भुभु आणि माऊ बाळांच्या गंमती जमती

Submitted by आशुचँप on 11 November, 2020 - 12:06

अमांचा धागा हायजॅक झाल्यामुळे आणि काही सदस्यांनी सुचवल्याप्रमाणे नवा धागा काढत आहे.
इथे सगळ्या भूभू आणि माऊ पालकांचे स्वागत आहे. ज्यांना व्हावं वाटतय त्यांचेही स्वागत

आपल्या बाळांच्या गमंती जमती, त्यांचे फोटो आणि किस्से मायबोलीकरांशी शेअर करण्यासाठी हा धागा. बाकीच्यांनी नुसता आनंद घ्यावा. तुम्हाला या बाळांचा त्रास झाला असेल, राग असेल तरी हरकत नाही पण तुम्ही तुमच्या तक्रारी वेगळ्या धाग्यावर टाकू शकता. ऑलरेडी तसा धागा आहे. इथे फक्त पॉझीटीव्ह गोष्टीच शेअर व्हाव्यात अशी इच्छा आहे.

हे वाचून कुणाला भूभू किंवा माऊ पालक व्हावेसे वाटले तर आनंदच आहे

या आधी अमांच्या धाग्यावर टाकलेले काही किस्से इथे पुन्हा टाकत आहे.
=====

माझा आणि ओडीन चा साधा फंडा आहे
तुम्ही आमच्या वाट्याला जाऊ नका
आम्ही तुमच्या वाट्याला जाणार नाही
लोकं उगाचच ओव्हररिऍक्ट होतात असाही अनुभव
एकदा फिरायला जात असताना समोरून छोटी मुलगी आणि तिचे बाबा येत होते म्हणून आम्ही रस्त्याची साईड बदलून पलीकडे गेलो
त्याला व्यवस्थित लीश बांधलेला होता आणि शांतपणे तो इकडे तिकडे बघत चालत होता
पण इकडे येताच एक आजोबा अचानक पिसाळले आणि ए हाड हाड म्हणत त्यांनी काठी उगारली
तो काठीला घाबरत असल्याने बिचारा फुल स्पीडणे उलट्या दिशेला पळाला तो त्या मुलीच्या दिशेने
ती किंचाळली तिचा बाबा ओरडायला लागला
तरी मी काही बोललो नाही
सॉरी म्हणून तिथून निघून आलो

======

आज सकाळपासून धोधो पडतोय
आणि नेहमीप्रमाणे ओडीन ने त्याच्या ठरलेल्या वेळी बाहेर फिरायला न्यायचा हट्ट सुरू केला
एरवी आम्ही पाऊस असला तर घरातच खेळतबसतो पण आज म्हणलं चल आणि रेनकोट घालून आम्ही गेलो ट्रॅक वर
इतक्या पावसात फिरायला येणारे आम्हीच दोघे येडे
तयामुळे एरवी माणसांनी फुललेला ट्रॅक आज अक्षरशः सुनसान होता
ओड्या इतका खुष झाला की निवांत त्याला बागडायला मिळत होत
मग पावसाने चिंब होणं पण त्याला चालत होत
या भूभाऊंची बाहेर हिंडण्याची इच्छाशक्ती अजब आहे

======

आज ओडीन ने एका पोराचा सिक्रेट बाहेर काढलं
ग्राउंड वर काही मुलं खेळत होती, ओडीन गेल्यावर सगळे जण खेळले त्याच्याशी पण हा एकाच्या मागेमागे लागला, तो पळायला लागला तर ओडिन पण मागे, सोडेच ना
मी कसातरी जाऊन त्याला धरलं
म्हणलं असं का करतोय ??
मग त्या पोराला म्हणलं खिशात काही खायला आहे बिस्कीट वगैर
आधी काही बोलला नाही मग हळूच खिशातून बिस्किटे काढली
तोवर बाकीची पोरं आली म्हणे एकटा एकटा खातोय का रे
आणि सगळ्यानी पटापट संपवून टाकली
मी म्हणलं ओड्या तो पोरगा लै शिव्या देणार बघ तूला आता

