उशीरा चा पाऊस कविता

असा उशिरा आलेला पाऊस तळहातावर झेलून घ्यावा

टिपून ल्यावा पापण्यांवरती, कपाळीच्या घामामध्ये मिळवावा

डोईत पेरावा त्याचा ओलावा, पाठीवरतून निथळू द्यावा

कोरडे पडले ओठ उघडून, वरच्यावरती चुंबून घ्यावा

त्याला बोलू नये अधिक उणे आणि काढू नये त्याचे बहकणे

खोटे भरवसे देत रहाणे, बहाणे सांगणे, वेळा चुकवणे

सांगू नये त्याला आपले गाऱ्हाणे, वाट पाहणे, अधिर होणे

पाप शंका मनी उभ्या ठाकणे, पोटी धस्स होणे, धुसफुसणे

त्याला उघडून क्षितिजाचे बाहू लाडे लाडे उरी घट्ट आवळावा

पाटघडयांवर बसवून त्याच्याशी कोडकौतुकाचा खेळ खेळावा
Posted by Marathi Kavita at 22:47
Email This
BlogThis!
Share to Twitter
Share to Facebook

Labels: अनिल

इथे मिळाली:
http://junyamarathikavita.blogspot.com/2017/08/blog-post_49.html?m=1

हीच का?