Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 12 September, 2018 - 08:33
आज माझी बाहुली मला ओळखेनाशी झालीय
मी तोच,, तिच्यासंगे लपाछुपी खेळणारा
मी तोच,, तिच्यासाठी कधी हत्ती कधी माकड बनणारा
आज तिच्या अनोळखी नजरांमुळे, छाती भरून आलीय ॥
आठवतंय तुला का ? तो बांधलेला झुला
खिळा मारताना हात रक्ताळलेला
तू दुडूदुडू धावलीस लेप शोधण्यासाठी
तुझी ती तळमळ बघुनी , जखम जागीच लोपली ॥
तुला काय देऊ नि तुला कुठे ठेवू ?
दिनरात होतो,, मी मग्न विचारात
तू दृष्टी, तू सृष्टी या दिन नेत्रांची
काय अपराध घडला कि पडलो अंधारात ॥
मी बाप कि पाप ? , हा प्रश्न आता पडतो
तुझ्या आठवणीने आता कंठही सुकतो
नको बाळा नको वागू अशी तू माझ्याशी
तुझ्या वाणीस हे कान तळमळलेले,
बोल "बाबा" , ये जवळी उराशी
किती वाट पाहू , तो क्षण आतुरलेला
श्वास जड झाला आत्मा कोमेजलेला ॥
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
वाह. क्या बात.. मस्त झाली आहे
वाह. क्या बात.. मस्त झाली आहे कविता.
भारी कविता करता तुम्ही, पण
भारी कविता करता तुम्ही, पण मधेच गाडी जरा रस्ता सोडून आडमार्गाने जाते.
छान लिहिता.. सगळेच
छान लिहिता.. सगळेच काव्यप्रकार..!!
धन्यवाद धन्यवाद , त्रिवार
धन्यवाद धन्यवाद , त्रिवार धन्यवाद सर्व हितचिंतकांना ...
हि कविता छान लिहिली आहे.. इथे
हि कविता छान लिहिली आहे.. इथे नक्कीच मी तुमच कौतुक करतो..अश्याच प्रकारे लिहीत राहा..
धन्यवाद वाचनाबद्दल
धन्यवाद वाचनाबद्दल