.....और उनके बहुत सारे साथी!

मस्त.

छान मांडलय !!! अगदी मनापासून लिहिलय .

ओह येस येस येस!!!
शीर्षक वाचूनच नॉस्टॅल्जिक व्हायला झालं..

जवळ जवळ प्रत्येकच शब्दाला अनुमोदन!!

आमच्याकडे अनेक वर्षे टीव्ही नव्हता तेव्हा विविधभारती हेच जिव्हाळ्याचं विश्व होतं..

आजच्या एफएमवर वात झाल्याप्रमाणे बडबडणार्‍यांशी त्यांची तुलनादेखील नको. काळवेळ पाहून त्याच्या मूडप्रमाणे किंवा एखाद्या थीमप्रमाणे गाणी निवडण्य़ाचे त्यांचे कसब अद्वितिय आहे. म्हणजे ’इस रंग बदलती दुनिया में’ नंतर एकदम ’सुक्कू सुक्कू’ न ऐकवण्याचे भान या सर्वांकडे नक्कीच आहे>>

सहमत

विविधभारतीने माझ्या आयुष्याला सूर दिला, भावनांना शब्द दिले, मला माझा संगीताचा कान दिला...आयुष्य समृद्ध करुन टाकले.
आणि माझी खात्री आहे की '....उनके बहुत सारे साथी' ही हेच म्हणत असतील.>>

सहमत व मस्त लिहिलंय

===================

'वादा' या शब्दातील गंमत काय ते सांगावेत, लक्षात आले नाही

==================

सुंदर ललित

धन्यवाद

वाह!!! क्या बात है.. आगावा.. सुंदर लेख..कितीतरी आठवणीना उजाळा मिळाला..
झुमरी तलैय्या चे साथीपण आठवले
माझ्या आवडत्या दहात!!!

सुंदर.. मस्त लिहिलय

मस्तच रे. सुरेख स्मरणरंजन झालं

मस्त लेख! विविधभारतीचे सगळे कार्यक्रम सुंदर !!.. अभ्यासाचा नेहेमीचा सोबती होती माझा

आगावा, माझा सगळा अभ्यास विविधभारतीच्या सहाय्याने झाला.
अविस्मरणीय क्षण अनेक. अनिल बिस्वासच्या आठवणी त्यांच्या पत्नीने सांगितल्या
तो (त्यात रितु आये रितु जाये.. हे गाणे पुर्ण वाजवले होते.)
लताने जयमालात पहिल्यांदा, मदनमोहनचे माई री ऐकवले तो,
आशा खाडीलकर यांनी नाट्यगीतांसह, वीणा सहस्त्रबुद्धे यांनी तराण्यांसह आणि
गोव्याच्या एक गायिका अर्चना यांनी मदनमोहनच्या गाण्यांसह सादर केलेले
विशेष संगीत सरीता.

रात्रीच्या छायागीत मधे तर साहित्यातील नायिका यांच्या गीतांवर अनोखा कार्यक्रम
झाला होता (त्यात चित्रलेखा, आम्रपाली, देवदास, परीणीता, शकुंतला यातली
गाणी ऐकवली होती. ओ निर्दयी प्रितम ची ओळख त्यात झाली.)

मग एकदा प्रख्यात वादकांनी साथ दिलेल्या गाण्यांचा कार्यक्रम झाला होता.
अली अकबर खान (सूनो छोटिसी गुडीया की) बिस्मिल्ला खान (दिलका खिलौना
हाये टुट गया ) झरीन दारूवाला (तेरे नैना तलाश करे जिसे) पन्नालाल घोष (मै पिया तेरी ) अशी अनेक गाणी नव्याने कळली.

सध्या त्याच दर्ज्याचे निवेदन, ईप्रसारण वर ऐकायला मिळते (आम्हाला विविधभारती
अप्राप्य आहे ना सध्या.)

अगदी अगदी, मस्तच लिहिलयस रे.
कमल शर्मा, युनूस खान असोत वा ममता सिंग, रेणू बंसल; सारेच वैशिष्ठ्यपूर्ण आणि उत्तम.>> अगदी, त्याची सर मिरची वगरे वर्च्या आर्जेंना नाही

आगाऊ छान घेतलाय आढावा अन त्या कार्यक्रमांनुसार जपलेले क्षण. अमिन सयानींचा तो आवाज न त्यांची पेशकश मस्तच. छान झालाय लेख.

सत्या (इथे तुला आगाऊ म्हणून संबोधणं रास्त वाटत नाहिये.:))
उत्तम निरिक्षण. तुला भावलेली, आवडलेली आणि तुझ्या आत मुरलेली विविधभारती या लेखातून दिसतेय.

खरंच कोणत्याही (इतर रेडिओ चॅनल्सच्या)स्पर्धेत न उतरता आपलं अस्तित्व टिकवून ठेवण्यात विविधभारती यशस्वी ठरली आहे. वर्षानुवर्ष तेच कार्यक्रम असले तरिही नविन भासतात.

