मोड आलेले धान्य बोटचेपे कसे शिजवावे?

आता कळले सासवा जावा नन्दा कशाला लागतात. हे असले पदार्थ त्यान्च्याकडून शिकायला मिळतात. >>> सॉरी हां बी. पण हे वाचून हसू आवरले नाही.

मघाशी सांगायचं राहिलं, छोले / राजमा, हरभरे आणि शिजायला कठीण असणारी कडधान्यं मी ही कुकरमध्येच शिजवते. मूग, मटकी, मसूर, लाल चवळी बाहेर.

कळण मी कधी केले नाहीये पण नणंदेच्या सासूबाईंच्या हातचं प्यायले आहे. कुळथाचंच होतं ते. फारच चविष्ट. बाय द वे, भारताबाहेर कुळीथ काय नावाने मिळतात. मिळतात हे नक्की. हॉर्स ग्रॅम वगैरे का ? बरीच धान्यं असतात इं ग्रो त पण ओळखू न आल्याने आणली जात नाहीत.

मी अमेरिकेत कुळीथ आणि काळे वाटाणे पाहिलेले नाहीत.

कुळीथ म्हणजेच हॉर्स ग्राम असं मी इथेच माबोवर वाचून इंग्रो मधून आणून उसळ केली होती. (आता फाटे फुटतच आहेत तर परत एकदा खात्रीसाठी विचारते कुळीथ म्हणजेच हुलगे ना?)

http://enjoyindianfood.blogspot.com/2008/12/kulithhorsegram-flour.html

कुळीथ म्हटल्यावर हा फोटो मिळाला नेटवर पण आमच्याकडे वापरले जाणारे कुळीथ एकदम डार्क मरुन कलरचे असतात. हे मला ओळखीचे वाटत नाहीत.

मी कुकरातच करते. रात्री भिजवलेले कडधान्य सकाळी पाणी काढून निथळले की, मग तेलाची हिंग टाकून फोडणी करायची.
मग कांदा परतला की त्यात धान्य टाकायचे. मग काय त्या चटण्या, मसाले घालून ६-७ मिनिटे आधी परतायचे.
मग पाणी लागेल तेवढे टाकून कूकर लावून दोनच शिट्या काढायच्या. कूकर थंड झाला की काय तो गूळ, कोथींबीर मीठ टाकायचे, एक वाफ काढून बंफ गॅस. चांगली लागते उसळ.

बी, तुम्ही शिट्या ज्यास्त काढत असणार. दुसरे म्हणजे कॉइल गॅस आहे का? त्यावर आच थंड व्हायला वेळ लागतो. कूकर बाजूला काढून थंड करायचा. मग आणखी शिजत नाही बसणार.

स्वाती_आंबोळे, कळणाची रेसिपी दिल्याबद्दल धन्यवाद. मी कधीच हे प्यायले नाहीये. आता नक्की करून बघेन.

कढण कढईत तळण बिळण केले की त्यालाही कढण म्हणतात. >>>> हे न-कळण.

बाकी चर्चा एकंदर मजेशीर चाललीये. चालू द्या, चालू द्या.

आता कळले सासवा जावा नन्दा कशाला लागतात. हे असले पदार्थ त्यान्च्याकडून शिकायला मिळतात.
>> मग आता तू ही मिळव सासवा, जावा, नन्दा.

नंदिनी,
तुझी हरकत नसेल तर तुमच्या कडील कुळथाचा फोटो टाकशील का कृपया?
वरचा ब्लॉग वरचा फोटो मलाही ओळखीचा वाटत नाहीये आणि कुळीथ कसे दिसतात तेही आठवत नाहीये.

रैना, उसळ करके हो गयी

आजारी पडल्यावर आमच्याक्डे मुगाचं कढण (पण मी कळणच म्हणते! ) करतात. १ वाटी अख्खे मूग मंद आंचेवर भाजायचे. वेळ लागतो, पण खरपूस कोरडेच भाजायचे. मग ८ पट पाणी घालून मंदच आंचेवर मऊ शिजू द्यायचे. मग डावाने घोटायचे. मी पावभाजीचा स्मॅशर वापरते. जास्तीत जास्त घोटून मिश्रण दाट झालं की गाळायचं. मग मात्र त्या मुगात काहीही उरत नाही, त्यामुळे आजवर तरी मी ते फेकलेच आहेत
मग त्या गाळलेल्या पाण्यात तूप, जिरेपूड, मीठ आणि अगदी किंचित चवीसाठी साखर घालून सूपसारखं प्यायचं. एका वेळी सगळं संपत नसेल तर फ्रिजमधे टिकतं १-२ दिवस.

सोपी पण वेळखाऊ रेस्पी. मी बाकीच स्वयंपाक करताना एका बाजूला हे प्रकरण शिजायला ठेवते. त्यामुळे वेगळा वेळ नाही द्यावा लागत.

कळण फार आवडते. मृण्मयीची पद्धत आवडली. (बी, यादीतुन आया कुठे गेल्या?)