आपण का कमी पडतोय?

सशल तसं नाही म्हणायचंय. कपडे निर्यातीत चीप लेबर शिवाय पर्याय नाही. सो भारताला निर्यात वाढवायची असेल तर हाय मार्जिन क्षेत्रांकडे जास्त बघायला हरकत नाही.
भारतात बांग्लादेशापेक्षा किंवा इतकंच चीप लेबर असेल किंवा नसेल त्याबद्द्ल बोलत न्हवतो.

अमित, मी केवळ तुला उद्देशून नाही म्हंटलं तसं. फा च्या पोस्ट मध्येही तसा टोन जाणवला. म्हणून म्हंटलं.

>> दुसरे म्हणजे आपल्या देशातील कामगारांना कमीत कमी पगार, सुविधा, मानवी अधिकार ई देउन अत्यंत स्वस्तात माल विकसित देशांकरता तयार करणे, यात अनेक आशियाई देश "पुढारलेले" आहेत. भारताला तिकडे जायची गरज नाही.

<<< हे निर्यात करणे म्हणजे काही भारी काम नाही, भारताने त्यात पडू नये बाबतही सहमत. >>
खरं आहे. आधी उत्तम क्वालिटीचा माल भारतात उपलब्ध करून द्यावा. नाहीतर चायना आहेच तिथे पण, भारतात गणपतीच्या मूर्ती पाठवायला.

मॅन्युफॅक्चरिंग मध्ये भारताला अजून बराच पल्ला गाठायचा आहे. एक उदाहरण देतो. एका प्लँटमधे मी पूर्वी काम करत असे, तिथे खूप हाय टॉर्कची १ विशिष्ट डी.सी. मोटर हवी होती जिचा आकार अतिशय छोटा हवा होता. केवळ १८० वॉटच्या त्या मोटरची किंमत त्या काळी १ लाख रुपये होती जी इंपोर्ट करावी लागत असे. आम्ही १ सँपल तुम्हाला देतो, त्याची कॉपी मारा असे किर्लोस्कर कंपनीला सांगितले. त्यांनी किंवा इतरांनी बराच प्रयत्न करूनही त्या आकारात आणि त्या टॉर्कमध्ये मोटर बनवायला जमले नाही. खरे वाटत नसेल तर अजूनही अल्ट्राटेक सिमेंटच्या प्लँटमध्ये जाऊन स्टॅकर्/रिक्लेमरची ती मोटर बघून या. निव्वळ एका मोटरमुळे पूर्ण प्लँट बंद पडू शकतो, म्हणून १ लाख प्रत्येकी अशा २ मोटर्स नेहमी स्पेअर ठेवाव्या लागतात.

निर्यात मध्ये 'गूड्स आणि सर्विसेस' दोन्ही येतं की .... २८ बिलिअनच्या निर्यतीत सर्विसेस मध्ये आयटी क्षेत्राचीची निर्यात निम्मी म्हणजे १५ बिलिअन असेल.. त्यात तर जगातल्या सगळ्या देशांना पुरून ऊरतो की भारत? की सर्वे फक्त 'वॉलमार्टात मिळाले पाहिजे' ह्या क्रायटेरिआ वर आहे?

लो क्वालिटी ईंडस्ट्रीअल गूड्सची निर्यात करून पर्यावरणाच्या र्‍हासाची मोठी किंमत मोजावी लागेल.. चायना मोजत आहे... भारतही.. त्याएवजी सर्विसेस आणि मनुष्यबळ निर्यात बेस्ट.

>>>अमेरिका-भारत ट्रेड डेफिसिट २७ बिलिअन डॉलर्सचे आहे.
>>> हाब ते अमेरिकेचं डेफिसिट आहे. तात्याला समजलं तर पगारातून कापून घेईल आपल्या. आज शुक्रवार आहे

हो सशल भारतात चीप लेबर वापरले जाते. पण भारताने त्या रेस मधे जायची गरज नाही असे म्हणतोय. कारण ती उलटीकडे वाटचाल आहे.

की सर्वे फक्त 'वॉलमार्टात मिळाले पाहिजे' ह्या क्रायटेरिआ वर आहे? >> वॉलमार्टात सर्विस करायला देसी दिसतात तेंव्हा एखादा तरी टक्का धरू शकतोस

"वॉलमार्टात सर्विस करायला देसी दिसतात" - वॉलमार्ट होम ऑफिस आणी व्हेंडर्स म्हणतोयस का? कारण तिथे 'देसियांची मांदियाळी' आहे. 'माझिया देशाचा मिळो कोणी' असं म्हणायची सुद्धा गरज नाहीये.

माझ्या अनुभवानुसार गॅप , ओल्ड नेव्ही , कोहल्स सारख्या शॉप मध्ये भरपूर मेड इन इंडियन प्रॉडक्ट (कपडॆ ) मिळतात , हे नक्कीच आहे कि इथे खूप चायनीज प्रॉडक्ट्स भेटतात कारण त्या माघे चीन ने खूप प्रयत्नपूर्वक काबीज केलेली बाजारपेठ , नियोजनपूर्वक लोकांच्या गरज ओळखून त्या गोष्टी मार्केट मध्ये उपलब्ध करून देण्याची योजना राबवलेली आहे. आपण ह्या मध्ये नक्कीच कमी पडलो आहे , त्या साठी सरकारी धोरण आणि बाबूशाही कारणीभूत आहे .. आज ही भारता मध्ये नवीन उद्योग सुरु करणे अवघड आहे , जरी आता थोडीशी लवचिकता सुरु झाली आहे पण म्हणावा तसा परिणाम दिसायला वेळ लागेल

