गणिताच्या जंगलात - भास्कराचार्य

आणखी सविस्तर लिहायला हवे होते.. सुदैवाने मला उत्तम शिक्षक लाभले त्यामूळे गणित कधी नावडते ठरले नाही.
त्या काळात अवांतर वाचन नव्हते तरी शिक्षकांनी दिलेली व्यवहारातली उदाहरणे, न कंटाळता केलेले शंकासमाधान, यामूळे गणितातला रस टिकून राहिला. सध्या बाजारात अनेक पुस्तके उपलब्ध असावीत यासाठी.

आणखी सविस्तर लिहायला हवे होते >>> +१११

छान लिहीलंय.

'स्वतः गणित करा' हे विशेष आवडलं.

मस्त लिहिलेले! नशिबानी गणिताचे सगळेच शिक्षक चांगले मिळाल्याने विषयाची भीती कधी वाटलीच नाही. उत्तरोत्तर आवड निर्माण झाली आणि बीजगणीत, भूमिती सोबत त्रिकोणमिती आणि कॅल्क्युलसही आवडीचे झाले!

पण बाकी सांखीय्की आणि आकडेमोड जास्त कधीच आवडली नाही.

अवांतर, इंजीनारिंग नंतर गणिताशी संबंध फार न राहिल्याची हूरहूर वाटते. काही चांगली पुस्तके सुचवू शकाल का कॅल्क्युलसबाबत?

मस्त लिहिलंय

'ग्यानोम' वर कधी लिहिणार भास्कराचार्य

लहान मुले चित्रकलेच्या कागदावर पहिल्या रेघोट्या मारतात, तेव्हा त्या कशाही वेड्यावाकड्या आल्या तरी आपण त्यांचे कौतुकच करतो. त्याचप्रमाणे मुलांच्या गणितातल्या प्रयत्नांना समजून घेऊन त्यांना प्रोत्साहन देण्याची वृत्ती ठेवा. जसा प्रत्येक रेघोट्या ओढणारा पिकासो होऊ शकत नाही, त्याचप्रमाणे प्रत्येक गणित शिकणारी व्यक्ती गणितज्ञ होत नाही.
>>>>>> खूप छान.

आवडला लेख

'ग्यानोम' वर कधी लिहिणार भास्कराचार्य >> + १

लेख खूप आवडला.

सुंदर लिहिलेत. वाचण्यात गुंगलो होतो तोच उपोद्घात आला. आता प्रतिसादांत तुम्ही अपेक्षिलेल्या चर्चेच्या प्रतीक्षेत.

छान

छान लेख आहे

गणिताचा उपयोग काय म्हणणार्‍यांना तर माझा कोपराढोपरापासून साष्टांग नमस्कार.

माझ्यामते ज्याचे गणित चांगले आहे तो आयुष्यात कधी उपाशी मरत नाही.

लेख मात्र फारच थोडक्यात आटपला, अजून मोठा हवा होता याला प्लस वन !

लेख आवडला. संकल्पनांवर भर द्या, हे तर सगळ्यात जास्त. शाळेत गणित हे गम्मत आहे सांगणारं कुणीही भेटलं नाही, पण घरी भरपूर गणितातील कोडी, जादूची पुस्तकं होती. ११-१२ला एक जादूगार भेटले जे गणितात भारी जादूचे प्रयोग दाखवायचे. गम्मत गणित, कंप्युटर (गेम्स आणि कोडींग) आणि वस्तूंची मोडतोड ह्याची अगदी लहान वयापासून मला मुलाला ओळख करून द्यायची आहे.:)

खूप छान लिहीलयं पण खरचं अजून सविस्तर हव होतं.

लहान मुले चित्रकलेच्या कागदावर पहिल्या रेघोट्या मारतात, तेव्हा त्या कशाही वेड्यावाकड्या आल्या तरी आपण त्यांचे कौतुकच करतो. त्याचप्रमाणे मुलांच्या गणितातल्या प्रयत्नांना समजून घेऊन त्यांना प्रोत्साहन देण्याची वृत्ती ठेवा. जसा प्रत्येक रेघोट्या ओढणारा पिकासो होऊ शकत नाही, त्याचप्रमाणे प्रत्येक गणित शिकणारी व्यक्ती गणितज्ञ होत नाही.>>>> हे खूप आवडलं.

लेख अजून मोठा असता तर आवडलं असतं.

खूप छान लेख.. मला नेहमी गणित अतिशय कंटाळवाणे करून शिकवणारे शिक्षकच मिळाले. त्यामुळे गणिताबद्दल प्रचंड अढी बसली आणि कंटाळा करू लागले पण मुलांच्या वेळी लक्षात ठेवीन..