माझ्या दिवसाची सुरूवात ही विविधभारतीनेच होते. विशेष म्हणजे माझी कामं ही कार्यक्रमाच्या वेळेनुसार ठरलेली आहेत. उदा. सकाळी भुले बिसरे गीत सुरू झालं की पोळ्या करायला घ्या. दिवसाची रूपरेषा सुरू झाली (६.५०) ला की स्वयंपाक घर आवरायला घ्या.. संगित सरिताच्या आत अंघोळ झालीच पाहिजे. त्रिवेणी संपली घर सोडायचं ऑफिसला जायला.. संध्याकाळी मात्रं निवांत घरची कामं करत ऐकते. एक कलाकार... वगैरे.

विविधभारतीतली एक भावलेली गोष्ट म्हणजे जेव्हा फोन-इन कार्यक्रम असतो तेव्हा त्या कार्यक्रमाला सुद्धा मराठी कार्यक्रमांसारखे छोटे मोठे व्यवसाय करणारे (फार सोशल स्किल्स डेव्हलप न झालेले) लोक फोन करतात. पण रेणू बन्सल, ममता, युनूस खान यासारखे लोक त्यांचं फॅसिलिटेशन जबरदस्त करतात. कधीही कार्यक्रम बोअर होत नाही. किंवा फोन करणारा आणि फोन घेऊन फर्माईश ऐकवणारा असे दोघंही सेम लाईन वर असतात. वर उल्लेख केलेल्या लोकांमध्ये अजून एक कला आहे ती म्हणजे समोरच्याला बोलतं करणं.

पुर्वी मी आणि माझी मैत्रिण दोघीच रहायचो तेव्हा आमच्याकडे टिव्ही नव्हता पण रेडिओ होता. रविवारी दुपारी जेवलो की घराचे सर्व पडदे लावून आम्ही दोघी हळू आवाजात रेडिओ लावून 'उजाले उनकी यादों के' ऐकायचो आणि ऐकता ऐकता झोपून जायचो. रविवारचा तो खास आवडता कार्यक्रम असायचा, आणि रेणू बन्सल चा आवाज तेव्हा अंगाई पेक्षा कमी वाटला नाही कधी.

विविधभारतीशी जुळलेल्या तारा (माझ्यातरी) अजून तितक्याच घट्ट आहेत.

आगावा,
खूप मनापासून लिहिलं आहेस.
विविध भारतीशी माझा काहीच परिचय नाही तरिही तुझ्या अनुभवांच्या चष्म्यातून एक नजर टाकायला मिळाल्यासारखं वाटलं,

असो हा लेख माझ्या आवडत्या १०त

आवडेश...
अवांतर : सद्ध्या एवढेच, नंतर निवांतपणे लिहीन

मस्त!!
पण थोडक्यात का आटपतं घेतलं?

आगावा,
हया लेखाचे शिर्षक बघुनच तो पहिल्या दहात टाकला आहे!
आता वाचते. अतिशय जिव्हाळ्याचा विषय!

मी तर गाण्याबद्दल दिली जाणारी माहिती लिहीण्यासाठी एक वही तयारच ठेवली होती आणि त्यात सिनेमाचे नाव, संगीतकार असल्या गोष्टी तत्परतेने उतरवत असे (ते कागद माझ्याकडे अजून आहेत आंणि त्यातल्या लिस्टप्रमाणे सी.डी बनवण्याचा न जमलेला बेतही!).>>>>> +१००००

अनेक वाक्यांना अगदी अगदी!

लेख खुप आवडला!

रच्याकने, रेडिओवरील जुन्या कार्यक्रमांचे रेकॉर्डिंग कुठे उपलब्ध असेल का?

खुप छान लिहिलं आहेस आगावा!
विविधभारतीची गाणी या उद्घोषकांच्या हळुवार आवाजामुळे नॉस्टॅल्जिक करतात. पण तीच गाणी आजकालच्या या एफएमवर लागली तर आरजेंच्या निरर्थक बडबडीमुळे टेप पळवल्यासारखी वाटतात.

मी अजूनही रोज नियमित विविधभारती ऐकतो. एफएम चॅनेलवरचे निवेदक हिंदी, इंग्लिश व मराठी अशा धेडगुजरी भाषेत नळ गळल्यासारखे अखंड बडबडत असतात. ते अजिबात ऐकवत नाही. पण विविध भारतीवरील निवेदक म्हणजे मूर्तिमंत खानदानी व भारदस्त निवेदन, भाषा आणि शब्द!

