सावज

सावज (शतशब्दकथा)
______________________
.

त्या संपूर्ण खोलीत अमावस्येलाही लाजवेल असा गडद अंधार होता. फक्त एका ठिकाणाहुन उजेडाची हलकी तिरिप येत होती. अश्याच प्रकाशात अचानक ते सामोरं आले. प्रचंड हिडीस ओंगळवाणे रूप होतं. कुठेही त्वचा अशी नव्हतीच, त्यातच ते रक्त ओकणारे बटबटित डोळे जणु फक्त त्याच्यावरच नजर रोखून असल्यासारखे वाटत होते. कसलातरी चीकट द्रव सतत झिरपणाऱ्या तोंडातील ते दोन वखवखलेले भले मोठे सुळे ! सावज टिपायला आसुसलेले पोलादी पंजे कोणाच्याही उरात धड़की भरवतील असेच होते.
अवघ्या फुटभराच्या अंतरावर असलेला तो राक्षसी देह पाहुन फक्त एकच व्यक्ति घाबरली नव्हती. सगळी निरीक्षणे बारकाईने नोंदवत कृषि अधिकाऱ्याने माइक्रोस्कोपखालील स्लाईड बदलली आणि ही खोड पोखरणारी उपद्रवी अळी नसल्याची ग्वाही दिली.

― अंबज्ञ