अल्पना,

>> लेख अजून मोठा असता तर आवडलं असतं.

हाहाहा ! शांतम पापम !! अहो, गणितात सगळ्यांचं संक्षिप्तीकरण करतात.

आ.न.,
-गा.पै.

अरे मस्त लिहिता लिहिता अचानक उत्तरावर घेऊन आलास अन मधल्या स्टेप्स गायब केल्यास.

लेख आवडला. अजून लिही ह्या विषयावर.

लेख आवडला.

लेख आवडला हे सांगणार्‍या सर्वांना मनापासून धन्यवाद! कार्यबाहुल्यामुळे आजपर्यंत इकडे फिरकायला झाले नाही, त्याबद्दल क्षमस्व!

लेख थोडासा छोटा झाला आहे हे खरे. त्यालाही तेच कारण आहे. मी म्हटल्याप्रमाणे काही मुद्दे डोक्यात घोळत होते, ते फक्त लिहीले. त्यावर जास्त मनन करण्यास वेळ झाला नाही. पण लोकांना आपण लिहीतो आहोत, ते आवडते आहे, अजून वाचायला आवडेल, हे ह्यानिमित्ताने जाणवले हेसुद्धा खूप आहे.

वर सगळ्यांनीच शिक्षकांबद्दल लिहीले आहे. या निमित्ताने मी वर लेखात संक्षिप्तपणे लिहीले आहे तोच मुद्दा परत सांगावासा वाटतो. आपल्या देशात असा एक (गैर)समज आहे, की आपण गणितात इतरांच्या फार पुढे आहोत, इ. इ. वृत्तपत्रांमधून हा समज वारंवार अधोरेखित केला जातो. परंतु हे तितकेसे खरे नाही. खरे हे आहे, की 'जुगाड' करण्यात आणि स्पर्धात्मक वातावरणात आपल्याकडची मुले जास्त पुढे आहेत. (लोकसंख्या इ. कारणामुळे) त्यामुळे ती शाळा-कॉलेजच्या गणितामध्ये इतर देशांतील शाळकरी मुलांपेक्षा पुढे असतीलही, परंतु ह्याचा अर्थ एवढाच होतो, की मुले जास्त 'स्मार्ट' आहेत. पण हा 'स्मार्ट'पणा कंटेंटमध्ये ट्रान्सलेट होऊ शकत नाही. "मॅथमॅटिकली लिटरेट" असणे आणि "संकल्पनांवर भर" हे दोन्ही मुद्दे ह्या अनुभवाशी निगडीत आहेत.

जास्त स्पष्ट लिहायचे तर, बॅचलर्सपर्यंत भारतातला अभ्यासक्रम हा बर्‍यापैकी स्टँडर्ड आहे असे दिसते. परंतु गणितात मास्टर्स केलेला अमेरिकन विद्यार्थी आणि गणितात मास्टर्स केलेला भारतीय विद्यार्थी ह्यांच्यामध्ये खूप तफावत आहे. अमेरिकन समाजातील बरेचसे लोक गणितात इतके प्रगल्भ नसतीलही, परंतु त्या समाजाची गणित शिकवण्याची संकल्पना ही जास्त प्रगल्भ आहे. ही प्रगल्भता म्हणजेच ते लिटरेट असणे.

एखाद्या गणितज्ञाला पूर्णतः सामान्यांच्या पातळीस जाऊन लिहीता येईलच असे नाही, परंतु मास्टर्स लेव्हलला असलेले लोक मधला 'बफर झोन' म्हणून असले, तर ज्ञानाचा प्रवाह जास्त सुलभतेने वाहू शकतो, असा एक 'मेटा' अनुभव आहे. परंतु आपल्याकडे गणितज्ञ चांगले असले, तरी मास्टर्स आणि गणितज्ञांमधील दरी खूपच जास्त आहे, असे वाटते. भारतात टॉप लेयर ऑफ मॅथमॅटिशिअन्स बराच चांगला आहे, आणि तो अजून चांगला होतो आहे, ही माझ्या दृष्टीने समाधानाची बाब आहे, परंतु ते एफर्ट्स खालपर्यंत पोचायला हवेत. (म्हणूनच मी मायबोलीवर काहीबाही लिहीण्याचा प्रयत्न करत असतो. )

हर्पेन, लीलावती, लवकरच.

संयोजकांना हा उपक्रम हाती घेतल्याबद्दल मनापासून धन्यवाद!