========

ओडीन च्या वासावरून शोधण्यावरून पोराने भारी खेळ सुरू केलाय
लपाछपी चा
पूर्वी एकाने ओडीन ला पकडून ठेवायचं आणि पोरगा लपला की सोडायचं, तो वासावरून अर्ध्या मिनिटात शोधून काढायचा
मग पोराला लक्षात आले की वासावरून शोधतो मग आता तो पळत वरच्या खोलीत जातो आणि मग परत खाली येऊन वेगळीकडे लपतो
हा वेडा वास घेत घेत आधी वरच्या खोलीत जातो मग खाली येतो तोवर याने जागा बदललेली असते
असला तासन्तास खेळ चालतो
मग आता तो शेजारच्या कॉलनीत जातो मुलांसोबत खेळायला
सगळे लपतात इकडे तिकडे आणि हा एकेक करून शोधून काढतो
आणि येड्या वर सारखंच राज्य असतं तरी कळत नाही
उलट आपल्याला खेळायला घेतात, सगळे हाक मारतात एवढं अटेंशन मिळतंय याने तुडुंब खुश असतो
चेहऱ्यावरचे भाव तेव्हा बघण्यासारखे असतात
निरागस समाधान तोंडभर पसरलेलं असत

======

मी काम करत असेन तर येतो
चुळबुळत बसून राहतो समोर
मग त्याला मानेवर, गळ्याला थोडं खाजवलं, काय म्हणतोस, कंटाळा आलाय का तुला, माझं काम झालं की खेळू काय आपण एवढं म्हणलं की समाधान होतं मग जाऊन लोळत पडतो
अर्थात नेहमीच नाही, अगदी बोर झाला असेल तर मग पंजा हातावर ठेऊन आता बास चा इशारा देतो, तरीही नाही ऐकलं तर मग मांडीवर चढून गाल चाट, हात चाट
ढकललं तरी परत येतो
मग थोडा वेळ काम बाजूला ठेऊन अटेंशन द्यावं लागतं, बॉल खेळणे, बेली रब असलं केलं की परत कामाला जायची परवानगी मिळते

====

मांजर आणि भुभु चे काय वैर असते कळत नही
ओडीन ला मांजर दिसले की तो कंट्रोल होतच नाही
त्यात आमच्या घराच्या कंपाउंड च्या भिंतीवर एक मांजर येऊन बसत
हा जाऊन तारस्वरात भुंकत बसतो आणि ती पण असली डॅम्बिस की इतक्या वर तो येऊ शकणार नाही हे माहिती असल्याने निवांत कायमहिती कोणावर भुंकतोय असा चेहरा करून अंग चाटत बसते
इकडे ओड्या चा संतापाने जळून पापड झालेला असतो
एकदाच ती मांजर अवघड प्रसंगात सापडली
पुणेकर असल्याने ओड्या दुपारी मस्त तंगड्या वर करून झोपलेला असतो
ही वेळ साधून ती दबक्या पावलाने किचन मध्ये घुसली
किंचित भांड्याचा आवाज झाला आणि ओड्या तिरासारखा धावला
तिने त्याला झुकांडी दिली आणि हॉल मध्ये आली आणि गडबडली
एरवी जे मागच्या अंगणाचे दार उघड असायचं ते मी जस्ट बंद केलं होतं आणि ओड्या भुंकत आत का गेलो ते बघायला जात होतो
मांजर आम्हाला दोघांना ओलांडून हॉल मध्ये आली पण बाहेर पडायला मार्ग नव्हता
तिथेच सोफ्यावर बाबा झोपले होते ती त्यांना ओलांडून खिडकीकडे झेपावली आणि ओड्या तिच्यापाठोपाठ पण तो वजन राखून असल्याने त्याला झेप जमलीच नाही आणि तो बदकन बाबांच्या पोटावर पडला
ते दचकून जागे झाले
तोवर मांजर घरभर वेड्यासारखं पळत होत आणि ओड्या मागोमाग
अक्षरशः टॉम आणि ते बुलडॉग चा सिन
नशिबाने पटकन सुचलं आणि मी मागचा दरवाजा उघडला
मांजर सुसाट पळालं बाहेर
आणि ओड्या मी कसा शूरबीर असल्याच्या अविर्भावात शेपटी हलवत आला
धिंगाणा नुसता
मी तर नंतर गडाबडा लोळलो हसून हसून त्या प्रसंगानंतर
आणि बाबा एकदम सिरीयस, म्हणे मांजराला पळायला जागा मिळाली नसती तर उलटून हल्ला केला असता त्याने नेमकं माझ्यावर.
म्हणलं त्याला तुम्ही दिसलाच नव्हता, त्याचं पूर्ण लक्ष ओड्या वर होतं
त्यालाच फिस्करून चावला असतं किंवा ओरबाडल असतं
त्यालाही एक धडा मिळाला असता चांगला
त्याचा तर इतका राग आहे मांजरावर की दिवसा रात्री कधीही म्हणलं, ओड्या मांजर आलं
की जातो मागच्या अंगणात आणि भुंकून येतो
म्हणलं दर वेळी कसं याला मांजर दिसतं म्हणून पाठोपाठ गेलो एकदा तर मांजर कुठंही नव्हतं पण हा हिरो ते नेहमी जिथं बसतं तिथे बघून भुंकून आला
म्हणलं की कुठली पद्धत लेका निषेध व्यक्त करायची

