कालच्या "डोम्बिवली गटग" मध्ये डुआय ने केलेल्या request मुळे माझा manogat.com वर ३ वर्षांपूर्वी प्रकाशित झालेला लेख इथे पुनर्प्रकाशित करीत आहे. ज्यांनी manogat.com वर वाचला आहे, त्यांनी पुनर्वाचनाचा आनंद घ्यावा आणि ज्यांच्यासाठी नवीन आहे, त्यांनी enjoy करावा. हा लेख मी manogat वर ३ भागांमध्ये लिहिला होता. इथे एकाच भागात देत आहे.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
भाग-१
सासरची कोकणस्थ असले तरिही माहेरची मी देशस्थ. विदर्भातली देशस्थ. कारण माझे वडील मूळचे विदर्भातले. त्यामुळे घरी बोलल्या जाणारया मराठी मध्ये अधून मधून विदर्भीय फोडणी हमखास असायची.
आता आताच मनोगता वर खास पुणेरी भाषेतील मजेशीर वाक्प्रचार वाचनात आले. वाटले आपणही आपल्याला माहीत असलेले काही गमतीशीर विदर्भीय वाक्प्रचार आणि शब्द मनोगती ना सांगुया.
झांबल झांबल करणे : धांदरटपणा करणे/ नक्की काय करावे ते नीट न सुचणे
(उदा. काय झांबल झांबल करतो आहेस?? पटकन काय ते काम उरक.)
रुंगळ रुंगळ करणे : एखाद्या च्या आगे मागे सतत रेंगाळणे
(उदा. ती आई वेडी असल्याने सतत आईच्या मागे रुंगळ रुंगळ करत असते.)
कुईटला वास : घाणेरडा वास/दुर्गंधी
(उदा. काय कुईटला वास आहे तुझ्या मोज्यांचा !)
घुरट वास : गाई-गुरांच्या अंगाला येणारा घाणेरडा वास/दुर्गंधी
(उदा. तबेल्यात जाऊ नकोस. घुरट वास येतोय.)
कुईटला आणि घुरट हे दोन्ही तसे दुर्गंधी व्यक्त करणारे शब्द असले तरिही नक्की कुठे कोणता शब्द चपखलपणे वापरायचा ते फ़क्त एक विदर्भीयच जाणे.
चाटु ("च" चा उच्चार "चमचा" मधील "च" प्रमाणे) : तव्यावर डोसा टाकताना वापरावयाचा डाव
ठुनी : आधार/टेकू
जागा करणे : जेवण झाल्यानंतर जमीन पुसून घेणे
भणभण माश्या मारणे : काहीच उद्योगधंदा न करता नुसते स्वस्थ बसणे
लोळलाळ करणे : दुपारची वामकुक्षी करणे
या खेरीज पुष्कळ शब्द आहेत, पण आता या क्षणी आठवत नाहीयेत. माझ्या लग्ना आधी, मी आणि माझ्या धाकट्या बहिणीने गमती गमतीत एका वहीत असे सर्व विदर्भीय वाक्प्रचार आणि शब्द व त्यांचे अर्थ जमा केले आहेत व त्या शब्दसंग्रहाला "विदर्भीय शब्दसूची" असे नाव दिले आहे. माझा प्रेमविवाह असल्याने आणि भावी नवरा कोकणस्थ असल्याने माझ्या बहिणीला चिंता होती की आमच्या घरात बोलले जाणारे काही शब्द माझ्या नवरयाला समजतील की नाही. त्यामुळे अशी शब्दसूची लिहून मी ती माझ्या नवरयास द्यावी आणि त्याने ते शब्द पाठ करून मगच मला मागणी घालण्या साठी माझ्या वडिला समोर यावे, असे ती गमतीने म्हणे.
पुढच्या वेळी माहेरी जाणे जेव्हा होइल तेव्हा ती शब्दसूची शोधून अन्य काही शब्द पुढच्या भागात देईन. तोवर तुम्ही तुम्हालाही असे कही "हटके" विदर्भीय शब्द माहीत असल्यास कळवा.
याशिवाय विदर्भीय भाषेची एक लक्षात येण्या सारखी खासियत अशी की विदर्भीय लोक हिंदी शब्दांचा वापर फार करतात.