निर्यात वाढवायचा प्रयन्त केला पाहिजे. खास करुन कपड्याचा बाबतित. भारत साधरण $2-3B चा कापुस चीन ला निर्यात करतो, त्याएवजी जर कपडे निर्यात केले तर पाच पट मिळु शकतात.
काही बाबतीत भारताची निर्यात खुप चांगली आहे. Clarke मध्ये चांगले शुज शक्यतो भारतात बनलेले असतात. पॅकिंग पण जबरदस्त असते.
डायमड व्यापार मध्ये, हिर्याच्या पैलु पाडण्यामध्ये भारत १ नंबर आहे. IT आणि सर्विस सेंटर मध्ये भारत एक नंबर आहे.
स्किल्ड मनुष्यबळ निर्यात मध्ये पण एक नंबर आहे मग ते IT असो नाहीतर हॉटेल विकत घेण्यामध्ये असो. मागे NPR News वर ऐकले होते, अमेरिकेत ५०% हॉटेल भारतीय वंशाच्या लोकाच्या मालकीचे आहेत.

इतक्या लोकांचे प्रतिसाद पाहून असे वाटते की , दिपा जोशी यांना ' आम्ही अमेरिकेत आहोत ' एव्हढेच अधोरेखित करावयाचे आहे की काय ? असेल बुवा.

चीनने आर्थिक वृद्धीसाठी निवडलेला मार्ग निर्यातीवर भर देणार्‍या अर्थव्यवस्थेचा होता. Export led growth model.

सोलर, सेमी मार्केट चीनने काबीज केले आहे. कित्येक इंडस्ट्रीयल प्रॉडक्ट्स, मशिनरी जे आपण युरोप मधून इम्पोर्ट करतो त्याला आता चीनने टक्कर द्यायला सुरुवात केली आहे, भारतात उत्पादन होत नाही. यात मूळ चायनीज कंपनीज तसेच चीन मध्ये उत्पादन करणाऱ्या युरोपियन कंपनीज आहेत.

बधिरले.

मी पण प्रत्येक खरेदीच्या वेळी वस्तू कुठे बनली आहे हे बघतोच... लहान मुलान्ची खेळणी, भान्डी या मधे made in china ला पर्याय नाही आहे आणि किमतीच्या बाबतीत त्यान्ची बरोबरी करता येत नाही. कपड्यान्च्या बाबतीत बान्गलादेश, पाक, आता फिलीपिन्स, अगदी (तुरळक ठिकाणी) हैती पण दिसते...

चीनची निर्यात आपल्या निर्यातीपेक्षा खूप जास्त आहे. त्या देशात एफ डी आय सुध्दा आपल्यापेक्षा अधिक आहे.

भारत अमेरिकेला निर्यात करण्याबाबत कुठे कमी पडतोय असा विषय आहे. चर्चा करणे ठीक आहे. पण माझ्या मते हा कन्सर्न असण्यासारखा विषय नाही. "मेड इन चायना" अमेरिकेत अनेक ठिकाणी दिसेल. चीन प्रगत राष्ट्र आहे. "मेड इन सिंगापोर" फार कुठे दिसणार नाही. तरीही सिंगापोर प्रगत देशांत गणला जातो. या उलट पाकिस्तानचे उदाहरण खुद्द धाग्यातच दिले आहे. करन्सी जितकी दुबळी, तितका त्या देशातील माल स्वस्त. तितकी तेथून निर्यात जास्त (प्रोव्हायडेड कि मालाचा दर्जा चांगला. हे बेसिक तर आहेच). त्यामुळे माझ्या मते निर्यात करण्यात कमी का पडतो हा काळजीचा विषय असण्याचे कारण नाही. एखाद्या देशात नैसर्गिकरीत्या असलेल्या साधनसामुग्रीच्या तसेच तिथे निर्माण केल्या जाणाऱ्या मालाच्या दर्जाच्या तुलनेत त्या देशाची करन्सी दुबळी असणे/होणे हे मात्र नक्कीच काळजी करण्यासारखे आहे. पण त्याची कारणे हा ह्या धाग्याचा विषय नाही.

मॅन्युफॅक्चरिंग मध्ये भारताला अजून बराच पल्ला गाठायचा आहे.
>> Submitted by उपाशी बोका on 26 October, 2018 - 22:46

या प्रतिसादात दिलेले उदाहरण खूप बोलके आहे. अशा वस्तू आपल्याला का निर्माण करता येत नाहीत?
दुसरीकडे याच्या उलट उदाहरण पण आहे. कित्येक गरीब कारागिरांनी बनवलेल्या वस्तू भारतीय बाजारपेठेत रस्त्यावर घासाघीस करून मागितल्या जातात. परवाच एका ग्रामीण भागातल्या बाजारपेठेत मेसकाठीपासून बनवलेल्या अतिशय सुबक बुट्ट्या पाहिल्या. फळे भाज्या ठेवण्यासाठी. काही खुर्च्या पण बनवलेल्या होत्या. हे सगळे कवडीमोल भावात विकले जात होते. काही वर्षापूर्वी अशाच याच दर्जाच्या वस्तू इंग्लंडमध्ये कितीतरी अधिक पटीने किंमत कमावताना पाहिल्यात.

देशात दर्जेदार मालाची निर्मिती होणे आणि ते निर्माण करणाऱ्यांची देशातल्या देशात पिळवणूक न होणे या दोन गोष्टी महत्वाच्या असतात. या गोष्टी खऱ्या कन्सर्न असण्यासारख्या आहेत.