Submitted by पुरंदरे शशांक on 5 March, 2013 - 03:50
नस्ती विवंचना !!
कवितेत त्यांच्या नेहेमीच वसंत मस्त फुललेला
मला सतत काट्यांचा घोर का लागलेला ??
असतात तिथे फुलबागा छान छान सजलेल्या
दिस्तात मला झोपडपट्ट्या घाणीने भरलेल्या !!
उंची कपडे, बंगले-गाड्या, बीचवरती संध्याकाळ...
सिग्नलपाशी चेहरा कुट्ट हावभरला सदाकाळ !!
जगात त्यांच्या एकूणएक मस्तीतच गुरफटलेला
मीच एक करंटा नस्त्या विवंचनेत पडलेला .....
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
तुम्ही हळू हळू गझलेकडे सरकताय
तुम्ही हळू हळू गझलेकडे सरकताय बहुधा
चांगली आहे रचना पण एकप्रकारची सुसूत्रता असते कवितेत ती हरवल्यागत वाटले
आतुन आल्यासारखी ,नेहमीची नाही
आतुन आल्यासारखी ,नेहमीची नाही वाटत,.
खूप सुंदर!
खूप सुंदर!
स्वप्नातलं/आभासी जग आणि
स्वप्नातलं/आभासी जग आणि वास्तवातलं जग हा आशय मांडायचा चांगला प्रयत्न.