उदा. तो तिथून वापस (परत) गेला. या बाबतीतली अजून उदाहरणे आता आठवत नाहियेत. आठवल्यास पुढच्या भागात कळवेन. त्याच पमाणे आपण जसे "वाघ-बिघ, काम-बिम, दात-बित" असे शब्दप्रयोग करतो, तसे विदर्भीय लोक "वाघ-गिघ, काम-गिम, दात-गित" असा शब्दप्रयोग करतात. ("बि" ऐवजी "गि").
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
भाग-२
नमस्कार!
भाग १ मध्ये कबूल केल्या प्रमाणे या भागात मी आणि माझ्या बहिणी ने तयार केलेली विदर्भीय शब्दसूची इथे देत आहे. या शब्दसूचीत जवळ जवळ ९० शब्द/ वाक्प्रचार / म्हणी आहेत. पण वेळे अभावी आणि जागे अभावी ते सर्व इथे देणे शक्य होणार नाही. पण जमतील तितके देते आहे. बाकीचे ३ ऱ्या भागात देइन.
म्हणी :
बाप तशी लेक, मसाला एक (खाण तशी माती)
हालो मालो दिव्यात तेल घालो (इकडून तिकडे फिरत वेळ काढणे/timepaas करणे/ रवटाळणे)
खायला लागलं गोड आणि बुदूबुदू झोड (याचा अर्थ कोणास माहीत असल्यास कृपया सांगावा.)
ढुई ढुई पाणी, घाल पाणी चिंचोणी (खूप पाणी घालून पदार्थ पातळसर बनवणे/ जरूरी पेक्षा जास्त पातळ करणे)
मला पहा आणि फुलं वाहा. (आपण स्वतः काही काम न करता बसून राहणे आणि लोकानी आपली खातिरदारी करावी अशी अपेक्षा करणे)
म्हाली पणा आणि घोडा हाणा (याचा अर्थ कोणास माहीत असल्यास कृपया सांगावा.)
पेंड पुंडका आणि हिऱ्याचा मुंडका (याचा अर्थ कोणास माहीत असल्यास कृपया सांगावा.)
आंधळा डोळा पाण्याला गेला (डोळ असून नीट न दिसणे)
पैसा ना अदला भप्पुला गडे (घरात नाही दाणा आणि हवालदार म्हणा)
शब्द :
बिरवांगं = टोमॅटो
पोपट = वाल
बरबटी = चवळीचे दाणे
घोळणा = मेथी वगैरे पालेभाज्यांची कच्ची पाने धुवून त्यात मीठ व तिखट घालून बनवलेले सॅलड
डेमणा = छोटासा
चिलमी गप्पा = वायफळ बडबड
चीपीची तब्येत = कृश तब्येत (दोन्ही "च" च उच्चार "चष्मा" मधील "च" प्रमाणे)
फैलते ताट = पसरट ताट
ढामी = आळशी
पतली चादर = पातळ चादर
आशुक माशुक = मस्तपैकी तूप / तेल वगैरे लावून (उदा. आज थालिपीठं आशुक माशुक कर)
बहिरं टप्पर = एकदम बहिरा
दादोडा = मोठी पुळी
धगुरडा = वयाने मोठा / निबर
भगुनं = पातेलं
संगीन = साधे नसलेले
लेंडार = लवाजमा
गुगाळणा = खराब (हा शर्ट गुगाळणा झाला आहे.)
वाक्प्रचार:
नाकाच्या सुताने = कशाचीही पर्वा न करता / बिनधास्त (उदा. काय नाकाच्या सुताने पंखा लावून ठेवला आहे. किंवा नाकाच्या सुताने वरण्भात खा.)
फकाफका लाईट लावणे = कारण नसताना वीज जळवणे (प्रखर उजेड करणे)
पोट्टातून हसणे = मनापासून हसणे
पोट्टातून आवडणे = मनापासून आवडणे
पूसपास करणे = पुसून घेणे
फतंफतं करणे = काम नीट न उरकणे
झुलीला हात लावणे = कामाला नुसते हात लावणे पण प्रत्यक्षात काहीच काम न करणे (काम केल्याचा आभास निर्माण करणे)
वाळूचुळू घालणे = वाळत घालणे (कपडे वगैरे)
पाणी पडणे = पाऊस पडणे
धसणे = घुसणे
हनननं होणे = आर्थिक परिस्थिती हालखीचे होणे
इगरणे = इतरावणे (उदा. आंब्याचा रस खाऊन ह इगरला आहे.)
घोणे घेणे = ज्या गोष्टीतून काहीही निष्पन्न होणार नाही अश्या गोष्टीसाठी कष्ट घेणे
कळंगणे = मळणे (हा शर्ट कळंगला आहे.)
