सकाळ-संध्याकाळ-रात्र
तेव्हा गात्रांमध्ये एकच गाणं असायचं...
तू नव्हतीस कधीच,
कारण येण्याआधीच तुझं नेहमी जाणं असायचं...
मागे उरायचे फक्त आभास...
सावल्यांवर स्वार होणार्या काही
काळोखी पोकळ्या...
आणि अंधारात लागणारे
उजेडाचे चकवे
आयुष्य असतेच गं असे फसवे...
दरवेळी उरामधलं ओझं हलकंच वाटत राहिलं
माझ्याच अनुभवांचं गाव माझ्यासाठीही परकंच राहिलं
तरी तू दरवेळी कधी ठामपणे
तर कधी संभ्रमाने सांगायचीस -
"तुझं झाडपण शाश्वत असेलही रे,
पण प्रेमासाठी सरणावर चढायची
माझीच तयारी झाली नाहीये अजून!"
मला तेव्हाच कळायला हवं होतं!
तुला तुझ्या ऐन बहरामध्ये
माझं झाडपण हवं होतं,
सावली हवी होती, झोके हवे होते...
पण हे एवढंच!
माझी त्यापुढेही शेवटपर्यंत साथ
नकोच होती तुला!
एकदातरी ऐकलं असतं तुझं तर?
मीही असा उन्हात वाळून गेलो नसतो
आणि तुलाही दरवेळी समाधान मिळालं असतं - प्रेम केल्याचं!
- नचिकेत जोशी
(ब्लॉगवर प्रकाशित - http://anandyatra.blogspot.in/2012/02/blog-post_23.html)
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
मला आवडली कविता
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
आनंदयात्री माफ करा.
आनंदयात्री
माफ करा.
Pages