====

टीव्ही सुद्धा बघत नाही
त्याच्यासाठी म्हणून डॉग चे व्हीडिओ लावले तरी ढिम्म
आवाज आला तर बाहेर जाऊन बघून येतो कोण भुंकतोय
त्याला किती वेळा दाखवलं टीव्ही वर चे भुभु भुंकतंय तरी तो मान्यच करत नाही
एकदा तर तो टीव्हीच्या मागे जाऊन बघत होता भुभु कुठं लपलंय ते

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

खेळकरी पालक नाहीसे होतात आणि माऊ बाळे एकटी उपाशी रहातात >>> हे अगदी खरंय. माझी बहिण राहते त्या बिल्डिंगमधे असंच एक माऊ बाळ भुकेपोटी चक्क दगड खाताना दिसलं होतं Sad तिच्या घरी ऑलरेडी एक माऊ असल्याने तिने त्याला काही घरी वगैरे नेलं नाही पण ते जरा सशक्त होईपर्यंत माझी भाची त्याला कॅट फूड, पाणी वगैरे देत होती खाली जाऊन.

आज ओड्याची वार्षिक बुस्टर लशीचा दिवस होता. व्हेटने अजून एक आलेले त्यांच्याकडे त्यांना दाखवला, म्हणाले यांचा लॅब बघा, एकदम मेंटेन आहे. फक्त घरचे जेवण खातो. मग अभिमानाने आमची कॉलर ताठ झाली. त्यात मी जाताना खिशात ओड्याची बिस्किटे भरून नेली होती. त्याच्या लालचेने ओड्या एकदम गुड बॉय झाला होता. वजनाच्या काट्यावर बसला बिनतक्रार, टेबलावर चढून बस, इंजेक्शन देताना पण कुई सुद्धा केलं नाही. त्यांनी दात, नाक, डोळे, कान तपासले तेव्हाही छान कॉपरेट केलं. हे बघून ते काका लईच इम्प्रेस झाले.

त्याहून मी खुष झालो ते येताना. तिथे एक भेळ पाणीपुरीचे दुकान आहे. एरवी मी कधीच ओड्याला हॉटेल किंवा खाण्याच्या ठिकाणी नेत नाही, लोकांना नाही आवडत, किळस येते, भिती वाटते आणि हायजिनच्या दृष्टीनेही बरोबर आहे. पण इथे पाणीपुरीवाला बाहेरच्या बाजूला होता. म्हणलं ओड्या देईल का खाऊ, नायतर प्लेट हातात असताना दिला हिसका की कल्याण. पण आधीच पाणीपुरीवाल्याकडून एक कोरडी पुरी घेऊन त्याला दिली. कुरुमकुरुम करत खात बसला. तेवढ्यात म्हणलं चला आपलं काम करू. त्याला म्हणलं शांत बसलास तर अजून एक देईन. मग त्या आशेने माझ्या पाणीपुरी खाऊन होईपर्यंत शांत बसून राहीला. मग प्रॉमिस केल्याप्रमाणे त्याला अजून एक पुरी दिली आणि बाप लेक सुखासमाधानाने घरी आलो.

