विषय क्र.१: आमच्या टीनएजमधला रहमान

मस्त लेख. बर्‍याच आठवणी जाग्या झाल्या. मला वाटत होतं की तमिळ गाणी ऐकणारा मी एकटाच आहे का
काय. मी अजूनही रोबोची तमिळ गाणी ऐकतो आहे. रैना, रहमॅनिया शब्द लई आवडला.

रहमानची बरीच वैशिष्ट्यं आहेत. एक म्हणजे हिंदी चित्रपट संगीतामध्ये पूर्वीपासून चालत आलेले नियम तो हवे तसे धुडकावून लावतो. हा मुखडा, हा अंतरा, एका गायकानी एक गायला की मग दुसर्‍यानी दुसरा गायचा, मग परत पहिला हे त्याच्या गाण्यांमध्ये सापडेलच अशी ग्यारंटी नाही. दुसरं, बहुतेक संगीतकारांच्या दोन कडव्यांमध्ये टिपिकल संगीत असतं. रहमानच्या बहुतेक गाण्यांच्या दोन कडव्यांमधल्या संगीतामध्ये बराच फरक असतो. तिसरं, रहमानवर जगभरच्या संगीताचा प्रभाव आहे आणि तो याचा पुरेपूर उपयोग करतो. म्हणूनच कदाचित ज्यांना पारंपारिक भारतीय संगीतच हवं असतं त्यांना रहमान न आवडण्याची शक्यता जास्त. आणि म्हणूनच जगभरात तो लोकप्रियही झाला. (उगीच नाय टोपीकर नाचला जय हो च्या तालावर. :फिदी:)

तो प्रत्येक गाण्यात नवीन प्रयोग करतो. त्यामुळे त्याच्या संगीताची सवय असलेल्यांनाही पहिल्यांदा गाणं ऐकल्यावर हे काय ऐकतोय असं वाटतं. मग सवय झाल्यावर तेच गाणं जीव की प्राण होतं. रहमानचं गाणं हळूहळू मनात मुरावं लागतं. अपेक्षित नसणारे, एरवी विचित्र वाटणारे आवाजही त्याच्या गाण्यांमध्ये फिट्ट बसतात. छैंया छैंयाच्या सुरूवातीचा 'जिनके सर हो' किंवा 'कहीं आग लगे लग जाए'सारख्या रोमँटिक गाण्यातही ८-९ वर्षांचा आदित्य नारायण. रॉकस्टारमधलं सड्डा हक हिंदी चित्रपटांमधलं पहिलं खरंखुरं रॉक गाणं असावं. कुन फाया कुनसारखी कव्वाली फक्त रहमानच करू जाणे. मसक्कलीमध्ये मोहित 'मनमानी' म्हणताना जी मनमानी करतो तिला तोड नाही. गेंदा फूलसारख्या पारंपारिक रचनेमध्ये ड्र्मबीट?? तरीही गाणं आवडतच.

असामी, तुमचा प्रतिसाद वाचून हा व्हिडिओ आठवला.
http://www.youtube.com/watch?v=NnkRMVaWmaU

बेफिकीर व दिनेशदांशी सहमत.
सलील चौधरी, चित्रगुप्त, जयदेव, ही (कालातीत) नावे आमच्या कर्णेंद्रियांत कल्लोळ उठवतात. थेट शंकर-जयकिशनपर्यंत. ठराविक गाणी सोडली तर रहमान कुठेच बसत नाही.अर्थात तुम्ही त्यांचे संगीत ऐकलेच नसेल तर काय करणार?
पण बेफिकीर म्हणतात तसे,' माझ्या या कॉमेंटचा स्पर्धेशी संबंध नाही. आपला लेख सर्वांगसुंदर आहे.'

>> लील चौधरी, चित्रगुप्त, जयदेव, ही (कालातीत) नावे आमच्या कर्णेंद्रियांत कल्लोळ उठवतात. थेट शंकर-जयकिशनपर्यंत. ठराविक गाणी सोडली तर रहमान कुठेच बसत नाही.अर्थात तुम्ही त्यांचे संगीत ऐकलेच नसेल तर काय करणार?

