Submitted by सुप्रिया जाधव. on 22 April, 2017 - 09:55
दऱ्या-खोर्यातुनी भटकायचा तो
प्रसंगी झाडसुध्दा व्हायचा तो
असावा मागचा पारा उडाला
मनाचा आरसा दडवायचा तो
कधी गवसायचा गर्दीतसुध्दा
स्वतःमध्ये कधी हरवायचा तो
हवे ते खेळणे हातात असुनी
नवे दिसताक्षणी भाळायचा तो
कधी गाळातुनी बाहेर काढी
कधी वणव्यातही ढकलायचा तो
धुक्याचा दाट पडदा व्हायचे मी
कवडश्यासारखा प्रगटायचा तो
कुठे बोलायचा जे पाहिजे ते
हवे त्याला तसे वागायचा तो
सुप्रिया
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
आवडलि
आवडलि
सुंदर गझल! शेवटचे चार शेर खूप
सुंदर गझल! शेवटचे चार शेर खूप आवडले,त्यातही
>>>हवे ते खेळणे हातात असुनी
नवे दिसताक्षणी भाळायचा तो>>>लाजवाब!
जब्राटच ओ......
जब्राटच ओ......
सुरेखच....
सुरेखच....
छानच जमलीए ..
छानच जमलीए ..
मस्त....पण अपूर्ण वाटते....
मस्त....पण अपूर्ण वाटते.....अजून काही लिहिता येईल कां पुढे.....just give a try
अप्रतिम..
अप्रतिम..
आवडली
आवडली
सुंदर !!!
सुंदर !!!
धन्यवाद मंडळी
धन्यवाद मंडळी