Submitted by कुणी दिवाणा on 29 September, 2017 - 02:24
मी इथे केंव्हाचा ,उभा उतावीळ आहे
त्या तिथे कुणी माझी ,वाट पाहुन गेली
काय तिला इतकाही, विश्वास नसावा आला,
बेताल रात्र ही माझी, स्वप्नें तपासुन गेली
कोरड्याच नयनांनी, ऐकुन घेतले सारे,
उल्लेख तुझा होताना, अश्रु पिसाळुन गेली
ही उदंड दौलत मझी, वादळी स्थिरावत आहे
हा तुझा आवाका नव्हता, तु कुठली लागुन गेली
मी हेच शेवटी माझे गार्हाने मांडत होतो
माझीच माणसे मजला मेल्यावर जाळून गेली
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छान!!!
छान!!!
धन्यवाद!
धन्यवाद!