धमंधमं कामे करणे = पटापट कामे आटपणे
पुढचे शब्द ३ ऱ्या भागात देईन.
या भागा वरील तुमच्या प्रतिक्रीया कळवा.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
भाग-३
हे घ्या अजून काही विदर्भीय शब्द आणि वाक्प्रचार:
शब्द :
अंगारपेटी = काडेपेटी
शष्प = पालेभाज्यांचा पाने काढल्या नंतर उरणारा टाकून देण्याचा भाग
चिमणी चे तेल = रॉकेल
तोंडाचे चवणे = जीभेचे चोचले
फोतरं = टरफले
माकोडा = मुंगळा/डोंगळा
आसणीच्या घासणीवर = स्वत: च्या मर्जीने कुठेही कसेही
विस्कट-वास्कट/ विस्कळ-वास्कळ = अस्ताव्यस्त
हागोडं काम = अर्धवट काम
आळशी ढोणी = खूप आळशी
फकडी = फुलपाखरू
रपसप = मजबूत/ दणकट
मरतांगडं = मरतुकडं
मांजोळी = रांजणवाडी
ओंगळ = ओघळ
वाक्प्रचार:
पाटपाणी करणे = जेवायला बसण्याची पूर्वतयारी करणे
लेडंबेडं होणे = लडबडणे
लोळती वळणे = जीभ टाळ्याला चिकटणे (बोलती बंद होणे)
ओलंगट्टं होणे/ ग़टग़ट ओले होणे = खूप ओले होणे
कानांत भेंडं जाणे = काहीच ऐकू न येणे
थुक्याला थुका लावणे = काम नीट न करणे
फणकी सारखी नाचणे = आकांडतांडव करणे
डोळा पाणी हाणणे = डोळ्यातून पाणी येणे
लसूण निसणे = लसूण सोलणे
लगर लगर करणे = घाई गडबड करणे
डुल राहणे = खाऊन पिऊन खुशाल राहणे
पोटात खलंलंलं होणे = खूप भूक लागणे
भणभण माश्या मारणे : काहीच
भणभण माश्या मारणे : काहीच उद्योगधंदा न करता नुसते स्वस्थ बसणे
धगुरडा = वयाने मोठा / निबर
लेंडार = लवाजमा
चिमणी चे तेल = रॉकेल
आळशी ढोणी = खूप आळशी
पाटपाणी करणे = जेवायला बसण्याची पूर्वतयारी करणे
टोंघळा - घुटना
भागुबाई - घाबरट
मासोळी - मासा
--------------------------
हे सगळे शब्द मी पुण्यात-सांगलीकडेही ऐकले आहेत आमच्याच खानदानाच्या तोंडून... पैकी आळशीढोण हा माझ्या आईचा खास आवडता शब्द होता. कुणासाठी ते सांगायला नकोच..
शष्प = पालेभाज्यांचा पाने काढल्या नंतर उरणारा टाकून देण्याचा भाग...
ह्यावर मात्र खूप हसले.. माफ कर पण याचा खूप वेगळा अर्थ माहित होता.
देऊन दे, करून घे हे 'दे दो,
देऊन दे, करून घे हे 'दे दो, कर लो' चं शब्द्शः भाषांतर.
अखबार, बिस्तरा, थैली हे शब्द अजूनही बर्याच विदर्भवासियांच्या तोंडी सहज येतात.
<< शष्प = पालेभाज्यांचा पाने
<< शष्प = पालेभाज्यांचा पाने काढल्या नंतर उरणारा टाकून देण्याचा भाग >>
ह्या शब्दाबद्दल आताही माझ्या मनात गोंधळ आहे. कारण ह्या शब्दाचा दुसरा अर्थ माहित नसला तरी हा शब्द ''अनपार्लमेंटरी'' आहे असे बर्याच परिचितांकडून ऐकले आहे!!
ह्या शब्दाबद्दल आताही माझ्या
ह्या शब्दाबद्दल आताही माझ्या मनात गोंधळ आहे. कारण ह्या शब्दाचा दुसरा अर्थ माहित नसला तरी हा शब्द ''अनपार्लमेंटरी'' आहे असे बर्याच परिचितांकडून ऐकले आहे!!<<
मला तोच अनपार्लमेंटरी अर्थ माहीतीये... पण सध्या मी मालवणी शिकत असल्याने अनपार्लमेंटरी असं काही नसतं असा माझा ठाम समज झालाय...
