आठवणीतील भटकंती ● कळसुबाई ●

कळसूबाई शिखर सर करायचा खुप दिवसापासून मानस होता ,खुप दिवसापासून नाही तर तब्बल ३ महिन्यापासून पण योग जुळून येत नव्हता , शेवटी बेत ठरला या वर्षाची शेवटची भटकंती कळसूबाई शिखर पादाक्रांत करून होणार .
भटकायला जायच्या आधी जय्यत तयारी असते पन काही कारणास्तव ते यावेळी जमले नहीं .
समोर जे काय दिसेल ते बॅगेमधे भरल . ती पाठीवर घेऊन वारजे पुलाजवळ सांगली तुन येणाऱ्या भटकयाची वाट पाहू लागलो . आम्ही ५ भटके आहोत असा समजल होत . पण आमच्यासोबत मल्हार देखील येत होता .
अजुन एक भटका सह्याद्रीच्या अंगाखांद्यावर बागडण्यासाठी सामिल होत होता . महाराष्ट्रातील सर्वोच्च शिखर सर करुण तो त्याची भटकंतीची सुरुवात करणार . सह्याद्री चे रांगड़ रूप अनुभवायला आम्ही रात्रि सुरुवात केली .
पुण्यातून वाकड - नाशिक फाटा - संगमनेर -अकोले -राजूर - बारी असा २१० मैलाचा प्रवास करायचा होता . नाशिक फाट्याजवळ फक्कड़ चहा घेऊन पुढे कूच केली . रोड कितीही रुळलेला असला तरी रात्री कुठेतरी तो चुकतोच . आम्ही संगमनेर या गावात न जाता बायपास घेतल्याने रस्ता चुकला . संगमनेर बस स्टैंडपासून डावीकडे अकोले रस्ता लागतो . या रस्त्यावर रात्री कुणीही नसत . भयान काळोख . सुनसान रस्ता पाठीमागे सोडत आम्ही रात्री ३ वाजता अकोले गावाजवळ मारुती मंदिरात पड़ी घेतली . पण बाहेर इतकी ठंडी १२% तापमान . झोप तर लागणार नव्हतीच पण बाबु दादा निवांत झोपला होता ,काल पासून ५०० मैल गाड़ी चालवत त्याने आम्हाला एथेपर्यंत पोचवल होत . ५ वाजत नाहीत तोपर्यन्त कोलाहल चालू झाला . अजुन ५० मैल अंतर दूर बारी गांव . शेकोटी पेटवण्याचा असफल प्रयत्न करुण पुढे निघालो .
निसर्गाने त्याच रूप दाखवायला सुरुवात केली होती। . रस्ता मागे पडत गेला तशी सह्याद्रीची ऊंची वाढत गेली . हवेत आणखी गारवा वाढला . बारी गांव तसे छोटेखानी पन टुमदार तिन्ही बाजूनी डोंगरानी वेढलेल ,पायथ्याला भाताची खाचर . हे आणखी काही वेडे आलेले दिसतायेत अश्या नजरेने गावातील लोंकानी आमच्याकडे पाहिले . चहा अणि पाण्याच्या बाटल्या घेऊन शिखर चढायला सुरुवात केली .

रुवातीला एक ओढा लागला . पाणी फ़क्त ते नावालाच . थोड़े अंतर चढून गेल्यावर उजव्या हाताला एक मंदिर !!!!!! हेच ते कळसुबाईचे मंदिर। भक्तांसाठीच जणू ती खाली येऊन राहिली असावी

काही वेळानंतर एक लहान पठार आले . इथे काही वेळ विश्रांती घेतली . पाणी , घरातून आणलेली भाकरी ,पोळी यांच्यावर ताव मारून पुढे निघालो . पुढे आल्यावर मल्हारला थोडस लागल,
हीच त्याची भटकंतीची खरी सुरुवात म्हणावी लागेल .

इथून पुढे तिथला स्पेशल शिडी ची वाट सुरु होते . मला सोडून बाकीच्याना तसे हे नविन होते . एथे पाय जपुन टाकावा लागतो . सटकला तर दोन दात पडणार हे ठरलेलेच। काही शिड्या दगडी पायऱ्या लोखंडी रेलिंग अश्या आहेत तर कही पूर्ण लोखंडी २ इंची angle मध्ये बनवलेल्या . आणखी २ वेळा पठार अणि चढ़न असे केले की पोचलोच असे बोलत सर्वाना १३०० मी ऊँची वर घेऊन आलो . अजूनही बरच अंतर व् चढ़ाई बाकी होती . मग मात्र क्षणभर विश्रांती घेऊन लिम्बु सरबत करुन घेऊन पुन्हा नव्या जोमाने चढ़ाई सुरुवात केली।
आता शेवटच्या कस काढणाऱ्या शिडीला येऊन थांबलो . साधारण ५० पायऱ्याची अणि ६० ते ७० फुट लांब ही शिडी कळसूबाई का अवघड आहे , ते सर करने कुणाचेही काम नाही याचा जणू प्रत्ययच देते . ती एकदा पार केली की शब्दशः स्वर्ग काय असतो याची प्रचिती येते .
तिथे काही वेळा नंतर जेवण करुन खाली उत्तरायल सुरुवात केली . संध्याकाळी ५ वाजता बारी गावात पोहचलो . तिथुन हरिश्चंद्र गड सर करायला जायचे होते त्यामुळे , लगेच बाहेर पडलो। पण रात्री कुणी गड सर करायला तयार होतील अशी स्तिथि नव्हती . शेवटी भंडारदरा डैम पहायचा अणि पुढचा प्लान थरवायचा ऐसे एकमत झाले . कळसुबाई पासून फ़क्त १२ मैलावर शेंडी भंडारदरा हे गांव तिथे हा इंग्रजकालीन धरण "सर विल्सन डैम "
तिथुन मग आज रात्री पांचनाई गावात मुक्काम करायचा . असा निर्णय झाला लगेच भास्कर ला फ़ोन करुण आमच्या मुक्कामाची सोय झाली . अंधार झालेला होता आणखी ४६ मैलाच अंतर कापायच बाकी होत.
रस्ता चा उल्लेख न केलेला बरा। रात्रि शेवटचे ६ मैलाच अंतर पूर्ण करायला १ तास लागला। भास्कर ची भेट झाली , मस्त भाकरी पीथल यावर अडवा हात ,मारला . भास्कर च्या आईकडून आमचे झालेले लाढ specially मल्हार साहेबांचे , याला स्पेशल टेंट ची वव्यस्था भास्कर ने करुण दिली। यांच्याकडून दरवेळी नवीनच काहीतरी अनुभवायला मिळत

मी केलेल्या काही भटकंतीचे ब्लॉग

अलंग मदन कुलंग . . . . . THE CROWN OF SAHYADRI http://bhatkantiunlimiteds.blogspot.com/2017/01/crown-of-sahyadri.html

श्री पन्हाळगड ते श्री विशाळगड ( श्री पावनखिंड मार्गे ) http://bhatkantiunlimiteds.blogspot.com/2017/02/blog-post.html

थरार नळीच्या वाटेच्या ( भटकंती हरीचंद्रगडाची) http://bhatkantiunlimiteds.blogspot.com/2016/12/blog-post_12.html