विविधभारतीच्या फक्त २ गोष्टी आवडत नाहीत. पहिली गोष्ट म्हणजे सकाळी ८:१५ ते ९:१५ व संध्याकाळी ८:१५ ते ९:०० ला लागणारी नवीन चित्रपटातील गाणी, आणि दुसरी म्हणजे, दोन गाण्यांच्या मध्ये लागणार्‍या अत्यंत संतापजनक आवाजात असलेल्या नसबंदी, साक्षरता प्रसार, घरोघरी संडास इ. विषयांवरील सरकारी जाहिराती.

पण विविधभारतीला पर्याय नाही!

फारच मस्त लेख...

सकाळी रेडिओ सध्या कमी ऐकला जातो.. पण गाडी चालवताना दुसरे कुठलेच स्टेशन लावत नाही...

विविधभारतीच्या फक्त २ गोष्टी आवडत नाहीत. पहिली गोष्ट म्हणजे सकाळी ८:१५ ते ९:१५ व संध्याकाळी ८:१५ ते ९:०० ला लागणारी नवीन चित्रपटातील गाणी, आणि दुसरी म्हणजे, दोन गाण्यांच्या मध्ये लागणार्‍या अत्यंत संतापजनक आवाजात असलेल्या नसबंदी, साक्षरता प्रसार, घरोघरी संडास इ. विषयांवरील सरकारी जाहिराती>>>.

मास्तुरे ह्याला पर्याय नाहीये.. सरकारी असल्यामुळे ह्या जाहिराती येणारच.. आणि आज सुद्धा विविधभारती जिथपर्यंत पोहोचते तिथे बाकीच्या बर्‍याच गोष्टी पोहचत नाहीत.. त्यामुळे पिक्चर वाल्यांसाठी त्याची उपयुक्तता प्रचंड आहे.. आणि संध्याकाळी ८:१५ ते ८:४०च नवीन गाणी असतात.. त्यानंतर प्रत्येक केंद्राचा प्रादेशिक कार्यक्रम असतो ९ पर्यंत..

मस्तच आठवणी आगाऊ.

म स्त लेख..:) मी सुध्दा अजूनही वि.भा.लाच चिकटून आहे. सकाळी ६ ला बटन दाबते ते त्रिवेणी सम्पल की बन्द करायच. कामे सुध्दा त्यावर बेतलेली.

मस्त.

आमच्या घरी सकाळी उठल्या उठल्या रेडीओ लावलाच पाहिजे असा मातोश्रीचा नेम आहे.

कित्येक जुन्या गाण्याची ओळख विविधभारतीनेच करून दिली. आकाशवाणी, रत्नागिरीमधे काम करताना तिथले गाण्यांचे कलेक्शन पाहून अगदीच वेडी झाले होते. जुन्या काळच्या रेकॉर्ड्सचे आता सीडीमधे रूपांतर केलेले आहे. आवडीची गाणी काढून ती कार्यक्रमामधे वाजवणे यातले थ्रिल वेगळेच.

ज्यांना 24*7 विविध भारती online ऐकायचे असेल त्यांच्यासाठी –

www.voicevibes.net

Dear listeners, I am happy with the kind of response that you have given to the idea of streaming radio online. Thank you all for your love and support. The primary theme behind this idea is [ Feel Home ]. Hope you are feeling it.
For a better listening experience use Firefox or Chrome browser.

Vividh Bharati - देश की सुरीली धड़कन - Live

गेल्या काही वर्षांपासून सर्व भारतभर एकच विविधभारती ऐकवतात. पुर्वी प्रत्येक केंद्राची
वेगवेगळी असे. त्यावेळी छायागीत सादर करणारा कलाकार कुठ्ल्या केंद्राचा आहे ते
पण सांगितले जात असे.

मस्तच लेख... थोड्या आधीच्या (आता ३० च्या आतबाहेर असणार्‍या)पिढीतील सर्वांच्याच काही गोड मखमली आठवणी असणार विविधभारती च्या...एकदम कॉलेजच्या काळात नेउन ठेवलेत..

आमच्या घरी सकाळी उठल्या उठल्या रेडीओ लावलाच पाहिजे असा मातोश्रीचा नेम आहे.
+१

थोडंसं स्थानिक रेडीओ चॅनल्स बद्दल (उदा मुंबई केंद्र आणि पुणे केंद्र इत्यादी)
१९९६, १९९९, २००३ चे वर्ल्डकप आणि २००७ पर्यंतच्या क्रिकेटमॅचेसच्या कोमेंटरी मी रेडिओवरच ऐकल्या.

कुलविंदरसिंग कंक, प्रकाश (आडनाव आठवत नाही), आशुतोष बॅनर्जी (हे नंतर समालोचक झाले, आधी बातम्या द्यायचे) यांच्या शैली अजून कानात आहेत..

२००३ मध्ये अमीन सायानीचाचांची मुलाखत घेतल्यानंतर तेव्हा माहित असलेली विविधभारती अजूनच आवडायला लागली होती.

विविधभारतीवर भरपूरच गप्पा मारल्या होत्या त्यांनी...