मला तरी हे वाचेपर्यंत भाषेत
मला तरी हे वाचेपर्यंत भाषेत इतका फरक आहे हे जाणवत नव्हते ... काही शब्द माहीत होते पण कधी एवढं ठळकपणे लक्ष दिलं नव्हतं त्याकडे
हे सर्वच माझ्या नेहमीच्याच वापरातले असल्यामुळे कदाचित ..
झक्की शब्द भारी आणि झ्यामल
झक्की शब्द भारी

आणि झ्यामल झ्यामल
मस्त लेख.....
पुण्यातल्या आमच्या हॉस्टेलमधे एक नागपुरचा मित्र होता. तो आमच्यापेक्षा ५-६ वर्षांनी मोठा होता. (*कॉलेजचं हॉस्टेल नव्हे) आम्ही "छोटी" पोरं काहीतरी दंगा करताना दिसलो, की "काय पोट्ट्यांनी 'माहोल' केला होता दुपारी बे? ", असं रात्री इतर मोठ्या पोरांना सांगायचा..
आम्ही मग त्याला 'अय माहोल' म्हणुन हाक मारायचो...
नक्की आठवत नाही, पण बहुतेक "जाऊन जा" पण म्हणायचा वाटतं...
लै बंबाड लेख. कल्ला करु
लै बंबाड लेख.
कल्ला करु नका.
सांभार - कोथिंबीर
छान संग्रह झालाय. आल्तो =
छान संग्रह झालाय.
आल्तो = आलो होतो
गेल्तो = गेलो होतो.
आळशी ढोणी = खूप आळशी>> हो
आळशी ढोणी = खूप आळशी>>
हो तो महेन्द्रसिंह ढोणी आळशीच आहे. पळावे लागू नये म्हणून स्टम्पच्या पाठीमागे उभा राहतो सारखा.
हो तो महेन्द्रसिंह ढोणी आळशीच
हो तो महेन्द्रसिंह ढोणी आळशीच आहे. पळावे लागू नये म्हणून स्टम्पच्या पाठीमागे उभा राहतो सारखा. >>
विदर्भात लग्न झालेल्या
विदर्भात लग्न झालेल्या जोड्प्याचे डोके एकमेकांना आपट्तात ना? तसे ढोणी व साक्षीला करावे.
आल्तो = आलो होतो गेल्तो =
आल्तो = आलो होतो
गेल्तो = गेलो होतो.
>>>
हे शब्द भाषा मी सोलापूरात ऐकलीये. पण विदर्भात नाही. माझं फारसं जाणं-येणं नसल्याने असे असावे कदाचित.
मस्त लिहिलय माझे सासर आहे
मस्त लिहिलय
माझे सासर आहे चन्द्रपुर......!!!!!!
मि मुंबई ची
मले काई कळतच नव्ह्ते हे काय बोलतात ते मग हळु हळु
कळुन राहिले काय बोलुन राहिले ते
माझ्या मिस्टरान्चा मित्र " क्या करता बे तु किधर है तु क्या होना?"
हेहेहेहे
गंज
भैताड
सांबार
आलु
आद्र्क
अंजुर [द्राक्शे]
पत्ता कोबि
मटर
खूप
तोडताड = नासधुस नातीण = नात
तोडताड = नासधुस
नातीण = नात (मुलाची किंवा मुलीची मुलगी)
भासरे = मोठे दीर
सासर वैदर्भिय असल्याने असे बरेचसे नवे शव्द ऐकायला मिळाले.
मला एकदा सासूबाई म्हणाल्या
मला एकदा सासूबाई म्हणाल्या 'माझे टोंगळे दुखत आहेत.' मला बराच वेळ लक्षातच नाही आले काय सांगत होत्या ते.
मस्त आहे लेख.
मस्त आहे लेख.
सुतना शब्द माहित आहे का?
सुतना शब्द माहित आहे का? त्याचा अर्थ पायजमा.
मी असेहि अनुभवले, साठ वर्षांपूर्वी, की पुण्यामुंबईकडचे लोक 'निजणे' हा शब्द फार वेळा वापरत नसत, काही मुलांना तर त्याचा अर्थहि माहित नव्हता.
आता सगळीकडे, बहुधा सरसकट, 'you fall down for some time, मग तुला feel good होईल,' असे म्हणत असावेत!
सुतना याला चोलना पण म्हणायचे.
सुतना याला चोलना पण म्हणायचे. अर्थात माझ्या आधीची पीढी.
