निसर्गाच्या गप्पा (भाग-१३)

शशांक थांकु थांकु...

मला कॉपी करुन घरी ऐकायची आहे. कुणाकडे फ्रीकॉर्डर असेल तर याची एम.पी.३ करून इथे डकवता येईल.

दिनेश दा.. तुम्हाला मेल मधे पाठवलीये लिंक .. ती ओपन होईल घरी देखील

जबरदस्त गप्पा चालल्याआहेत जागुताई __/\__ अमाप उत्साह.

निसर्गाच्या गप्पा वाचायला खुप मजा येतीये. मी अजुन सगळी पाने वाचली नाहित पण जसं जमेल तसं वाचीन. माहिती शेअर केल्याबद्दल थन्क्स!

जागुले, ही करवंदाची फुलं??? ओ एम जी.... बरं झालं कोडं नाही घातलंस... मला तर ० मार्क्स मिळाले असते

वर्षुदी, मस्त मनमोकळ्या गप्पा मारल्याहेत मुलाखतीत! मस्त वाटलं. पुन्हा एकदा अभिनंदन.

ठांकु गो मामे..
मला अगदी, मी सनफोराईज्ड के मेहमान बिहमान झाल्यासारखा फील येत होता

जागू करवंद पाहून तोंपासू
मला अर्धवट पिकलेलीच आवडतात लालसर हिरवी

माणसाचा निसर्गाला काय उपयोग आहे, ते मात्र गूढ आहे>>>>>>>>>>>> अगदी सेंट पर्सेंट सहमत. माणसाचा खरंच काहीच उपयोग नसावा...........

स_सा, जागू, कुची सर्वांची फुलं आणि फोटो मस्त. दिनेशदा, आकाशातली उधळण मस्तच आहे.

स_सा, ती मनी सेम टू सेम आमच्या मनी सारखी आहे. त्यामुळे क्षणभर मी फसले.......:स्मित :

वर्षूतै,लिंक दोल्याबद्दल धन्यवाद. आज सुट्टी घेतलिये त्यामुळे नक्की ऐकणार.

मनी सेम टू सेम आमच्या मनी सारखी आहे. <<< तुझीच असेल बघ, आमच्या इथे फक्त ३-४ वेळा हप्ता वसूली साठी येत होती, त्याची परतफेड म्हणून हे पिल्लू आणून ठेवले आहे

हं..........कित्ती गोड आहे पिल्लू मनीचं!

वर्षू, इथे ओपन नाही होत आहे लिंक... mp3 करायला हवीय.

जागू, मस्त आहे गुलाब.

स_सा, यंदा कर्तव्य आहे का ? ( मनीला ! )

माझ्याकडे अनेक वर्षांपासून पहिल्या पानावरील प्रचित दाखवलेला ओवा आहे. त्याला कधीही फूल वा फळ आलेले नाही. पान खाल्ले तर ओव्याची चव लागते. भजी केली तर कुरकुरीत होतात पण ओव्याच्या स्वादाचा मागमूसही नसतो. याला पानओवा म्हणतात असे इथेच वाचले होते. तसेच खर्‍या ओवाच्या प्रचि लिंकही दिली होती. ती का डिलीट झाली ते कळले नाही.
खरा ओवा कसा लावतात? ओवा पेरला तर तो रुजून येतो का?

जागू, गुलाब मस्त! पांढरा चाफा म्हणजे सोनचाफ्याचीच पांढरी व्हरायटी का? कधी पाहिला नाहीये.

भास्कर, ओवा पेरला तर रुजायला हवा. तो धणे, जिरे, कोथिंबीर, शेपू या वर्गातला असल्याने त्याचे झाड तसेच असते. गाजराला येतात तशीच फुले येतात. पाने साधारण शेपूच्या पानासारखीच असतात.

मामी, यात पांढरा, पिवळा आणि साधारण केशरी असे तीन रंग असतात. वरच्या फोटोतल्या चाफ्याची पाने जास्त हिरवी आणि मोठी असतात. पण एकंदर अवतार सोनचाफ्याचाच. पण याचे झाड किंचीत पसरट आणि दाट पर्णसंभाराचे असते. दादरला रानडे रोडवर कधी कधी असतो विकायला. ( सिग्नलपाशी फुलवाला असतो त्याच्याकडे. )

कवठी चाफा मात्र वेगळा.

जागू, ह्या पानाच्या कुटुंबात सामिल करुन घेतल्या बद्दल आभार.
दिनेशदा, ओवा पेरला तर रुजायला हवा..............पाने साधारण शेपूच्या पानासारखीच असतात<<
मग ज्या ओव्याच्या पानाची भजी बनवतो तो कोणता?