पण जर आजच्या पिढीला ह्या संगीतकारांचं संगीत माहितच नाही (म्हणजे अजूनही ऐकू येत असतं तर माहित झालं असतं, ज्या अर्थी ह्यांची गाणी आता ऐकली जात नाहीत) तर ह्यानांही "कालातीत" कसं काय म्हणणार?

सलील चौधरी, चित्रगुप्त, जयदेव, ही (कालातीत) नावे आमच्या कर्णेंद्रियांत कल्लोळ उठवतात. थेट शंकर-जयकिशनपर्यंत. >> ह्या सर्वांबद्दल सज्जाद हुसैनचे मत माहित आहे का ? कोण श्रेष्ठ नि कोण नाहि ह्याला काहीच अर्थ नाहि.

सशल मी एका फोरम वर रहमान विरुद्ध इलाया राजा ह्यावर झालेली धूमःश्चक्री पाहिली आहे. त्याचा माझ्या द्रुष्टीने फायदा एव्हढाच झाला कि मला इल्लाया राजाची काहि अप्रतिम गाणी मिळाली.

मला सैगल, जयदेव, खय्याम, ओपी, शंकर-जयकिशन हे ही आवडतात. हे किंवा ते आवडायला हवं असं कुठय?

>>मंगता है क्या मधील लास्ट हार्मनी ऐकून अजुनही काटा येतो!>>
अगदी!

राज्काशाना, मनमानीबद्दल खूप मोदक.
असामी, इथे लिहाल का कुठली गाणी ते.. किंवा रहमॅनिया फॅनक्लब काढून तिकडे चर्चा करू - इथे स्पर्धेच्या धाग्यावर चालणार नसेल तर.

ए आर वॉज अ‍ॅट हिज बेस्ट इन रोजा, बॉम्बे, दिल से स्वदेस...

छान लेख नताशा

>>रहमॅनिया फॅनक्लब काढून तिकडे चर्चा करू>>
मोदक. मला रहमानची माहित नसलेली तमिळ गाणी असतील तर हवी आहेत.

<<ए आर वॉज अ‍ॅट हिज बेस्ट इन रोजा, बॉम्बे, दिल से स्वदेस... >>
+१
यादी अजून बरीच वाढवता येईल मला. ताल, रंगीला इ.इ.

<< एक म्हणजे हिंदी चित्रपट संगीतामध्ये पूर्वीपासून चालत आलेले नियम तो हवे तसे धुडकावून लावतो. >>
हा एक मला त्याच्या संगीतातला कमालीचा आवडणारा गुण आहे.

रेहमान सर.. तुम लोग कुछभी बोलो पण आपुन रेहमानसर को मानताय :).. छान लेख.. भले त्याच्यातले शब्द नाही कळत पण संगीतामध्ये अडकून पडायला होते.. सुरवातीच्या काळात तर त्याने जादुची कांडी फिरवली होती.. मी त्याच्या संगीताचा फॅन आहे.. आताची काही नविन गाणी पण खुपच सुंदर.. अगदी नव्या रॉकस्टार मधले 'नादान परिंदे', 'फिरसे उड चला', 'कून फाया कून'... रेहमान फॅन्स तर नेहमीच म्हणतात ' त्याच्या गाण्यात धुंद होणारे विष आहे ज्याचा प्रभाव हळुहळू होतो.. जितके जास्त ऐकाल तितके जास्त आवडत जाते...' नि त्याचे काही ना काही नविन शोध सुरु असतात.. सोबत नविन आवाजदेखील..

मी एका फोरम वर रहमान विरुद्ध इलाया राजा ह्यावर झालेली धूमःश्चक्री पाहिली आहे. त्याचा माझ्या द्रुष्टीने फायदा एव्हढाच झाला कि मला इल्लाया राजाची काहि अप्रतिम गाणी मिळाली.>>

यादी अजून बरीच वाढवता येईल >> नक्कीच

हा लेख वाचताना रहमान ऐकतोय भारी वाटतं आता स्ट्रॉबेरी आंखे ऐकताना.

