Submitted by रणजित चितळे on 4 January, 2011 - 00:44
आठवणींच्या जुन्या गाठी सोडवू,
पूर्वीच्या घड्या पुन्हा उलगडू।।
परत एकदा लहान होऊ,
पुन्हा आपण वर्गात बसू।
वह्या उलगडून रोजच्या प्रश्नांना,
मग्न व्यापातून उत्तरं लिहिताना।
थोडं थांबून व्यस्त जीवनात,
हरवून जाऊ स्नेह बंधनात।
सर्व जगच जिथे शाळा,
पूर्ण आयुष्य त्याचा फळा।
जे मिळाले ते नशीब कोरले,
जे गमावले ते हसून पुसले।
आठवणींच्या जुन्या गाठी सोडवू,
पूर्वीच्या घड्या पुन्हा उलगडू।।
गुलमोहर:
शेअर करा
रणजितजी छानच कविता. खरच आता
रणजितजी छानच कविता. खरच आता नेहमी वाटते, 'लहानपण दे गा देवा'.
सर्व जगच जिथे शाळा, पूर्ण
सर्व जगच जिथे शाळा,
पूर्ण आयुष्य त्याचा फळा।
जे मिळाले ते नशीब कोरले,
जे गमावले ते हसून पुसले।>>>
मस्त!