शांकली,
सुमंगल, ते रोप कदाचित बाल्समचंही असू शकेल बरं का. (बाल्सम आपल्या तेरड्याच्या कुळातलंच आहे.)
>> त्याला पांढरी फुले येतात का? आणि ते बाहेर ठेवतात का?

मागची सगळी पाने,गप्पा वाचुन काढल्या, मस्त वाटलं...
जागु,
सगळे फोटो छान, करवंदीच झाड प्रथमच पाहिलं..
दिनेशदा,
ऑर्किडचा फोटो लवकरच टाकतो..(खुप दिवस झाले ना !)

सुमंगल,
तुमच स्वागत आहे,आम्हाला छान छान माहितीही मिळेल

स_सा, यंदा कर्तव्य आहे का << ती मनी आमची केवळ आश्रीत आहे तिचे पिल्लू मात्र घरात चांगले मिसळले आहे

काल टेरेस वर कबूतर पकडत असताना ती चौथ्या मजल्यावरून खाली पडली, मागचा पाय दुखावलाय
त्यामुळे पिल्लावर तिची चिडचिड चालू झालीये.

काल टेरेस वर कबूतर पकडत असताना ती चौथ्या मजल्यावरून खाली पडली, मागचा पाय दुखावलाय >>>> अरेरे - पण मांजरे जेव्हा उंचावरुन पडतात तेव्हा त्यांच्या कानातील केस ते सेन्स करतात - यामुळे त्यांच्या पडण्याची पोझिशन ते पडता पडता बदलून पाय जमिनीवर टेकतील असे होतात, पडताना या पोझिशनमुळे त्यांना त्यांच्या शरीराचा थोडासा पॅराशूटसारखा उपयोगही होतो व त्यामुळे त्यांना दुखापतही फार होत नाही (अर्थातच हे सगळे फ्रॅक्शन ऑफ सेकंद्समधे होते) - मागे डिस्कव्हरी का अशाच कुठल्या चॅनेलवर एक झाडावर (सुमारे ४०-५० फूट उंच) चढलेले मांजर (४ का ८ दिवस तिथेच होते बिचारे) खाली उतरताना (अर्थातच उडी मारुन) ही सर्व माहिती सांगत होते... एवढ्या उंचीवरुन पडूनही हे मांजर वाचले हे वेगळे सांगायला नकोच (इतक्या दिवस खाणे -पिणे नसल्यामुळे डिहाड्रेशन मात्र खूप झाले होते बिचार्‍याचे)
कॅट्स हॅव नाईन लाईव्हज म्हणतात ते खोटे नाही .....

सुमंगल, बाल्सममधे पांढरा रंग बहुधा नाहीये. किंवा असला तर मी नाही बघितलेला. पण अगदी फिक्कट गुलाबी रंगाची फुलं एकदम बघितलं तर पांढर्‍या सारखी दिसतात. आणि हे कोवळ्या उन्हात पण बाहेरच ठेवतात. कडक ऊन त्याला सहन नाही होत. पण अबोलीचं मात्र असं नाही. तिला ऊन चालतं. निळी अबोली असते पण पांढरी अबोली असते की नाही ते माहीत नाही. त्यामुळे ते रोप नक्की कशाचं आहे ते फुलं आल्यावरच समजेल.

सुमंगल ते ओव्यासारखेच वास असलेले वेगळे झाड आहे. त्यालाही तुरे येतात आणि बारीक बियाही धरतात.
झाडात असे एकमेकांच्या सुगंधाची कॉपी करायची पद्धत आहे.

कदंबाच्या पानाला आयोडीनचा वास येतो. पांढरी जांभळी फुले येणार्‍या लसूणवेलीच्या पानांना लसणाचा वास येतो, तमालपत्राच्या पानात थोडा दालचिनीचा वास येतो, पुदीन्यात तर सफरचंदाची वास येणारी एक जात आहे.

रोज ऑफिसला येता जाता मला २५ किमीचा प्रवास करावा लागतो. आजूबाजूला भरपूर झाडे आहेत पण त्या वेगात नीट निरीक्षण करता येत नाही.
आज गाडी जरा स्लो झाल्यावर मलाही इथे करवंदाची जाळी दिसली., केनयातही असत. इथली करवंदे कच्ची असतानाच लाल असतात.
केनयात आणि युगांडा, टांझानियात तर फणस आणि जांभळेही भरपूर येतात आणि नवल म्हणजे त्या देशांच्या स्वाहिली भाषेतही त्यांना तिच नावे आहेत. ( बहुतेक भारतीयांनीच नेली असावीत. ) इथे नाही दिसली. ( मी भारतातून बिया आणाव्यात काय ? )

नि.गच्या गप्पा अगदि जोरात चालू आहेत.
शोभा ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ............... शोभा कुठे गायब झाली ?

वर्षू, माझा मेल आय-डी पाठवते. मला लिंक पाठवून दे.