<<आताची काही नविन गाणी पण खुपच सुंदर.. अगदी नव्या रॉकस्टार मधले 'नादान परिंदे', 'फिरसे उड चला', 'कून फाया कून'... >>
अगदी बरोब्बर........ संगीताच्या बाबतीत 'रॉकस्टार' वेगळा उल्लेख करण्यासारखाच आहे. कमालीची कंपोझिशन्स आहेत सगळॅएच.

हे सगळे कलाकार फक्त आणि फक्त स्वतःशी आणि स्वतःच्या आधी केलेल्या कामाशी स्पर्धा करतायत....... तुलनेच्या पलिकडे जाऊन झपाटून काम करणारी माणसं आहेत ही....... जुनी नवी सगळीच...!!!

का उगाच आपण आपल्या आवडीनिवडीनुसार त्यांच्यात चढता उतरता क्रम लावू पाहतोय.......

सगळे कलाकार हे आपापल्या जागी आपापल्या "गिवन सिच्युएशन" मध्ये बेस्टच देत असतात.....!!!

इलया राजाच्या वाद्यवृन्दात रहमान १४ व्या वर्षी दाखल होता फ्ल्यूट वादक म्हणून. इलय राजा त्याचा गुरु आहे. दोघांचाही कल सिम्फनीजकडे आहे. व्यवसाय म्हणून त्यानी चित्रपट संगीत केले. पन चित्रपट संगीताच्या बंदिस्तपणात बसणारे दोघांचेही संगीत नाही. रहमानने हिन्दीत एक स्थान मिळवल्याव्र तो जवळ जवळ त्यातून बाहेर पडल्यासारखाच आहे आणि त्याने आता आंतराष्त्रीय स्तरावरच काम करायला सुरुवात केली आहे. बॉलीवूडला तो अव्हेलेबलच होत नाही. किस्ना मध्ये त्याने एक का दोनच गाणी केली होती. २००६ नन्तर त्याचा प्रभाव ओसरण्याचे कारण हेच आहे. बोस ; फरगॉटन हीरो मध्ये गाण्यापेक्षा थीम्सच जास्त आहेत. बॉम्बे चित्रपतातील 'बॉम्बे थीम ' ऐकून तर अंगावर काटाच येतो.
लाईव कार्यक्रमातली ही बॉम्बे थीम म्हनजे तर कळसच आहे.
http://www.youtube.com/watch?v=dbiYEXNqksw

बाजो >>>>>>>>>>>>>>>

+१०००००००००००००००००००००००००००००००००००

नताशा, हो! जानेदोना पण.. मगाशी त्याचा उल्लेख राहिला.

तुझ्या धाग्यावर न येणं जमत नाही, आणि आले की न लिहीणं जमत नाही!

<<रहमॅनिया फॅन क्लब >>

अतिशय उत्तम आयडिया.

बॉम्बे चित्रपतातील 'बॉम्बे थीम ' ऐकून तर अंगावर काटाच येतो.>>>>>> +१!

हे अप्रस्तुत आहे इथे पण हि लिस्ट इल्लय्या राजाची मला सापडलेली. (हि लिस्ट मी बनवलेली नाहि)

1. "nilalkal" by Illayaraja
2. "moonram pirai" by illayaraja ( a kamal - sridevi starrer)
3. " mouna ragam" by illayaraja directed by Manirathnam
4. "Sindu bairave" by illayaraja
5. "veera" by illayaraja
6. "salangai oli" by illayaraja directed by K.Vishwanath
7. "johnny" by illayaraja ( a Rajnikanth - sridevi starrer)
8. " avatharam" by illayaraja ( this is a cassette that no one should
never miss , where raja just
giving the best of melodies
and a brilliant song of
combining the symphony music with
afolk song)
9. "Kadalukku Mariyadai " by illayaraja

इलाया राजाचे मला एकच गाणे आवडले... http://www.youtube.com/watch?v=iYBzzDlh4tw

शंकरा रागात आहे.

