माझे इम्प्रॉव्ह खतखते

नी, मला प्रामाणिकपणे वाटतय कि हातात सापडेल ती भाजी टाकतात बहुत्येक ह्यात. पूर्वी नाही का, नवर्‍याशी भांडण झालं की बायका हाताला लागेल ते पोर बडवत सुटायच्या, तसच काहिसं. हल्लीच्या नवर्‍यालाच बडवतात एव्हढाच फरक...

वाचून झाल की सांग, पोस्ट उडवतो मग.

मी वाचलं

>>हल्लीच्या नवर्‍यालाच बडवतात एव्हढाच फरक...<<

कारण आजकाल तेवढी पोरं नसतात नी असेलच एखादच कारटं तर ते बिलंदरपणे बाहेर पळते आईचा पारा पाहून.

बरे, खतंखतं वर संशोधन केले आज. आई भारतात गेली असल्याने मिळाली फोनवर एह्च नशीब.

तिचा खुलासा हा की ऋषीपंचमीची भाजी वेगळी (त्यातही कंदमुळेच घालतात) व हे़ खतंखत वेगळे.

रात्री टाकते रेसीपी.

मी सुद्धा डाळ टाकलेले नाही खाल्लय.

इथे बर्‍याच वेरीएशन मिळाल्या.

गोव्याकडे कान्दा नाहि वापरत पण इथे पुण्यात माझ्या सासुबाइ अ़णि आजेसासुबाई मात्र कान्दा खोबरे smoke effect देउन वापरतात. ते solid danger lagate (चान्गल्या अर्थाने) आणि हो....उसाचे कर्वे पण सहि लागतात. ते दर वेळेस मिळत नाहित म्हणुन विसरलेच होते.

अरे वा, मस्तच रेसिपी मलाही अवियलची आठवण झाली.

छान रेसिपी आहे.
मी कधी खाल्ली नाही फक्त ऐकून माहितेय.

ह्या भाजी घट्ट करायची की पाणी ठेवुन पातळ ग्रेव्ही ठेवायची ?

मस्त रेसिपी आहे.पावसाळ्याच्या दिवसात गरम-गरम खायला छान लागत असेल.
एक प्रश्न : तिरफळं म्हणजे नक्की काय?कसे दिसते?

सही!
प्राची, नी आणि सर्वांनी लिहीलेल्या सार्‍या भाज्या मी वर्षातून एकेकदा एकेकट्या जरी शोधून, ओळखून,आणून, करुन, खाल्या तरी खतखत्याचं पुण्य क्रेडिट होईल अकाऊंटला.

आम्च्या घरि हि भाजि भाताबरोबर किन्वा नुस्ति खातात. गोव्यात तशिहि ति भाताबरोबरच ओरपतात. त्यामुळे हि सर्सरित करायचि अस्ते. परन्तु थोडि पळिवाढि केलि तरि मस्त लागते. आपालि काळि मिरि अस्ते ना तशि दिसते साधारण. त्याच्या दुप्पट असते size मधे. थोडि तपकिरि रन्गाचि असतात.

मुडल्याला आम्ही अळुची मुंडली म्हणतो. कच्चा फणस एकदम लहान असतो, अजुन मोठे गरे बनलेले नसतात त्याला फणसाच्या कुय-या म्हणतो.

डाळ घालुन खतखते मी ऐकलेले फक्त. खाल्ले मात्र नाही. मी हल्ली स्वयंपाक करताना नी सारखेच बरेच शॉर्टकट, तेल/तुप वगळुन इ.इ.करते. पण ऑथेटींक प्रकारही मधुन मधुन करणे आवश्यक आहे. ज्यांना ऑथेंटिक माहित आहेत त्या त्यांनी इथे टाका. सोबत फतफत्याच्याही टाकल्या तर मस्तच एकदम..