शांत बसलास तर अजून एक देईन.>>तूम्ही असं खरोखरच बोलता का त्याच्याशी माणसांशी बोलल्या सारखं,??की त्याच्याशी वेगळ्या selected शब्दांत बोलून इथे आम्हाला समजावं म्हणून माणसांशी बोलतो त्या भाषेत लिहिलं आहे,
(प्रश्न जेन्यूअली विचारला आहे)

धन्यवाद अनु -- होय ते आहेच माझं लाडके बाळ

माउई असता तर एक पुरी २ सेकंदात फस्त करून लगेच अजून दे म्हणाला असता>>>> Happy Happy Happy

अदु -- होय मी माणसाशी बोलतो तसेच बोलतो त्याच्याशी, मला असा अंदाज आहे त्याला थोडं थोडं कळतं
मी बाहेर जाताना पण मी आता दूध आणायला चाललोय, येतोय 5 मिनिटात
किंवा ऑफिसला चाललोय,मी रात्री आल्यावर तुला चक्कर मारिन काय गाडीवरून
किंवा मी आता जेवतोय, तुझी शु दाबून ठेव,माझी पोळी संपल्याशिवाय मी तुला पॉटी ला बाहेर नेणार नाहीये

असं काहीही बोलत असतो त्याच्याशी

मीच नव्हे आमच्या घरातले सगळेच त्याच्याशी फॅमिली मेंबर असल्यासारखेच वागतात आणि बोलतात

माझी आई पण गप्पा मारते त्याच्याशी भरपूर

कुत्र्यांना पॅटर्न समजतात खूप. शब्द पण भरपूर शिकतात. आपण किती शिकवतो, आपले किती बाँडिंग आहे त्यावर असतं. आम्ही कॉम्प्लेक्स वाक्ये नाही शिकवलेली पण कन्सिस्टन्टली स्पेसिफिक शब्द आणि काही शब्द समूह वापरतो , त्याने माउईची व्होकॅबिलरी बरीच डिवलप झाली आहे. म्हणजे ते ते शब्द उच्चारले की अपेक्षित रिअ‍ॅक्शन देणे अशा अर्थाने. "चला", "बाहेर" म्हटले की एक्साइट होतो. कारण नसताना ते शब्द घरात उच्चारता येत नाहीत Happy त्याच्या लाडक्या व्यक्ती घरात नसतील आणि त्यांचं नाव कुणी बोलताना निघाले की हा भुंकत इकडे तिकडे शोधायला लागतो. बाहेरून आल्यावर "टॉवेल" असे म्हटले की पाय पुसायला त्याच्या टॉवेल जवळ जाऊन उभा रहातो Happy मी आता आंघोळीला जातेय असे म्हटले की बाथरूमच्या दरवाजाजवळ त्याची विशिष्ट जागा आहे तिथे जाऊन बसतो निवांत. आता काम करणार आहे. क्वाएट, हे समजते. असे बरेच अजून शब्द अगदी व्यवस्थित समजतात.