याच्यावरच हिंदी गाणे आले... http://www.youtube.com/watch?v=EquOwR9Curc

पण वरिजिनल साउथ इंडियन छान वाटते.. अशी त्यांची आणखी गाणी आहेत का?

खूप नवीन माहिती कळते आहे.

नताशा नवीन धागा प्लीज !

नताशा अगदी मस्त लिहलेयस गं.. साथियाची गाणे खरंच मस्त!!
नताशा सुरु करच नविन धागा!!

मी सुद्धा रहमान फॅन. " स्लमडॉग" साठी जेव्हा त्याला ऑस्कर नॉमिनेशन होते तेव्हा रात्री २ वाजता उठून सगळा सोहळा याचि देही याचि डोळा पाहिला होता :). इकडे बरेचदा लाँग ड्राईव्झ करताना तासन तास रेहमानची गाणी चालू असली की प्रवास कसा संपला कळत नाही.

कंडुकोंडैन कोंडुकोंडैनचा उल्लेख मी पोस्टमध्ये करणं आवश्यक आहे सिनेमा भाषा कळत नसूनही केवळ रेहमानच्या गाण्यांसाठी पाहिला होता . क्रेझी डेज!!

बाँबे रीलिज झाला तेव्हा कडेकोट पोलिस बंदोबस्तात हा सिनेमा आम्ही पाहिला होता. जबरी दिवस होते ते.

हल्ली रेहमानचे लाईव्ह शोज युट्यूबवर बघताना अनेकदा ऐकलेल्या गाण्यांमधली मजा हरिहरन, शंकर महादेवन आणखीनच प्रेमाने उलगडून दाखवतात तेव्हा होणारा आनंद अवर्णनीय आहे

नताशा, आठवणींचं दालनच उघडलंस गं
सातवी-आठवीत असताना बाबांच्या कॉलेजमधल्या मित्रांनी हॉल घेऊन मोठ्ठ गेटटुगेदर केलं होतं. मला वाटतं पहिलं आणि शेवटचंच. तिथे अर्थातच गुणदर्शनाचा कार्यक्रम होता. एक मुलगी अतिशय सुरेख डान्सर होती. तिचा पहिला डान्स अतिशय उत्तम झाला होता त्यामुळे दुसर्‍यांदा ती स्टेजवर आल्यावर मी अगदी उत्सुकतेने सरसावून बसले आणि गाणं सुरु झालं ..."दिल है छोटासा". रेहमानच्या संगीताशी ती पहिली ओळख. असं संगीत ह्यापूर्वी कधीच ऐकलं नाही असं वाटलं. त्या सुरावटीने भान अगदी हरपल्यासारखं झालं. ह्यापूर्वी गाणी कितीही आवडली तरी असं फीलिंग कधीच अनुभवलं नव्हतं. घरी आल्याआल्या पहिल्यांदा कुठूनतरी रोजाची कॅसेट पैदा केली

ते गारुड नंतर अनेक वर्षं होतं, अजूनही आहे पण हल्ली काही काही गाण्यांत एकसुरीपणा का जाणवतो कोण जाणे ! अमृत अप्राप्य राहिलं नाही म्हणून त्याचं अप्रूप कमी झालं की फार मंथन झाल्यामुळे त्या अमृतातच आता जादू राहिली नाही हे मला ठरवता येत नाही.

अगो आपलं वय ते तसं वेडं, बेभान व्हायचे राहिले नाही एव्हढंच! अमृतात कशी खोटी असेल?

बस्के, जेव्हा ते अमृत होतं तेव्हा त्यात खोटी नव्हतीच
सगळे प्रतिसाद आत्ता वाचले. रैना म्हणते तसं वरचं विधान फार भग्न हॄदयाने करते आहे