'मधसूर्यछाया' : पुस्तक अभिप्राय

केव्हढी पुस्तकं वाचता. प्रकाशन व्यवसायात आहात कि काय !

छान परीक्षण.

अस्थिर वातावरणातल्या देशात राहाणं म्हणजे काय हेच पुस्तकातून सांगायचं असेल.

परिचय आवडला

दि ज़ोमर die sommer.

डाय सोमर नाही.

मूळ पुस्तक वाचावे लागेल.

बाकी पपयरस बद्दल सगळ्या प्रोसेस बद्दल पपयरस कार (श्रीपाद आणि भूषण) खूप डिटेल मधे बोलले आहेत.

https://youtu.be/ho4NeFwGHUc?si=kirok3cyXdE_8FCr

https://www.youtube.com/watch?v=rqq105DS07E

हे दोन्ही भाग ऐकले नसतील तर जरूर ऐक.

भूषणची पुस्तकांबद्दलची भावनिकता मात्र व्यवसायामुळे किंवा एकंदरीत mature होण्यामुळे थोडीशी गळून पडली आहे आणि आता तो पुस्तकांना एक प्रॉडक्ट म्हणून पाहण्याकडे झुकत आहे हे ऐकून मला थोडेसे वाईट वाटले पण एकंदरीत अशी विस्तृत मुलाखत एकाही प्रकाशकाने मराठीत दिली आहे असे मला आठवत नाही.

चांगला परिचय.
मधसूर्यछाया म्हणजे काय?

छान लिहिलंय.
पुस्तक नोट केलंय.

तुमच्या आत काय चाललंय, याचं तुमच्या जर्मन मित्र-मैत्रीणींना किंवा खरंतर कुणालाच काही देणंघेणं नाही. मूळ आयडेंटिटी लपवता येत नाही, विसरताही येत नाही.!
>>>
दोन-तीन वर्षांपूर्वी बर्लिनला गेले होते, तिथे माझ्या हॉटेलमध्येच अभ्यास-सहलीवर आलेली २५-३० मुलं-मुली उतरली होती. वयोगट साधारण ११वी-१२वी.
सकाळी ब्रेकफास्ट हॉलमध्ये त्या मुलांचा गलका सुरू असायचा. त्यांच्यात एकच हेड-स्कार्फवाली मुलगी दिसायची. वेश, रंगरूप यावरून मध्य-पूर्वेतली आहे हे कळायचं. रोज तिच्याबरोबर तिच्या ठराविक मैत्रिणी दिसायच्या. सगळ्या जर्मन. त्या आपापसात जर्मन बोलायच्या. ती मुलगी सुद्धा.
मला रोज वाटायचं, ही सिरियातून आलेली असेल का, आधीच आली असेल? की २०१४-१५ च्या हलकल्लोळात इथे येऊन पडली असेल? इथल्या समाजात मिसळताना काय काय झेलावं लागलं असेल तिला?
आत्ता हे लिहितानाही तिचा चेहरा नजरेसमोर येतोय.

विशेषत: बर्लिन मधे असंख्य टर्किश लोक आहेत. आणि स्थलांतरित झालेले टर्कीश लोक हे प्रागतिक/पूर्व टर्किश लोकांपेक्षा जास्त कर्मठ आणि पारंपरिक आहेत. लेवान्ट वरुन देखिल अनेक लोक आलेले आहेत.
त्यामुळे बर्लिनला हिजाब अजिबात परका नाही. किंबहूना बर्लिन मधे तो खूप नॉर्मलाईज झाला आहे. इतका की खुपदा अत्यंत मादक आणि भडक मेकअप करून या तरुण मुली हिजाब घालून हिंडत असतात. आताच्या फॅशन नुसार अनेकांनी ओठ सुद्धा फुगवलेले असतात. तरीही डोक्यावरती हिजाब असतो.
मात्र उर्वरित जर्मनीत असे म्हणता येत नाही तरीही एकंदरीत हिजाब जर्मन विद्यार्थ्यांना परका नाही.

जर्मनी मधे सिरियन लोकांना मदत करण्यात अनेक जर्मन पुढे होते. दोन्ही बाजूंनी प्रचंड प्रमाणात मोर्चे निघाले होते त्यात wir schafen das म्हणणाऱ्या लोकांची संख्या प्रचंड होती. उत्तरोत्तर लोकांची माथी भडकवण्यात आली आहेत.

त्या काळापेक्षा सध्या या मुलांना आणि मुलींना जास्त त्रास होऊ शकतो. तरीही बर्लिन मधे गेली काही वर्षे अनेक देशातून स्थलांतरण झाल्याने आता जी लहान मुलं आहेत ती वेगळ्या वंशाची मुलं एकत्रच मोठी होत आहेत. त्यामुळे पुढे या मुलांना त्रास होणं कमी होईल हे मात्र नक्की.

उर्वरित जर्मनीत असे म्हणता येत नाही
>>> मी तेव्हा जे काही उर्वरित जर्मनीत फिरले तिथेही एकंदर हेच चित्र दिसत होतं.

तेव्हा मी २०१४-१५ च्या हलकल्लोळावर, स्थलांतरितांच्या समस्येवर दोन्ही बाजूंनी माहिती मिळवण्याच्या मागे होते. त्यामुळे तिथे या गोष्टींकडे अधिक लक्ष गेलं.

असो. इथे अवांतर होतंय.

>>>>>>>>तेव्हा मी २०१४-१५ च्या हलकल्लोळावर, स्थलांतरितांच्या समस्येवर दोन्ही बाजूंनी माहिती मिळवण्याच्या मागे होते. त्यामुळे तिथे या गोष्टींकडे अधिक लक्ष गेलं.

तुमचे निर्वासितांवरचे/रेफ्युजी लेख विलक्षण आहेत.

ललिता प्रीती, मला म्हणायचे होते की बर्लिनच्या डेमोग्राफीचे जे युनिक कंपोझिशन ते उर्वरित जर्मनीमध्ये नाही.

निर्वासितांना सर्वच जर्मनीमध्ये डिस्ट्रिब्यूट करण्यात आले असले तरी बर्लिनला अशा कल्चरल वेगळेपणाची सवय आहे. उदा. तुर्की लोक, व्हिएतमानी लोक.

या धाग्यावर ही चर्चा अजिबातच अवांतर नाही वाटली.

तुमचे निर्वासितांवरचे/रेफ्युजी लेख विलक्षण आहेत.
>>>
थँक यू.
तेव्हा लिहिलेल्या १४ लेखांचं पुस्तक आहे - 'देश सुटतो तेव्हा'
पुस्तक किंडलवरही आहे.

रिक्षाच फिरवली की मी

>>>>तेव्हा लिहिलेल्या १४ लेखांचं पुस्तक आहे - 'देश सुटतो तेव्हा'
पुस्तक किंडलवरही आहे.

ओहोहो!! बघते. फार आवडलेले ते लेख.