अगदी अगदी सेम आमच्याकडेही

चला बाहेर तर अगदी जपून वापरावे लागतात कारण ते म्हणल की मग बाहेर न्यावेच लागते

बाकी शब्दात चिकन, मांजर, बिस्कीट, दहीभात हे कळतातच
बाकी वाक्यांचा अर्थ पण साधारणपणे कळतो असा अंदाज आहे

आपण जितके जास्त बोलतो तितके त्यांची व्होकब वाढते
काही वेळा तर त्याच्या चेहऱ्याकडे बघून कळतं की याच्या मेंदूत हा अर्थ समजून घेण्याची प्रोसेस सुरू आहे
फुल हँग झालेला असतो तेव्हा Happy

चला हा शब्द आमच्याकडेही फार आवडता आहे, मला खूप सवय होती सारखं चला म्हणायची. चला आवरून घेते, चला हे राहिलाय अजून, आता फार जपून वापरते नाहीतर खरंच न्यावं लागत बाहेर लगेच. आशु तुमचा ओडिन फार गोड आहे. आमचा डेनवर असाच दिसतो, अर्थात तो मिक्स ब्रीड आहे.
सगळं बोलणं समजतं त्यांना, वेड वागल्यावर, थोबाडीत देवू एक ? असं म्हंटल कि लाडात येतो. दार वाजता क्षणी आपल्याला डावलून हा आधी दाराशी जावून बसतो

पपीज / भुभु खरंच फार गोड असतात. किती कळतं त्यांना.
माझ्या मैत्रिणीकडे आहे फिमेल लॅब. तीच्या डोक्यावर हात फिरवला, बेली रब केलं की अजून कर म्हणून असं तिचा पंजा लावते किंवा डोकं हातावर घासते, इतकं गोड वाटतं ते.

कॉलनीत एक नवीन माल्टीपू ब्रिडचे पपी आलंय. बाळंच आहे बहुतेक ते. एज नाही विचारलं पण त्याच्या वागण्यावरून तरी तसंच वाटतं. फिरायला येता जाता दिसलं की इतकं प्रचंड उड्या मारतं टिल्लं... जणू काही बॅटरी ऑपरेटेड टॉयच आहे. Lol

मंकी सॅमीचे अपडेट दिले नाही बरेच दिवस..
हे नवीन पपी दिसलं आणि हे दोघं जर बाहेर बसले असतील तर सॅमी धूम ठोकते आतमधे. मंकी काही भिक घालत नाही. त्यादिवशी तर असाच बसून राहिला हे छोटं गुरगुरायला लागलं तर आणि चेहेर्‍यावर भाव असे की जा तुला काय करायचंय कर मी हलणार नाही Lol तो पहिल्यापासून जरा धीट आहे. अजून एक मोठं कुत्र आलं तेव्हा फिस्स केलं जोरात आणि उंटासारखा झाला होता.

rabbit.jpgsimba.jpg

परवा सिम्बा याला (ससा) पकडण्याचा प्रयत्न करून करून दमला, हाती काहीच आले नाही पण आमची मात्र छान करमणूक झाली ..

ते ससे असले फास्ट असतात. कसले हातात येतात यांच्या Happy माउई ला पण फार फॅसिनेशन असते सशांचे. बॅकयार्डात एखादा आला तर सुसाट धावतो त्यांच्या मागे. मग तो ससा जातो सुर्रकन पळून कुंपणाच्या गॅप मधून किंवा त्याच्या खालून आणि माउई मग बराच वेळ ओsssखिलौनाsss पोज मधे कुंपणाच्या फटीतून बघत बसतो Lol
आमच्या वॉक च्या मार्गात पण रोज ४-५ तरी ससे भेटतात. लांबून बघितले तर एका जागी निवांत चरत बसलेले दिसतात गवतात. लगेच पळून पण जात नाहीत ते. असा एखादा ससा लांबवर जरी दिसला की माउई स्पेलबाउंड झाल्यासारखा नुसता जागीच उभा रहातो. कधी त्याच्याकडे बघत पार खाली बसून घेतो. मग थोड्या वेळाने सशालाच कंटाळा आला की जातो पळून मग माउई चा लीश पुल करायचा प्रयत्न. कारण यालाही त्याच्या मागे जायचे असते. जाऊन करायचे काय ते नाही माहित Happy

ससे नसले कि मग बर्ड फीडर वरील पक्षी हे पुढील टार्गेट असते. पक्षीपण हुशार आहेत फीडरवरून उडून फक्त फेन्सवर बसतात मग सिम्बा तिथे जाऊन उडी मारून त्यांना उडवून लावतो.