नीरजा, धाग्याचे नाव खफॅक्ल कर

आरे बापरे कित्ती हा गोंधळ.
निधप ने दिलेला हा पदर्थाला "खतखत" अस म्हणतात. हा पदर्थ मालवण सावंतवाडी गोव्याला पण बर्‍याच ठिकाणी केला जातो. यात तिरफळ घालतात. आणी मिरचिच्या रंगाप्रमाणे लाल किंवा हिरव असत. ह्या मध्ये अळुची पने घतली जात नाहीत. ह्यात खोबर भरपुर वापरतात. काही ठिकाणी भाजाण बनवुन पण बनवतात.

इथे खुपजणांनि जि ऋशिची भजी म्हटली आहे ति वेगळी असते. ते साधारण "फतफत्या" सारख असत. ह्यात हिरविच मिरची घालतात आणि अळु खुप प्रमाणात वापरल जात. त्यामुळे हे हिरवच असत. शिवाय "खतखत्या" पेक्षा खोबर फार कमी प्रमाणात वापरतात. हे नैवेद्य म्हणुन गणपतिला ऋशिपंचमिला बनवल जात.

आमच्या कडे "फतफत" गणपतिलाच बनत पण "खतखत" कधिही बनत.

आणि तिरफळाची फक्त साल वापरायची असते. त्यतली बि नाही.

लोकांनो, विनयदेसायांनी एक लय भारी पापलेट आमटीचा व्हिडियो दिला होता २००९च्या दिवाळी अंकात, त्यात तिरफळं पाहून घ्या, तिसर्‍या मिनिटाला एन्ट्री आहे
लिंक ही घ्या- http://vishesh.maayboli.com/node/694

तिरफळाच्या इंग्रजीनावावरुन तर ते शेजवान सॉसचं फळ वाटतंय........

यातील खुप पदार्थ नवीन आहे. तिरफळं/करांद (वेलावरची आणि जमिनीतली ) /
चिना आणि माडी यांचा फोटो टाका प्लीज

ही ऋषीपंचमीच्या भाजीसारखीच वाटतेय.

यातले बरेच पदार्थ मला आईकुन सुद्धा महित नहित. पण पदार्थ तरिपण खूप edible वाटतो आहे!

आज ब-याच दिवसांनी खतखतं करायचा मुड लागलाय. आज बाप्पाला खतखतं खाय्ला मिळणार..

साधना फटु?

सह्ही दिसतंय. पुढच्या वेळी मुंबापुरीला आले की (आगाऊ सूचना देऊन) मला खायला घातलंस तर कित्येक कोटी मेट्रिक टन पुण्य लाभेल बयो तुला!

आगामी पंचवार्षिक योजनेत आहे
मी एकदा घटक पदार्थांची यादी पाहिली. त्यातले निम्मेअधिक मीच कधी पाहिले नाहीयेत तेव्हा त्यांची इथली असलीनसलेली अस्तित्वं, बंगाली नावं वगैरे शोधण्याची हिम्मत नाही. त्यापेक्षा जेव्हा कधी येईन तेव्हा खाऊनच बघेन

आम्हाला लहानपणी एक कविता होती गोव्याच्या इयत्ता दुसरी किंवा तिसरीच्या क्रमिक पुस्तकात.
'सभा सभा रे भाज्यांची,भरली सभा रे भाज्यांची' अशी..त्यात शेवटी आजी विळी घेऊन बसलेय असं चित्र होतं. भाज्या भांड्तात म्हणून ती त्यांचं खतखतं बनवायचं ठरवते असं होतं त्यात..

खतखतं म्हणजे गोवेकरांचा जीव कि प्राण.. मी आणि माझ्या मैत्रिणींनी होस्टेलवर खतखतं party केली होती..

इथे बघून खूपच मस्त वाट्लं.. आणि खतखत्यात इतक्या भाज्या वापरलेल्या असतात्,की आमच्या घरी गंमतीने म्हणतात की स्वयंपाकघरातील 'जातं' आणि 'मुसळ' सोडून त्यात काहीही ढकलता येऊ शकतं..

anytime ready for खतखतें..