झाडपण

Submitted by आनंदयात्री on 24 February, 2012 - 03:54

सकाळ-संध्याकाळ-रात्र
तेव्हा गात्रांमध्ये एकच गाणं असायचं...
तू नव्हतीस कधीच,
कारण येण्याआधीच तुझं नेहमी जाणं असायचं...

मागे उरायचे फक्त आभास...
सावल्यांवर स्वार होणार्‍या काही
काळोखी पोकळ्या...
आणि अंधारात लागणारे
उजेडाचे चकवे
आयुष्य असतेच गं असे फसवे...

दरवेळी उरामधलं ओझं हलकंच वाटत राहिलं
माझ्याच अनुभवांचं गाव माझ्यासाठीही परकंच राहिलं

तरी तू दरवेळी कधी ठामपणे
तर कधी संभ्रमाने सांगायचीस -
"तुझं झाडपण शाश्वत असेलही रे,
पण प्रेमासाठी सरणावर चढायची
माझीच तयारी झाली नाहीये अजून!"

मला तेव्हाच कळायला हवं होतं!
तुला तुझ्या ऐन बहरामध्ये
माझं झाडपण हवं होतं,
सावली हवी होती, झोके हवे होते...
पण हे एवढंच!
माझी त्यापुढेही शेवटपर्यंत साथ
नकोच होती तुला!
एकदातरी ऐकलं असतं तुझं तर?
मीही असा उन्हात वाळून गेलो नसतो
आणि तुलाही दरवेळी समाधान मिळालं असतं - प्रेम केल्याचं!

- नचिकेत जोशी
(ब्लॉगवर प्रकाशित - http://anandyatra.blogspot.in/2012/02/blog-post_23.html)

गुलमोहर: 

वाह्........वाह.....नचि सहिच रे........मस्तये......

"तुझं झाडपण शाश्वत असेलही रे,
पण प्रेमासाठी सरणावर चढायची
माझीच तयारी झाली नाहीये अजून!"

हे तर अप्रतिमच्..........जिओ......... Happy

थोडीशी शब्दबंबाळ वाटते आहे.

ती 'रियर व्ह्यु मिरर' लिहीणारे नचिकेत तुम्हीच का? ती कविता बर्‍याचदा आठवते.

नचिकेत ...कविता आवडली... पण रैनाशी सहमत...
काही अप्रतीम स्ट्रोकस आहेत ते खुप आवडले .. जसे
सावल्यांवर स्वार होणार्‍या काही
काळोखी पोकळ्या...----- क्या बात !!!

Happy पण 'झाडपण' अधोरेखीत नाही झालं, आणि शेवटाला जो शॉट बसायला हवा होता, तो नाही आला.
कदाचीत सुचतांना वेगळी आली असेल, पण लिहितांना शब्द वेगळे आलेत... Happy

Pages