<<माउई स्पेलबाउंड झाल्यासारखा नुसता जागीच उभा रहातो. कधी त्याच्याकडे बघत पार खाली बसून घेतो. >>
डोळ्यासमोर आला माउई...

माव्या आणि ससे
ते आकाराने सेमच असतील ना त्याच्या Happy

डोळ्यासमोर आला धावाधाव करताना माऊई

सिम्बा चे एक्सप्रेशन अगदी बापुडे आहेत
इतका प्रयत्न करूनही हाती काही लागलं नाही याची निराशा झळकतीय बिचाऱ्याच्या चेहऱ्यावर

IMG_20220615_172902.JPG
माझ्या मैत्रिणी ची क्लाऊडी.. दोनच दिवसांत मुलाची मैत्री झाली.. मैत्रीण सांगत होती तीला पाहुणे आले कि फार आवडतं.. लाडात शेपटी हलवून खेळायला यायला बघते आम्ही परत येताना हळू वेगळाच आवाज करत होती मैत्रीण म्हणे तुम्ही चाललात म्हणून ती हिरमुसली.. मला ते सारंच पाहून खूप मजा वाटली..

क्युट आहे एकदम
गोल्डन रित्रीव्हर कायमच फ्रेंडली दिसतात आणि असतात पण

क्यूट आहे क्लाउडी. गोल्डन रिट्रीवर खरंच फार फ्रेन्डली असतात. माझ्या शेजारी पण एक गोल्डन आहे, गेल्या वर्षीच आली. तिचे नाव इव्ही. ती पण अशीच भयंकर गोड आहे. माउई तिय्चासोबत सोशलाइज करतो तसा, पण समोरच्या लुनाबद्दल जे प्रेम आहे ते हिच्याबद्दल नाही, जरा बुजतो तो इव्हीला, बहुतेक आकाराने मोठी असल्यामुळे असेल. ती इव्ही पण आम्ही दिसलो की पळत येऊन माझ्याच पायावर लोळण घेते आधी. पायावर अंग घासेल, बेली रब करून मागेल असे काय काय सुरु असते. तोंडात कायम एखादी काठी घेऊन फिरते. अगदी टेक्स्टबुक डॉग म्हणतात तशी आहे ती.

आमच्याकडे मुलीसाठी 7 मांजरी पाळल्या एकामागोमाग एक अशा.पाहिली होती ती शिकार करुन उंदीर आणी कधीतरी पक्षी/बेडुक आणायची.आम्ही घरी नसलो तरी तिला गेटमधून आतबाहेर करता येते
आम्ही माडीवर होतो राहायला.त्यामुळे ती घरी तिचा स्पेशल उंदीर मांजर खेळ खेळायची उंदीर पळायला लागला की पंजा मारुन धरायची मग हळूच सोडायची मग उंदीर पळायचा मग परत पंजा असे खेळावून खेळवून मारायची.खाली दुकाने होती सगळी माणसे गोळा होऊन बघायची आणी परत आल्यावर आम्हाला सांगायची .खूप साफसफाई करायला लागायची आल्यावर.कधीकधी 2-4 दिवस कुठेतरी गायब व्हयायची लोक म्हणायचे मनी ससुराल गई है क्या?माघारी पण यायची.

सोयरे सहचर ही लेख मालाच जबरदस्त आहे
मी आवर्जून वाचतो
अतिशय मनाला भिडणारे अनुभव असतात

गेल्या वेळी एकाने लिहिला होता की अंगणात चक्कर मारत असताना विंचू दिसला तर भुभ्याने मध्ये पाय घालून वाचवलं आणि नंतर कितीतरी वेळ वेदना सहन करत बसला
अक्षरशः डोळ्यात पाणी आलं ते वाचून

त्यातला माकडाचा किस्सा पण असाच

कसला भारी लेख आहे! कौतुक करावं तेवढं कमीच ममता ताईंचं

मांजरांच्या मिजास बद्दल खरंच आहे. अनुभवतेय.
कभी लगता है अपुनही भगवान है Lol

Pages