html
तेरे जहान में ऐसा नही के
तेरे जहान में ऐसा नही के प्यार न हो
जहा उम्मीद हो इसकी वहा नही मिलता
मस्त कविता फॉर्मही आवडला
मस्त कविता
फॉर्मही आवडला
मस्त.खूप आवडली.
मस्त.खूप आवडली.
मस्त.खूप आवडली.
मस्त.खूप आवडली.
सह्हीये ....
सह्हीये ....
"माझे नाही… अन्य
"माझे नाही…
अन्य कुणाचे..!!
.........
तिला न कळले, मला न जमले पुन्हा राहिला प्रश्न निरुत्तर " >>>> हा शेवट छानच.