आता हे शब्द बोलीभाषेतून बाद झाल्यातच जमा आहेत.
आणखी काही शब्द आठवलेय धोपा -
आणखी काही शब्द आठवलेय
धोपा - अळूची पाने
मुंगण्याच्या शेंगा - शेवग्याच्या शेंगा
साळी - बायकोची बहिण
मेहुणी - मामाची मुलगी
सुतना म्हनजे खुप मार देणे
सुतना म्हनजे खुप मार देणे सुद्धा .....
- क्या सुता बे उसने उस पोट्टे को.....
माझ्या सासूबाई जेव्हा खुप
माझ्या सासूबाई जेव्हा खुप प्रेमाने बोलायचे अथवा विचारायचे असेल तर ' काय मा '
' का झालं मा ' म्हणजे, काय झालं बाळा? असे विचारतात..
पोट्टातून आवडल मलाही
पोट्टातून आवडल मलाही
सुतना म्हनजे खुप मार देणे
सुतना म्हनजे खुप मार देणे सुद्धा
मार देणे या अर्थाने सुतावणे जास्त प्रचलीत आहे.
येनं व जनाबाय खानं व पान काय
येनं व जनाबाय खानं व पान
काय सांगू तुले माया गयाची आन
राती माया नवर्यायनं भल्ला ताल केला
लेकरं व्हते झोपून त दारु पिऊन आला
मंग जाऊनश्यान म्या दरवाजा खोल्ला
ता धाड्कन येऊन त्या दरवाज्याव पल्डा
(खुप ठिकाणी मी 'पडला ' हा शब्द पल्डा असाच ऐकला आहे)
बाईची जात म्या काय करु बाई
पिसाऊन गेली ह्या म्हसोबापाई
पोर्यायची पल्टन मांगं माह्या लावली
दोन दिस झालं घरात चूल न्हाई पेटली
लेकरं भाकरीकडं कसं टकंटकं पायते
ह्यास्नी म्हनाया गेलं त मायावरच धावते
ह्यास्नी म्हंतो आता सोडा की वं दारु
लेकरायसंगं संसार सुखाचा करू..
ही कविता माझ्या ननंदेकडे होती, कवी कोण माहीत नाही..
(फॅन्सी ड्रेस स्पर्धेत विदभातल्या खेड्यातली बाई बनून ही कविता म्हटली होती पहिला नंबर आला होता :))
विदर्भात भोंडल्याला 'भुलाबाई'
विदर्भात भोंडल्याला 'भुलाबाई' म्हणतात
मार देणे या अर्थाने सुतावणे जास्त प्रचलीत आहे.
<<< मी तर 'सुतावणे ' पण आढनाव ऐकलय, ती अमरावतीची स्पर्धक होती ना डीआयडी सिझन १ ला, किरण सुतावणे.
http://www.youtube.com/watch?v=IGlNZBqJwyk
आडनावांचे काय, ते कसेही
आडनावांचे काय, ते कसेही असतात.
उदा. काळे, गोरे, पांढरे, लाखे, ढवळे, कोल्हे, डुकरे, लांडगे, मारकुटे, पळपुटे वगैरे वगैरे.
खोलकुटे, झुरळे.
खोलकुटे, झुरळे.
मार देणे या अर्थाने सुतावणे
मार देणे या अर्थाने सुतावणे जास्त प्रचलीत आहे.
<< हे हे, तसेही ' मारणे ' हे पण असतेच
क्या सुता बे उसने उस पोट्टे
क्या सुता बे उसने उस पोट्टे को.....>>>
याचं अजून एक व्हर्जन म्हणजे
"बम सुता बे उसने वो पोट्टे को" किंवा "बम सुतलं त्या पोट्ट्याला"
बम म्हणजे खू...प!!
पण " काल बम गुलाबजाम सुतले" म्हणजे काल खू..प गुलाबजाम खाल्ले
>>विदर्भात भोंडल्याला
>>विदर्भात भोंडल्याला 'भुलाबाई' म्हणतात
मुंबई दूरदर्शनावरून प्रसारीत होणारा, सरोजिनी बाबर आणि शांताबाई शेळके यांचा रानजाई कार्यक्रम बघणार्यांना आठवत असेल. शीर्षकगीतात (?) 'दर्याखोर्यांत फूलसी, तू गं रानजाई । भोळा शंकर भुलोबा, तू गं त्याची भुलाबाई ॥' हे शब्द होते.
Pages