"संहिता" माझ्या नजरेतून...

सुरेख लिहिलं आहेस हर्षल

शेवटचा पॅरा +१

छान लिहिलयं.. शेवट्चा पॅरा मस्त!

तुला दर्पणात डोकावल्यावर जे दिसले ते प्रामाणिकपणे आणि सुंदर लिहिले आहेस,

शेवटचा परिच्छेद तर चांगला आहेच पण
"ज्यामुळे ज्या गोष्टीचा शेवट पूर्वी दु:खद झालेला असतो, त्या गोष्टीचा शेवट सुखद कसा करायचा हे आपल्याला कळलेलं असतं. जर तसं नसेल, तर 'पिक्चर अभी बाकी है मेरे दोस्त...' असं म्हणण्यावाचून पर्याय नसतो. तोपर्यंत त्याची संहिता आपली आपल्यालाच लिहावी लागते." ही वाक्ये पण मस्तच आहेत.

हं, यात बरंच सविस्तर लिहिलंय की ....
या लिखाणामुळे बराच अंदाज येतोय .... सुरेख लेख ...

सुरेख लिहिलंय हर्षल

शेवटचा पॅरा +१

छान लिहिलंय ! आवडलं!!

सुंदर लिहिलेय. आवडलं.

पिच्चर पघितला. काल सिटीप्राईड कोथ्रुडला. काय झेपला नाय ब्वॉ! पन आपल्यातच तो फॉल्ट आहे.

आज सकाळी जाग येतानाच परत संहिता आठवत गेला म्हणून परत इथे येऊन लिहितेय

एस्पेशिअली मालविका ! वर जे तिचे स्वभावविषेश दिले गेले आहेत त्याच पुढे जाऊन ती थोड्या अलिप्तपणे ज्या पद्धतीने परिस्थिती हँडल करताना दाखवली आहे ते अत्यंत कंट्रोल्ड आहे. ह्या छोट्याश्या गोष्टीतही हा सिनेमा वेगळा जाणवला.

राजा आणि गायिका भैरवी ह्यांच्यातील प्रेम हे टेक्निकली विवाहबाह्य संबंध असले तरी त्या प्रेमाची तरल पातळी, समर्पण, काही मिळवण्यापेक्षा फक्त देण्याची वृत्ती आणि मालविकेने त्या दोघांचे प्रेम वेगळ्याच पातळीवरुन समजून घेणे ह्या सगळ्यामुळे त्या संबंधांना 'बाहेरख्यालीपणा' हे लेबल लावायला आपण धजावत नाही.

गाण्यांचे बोल, संगीत, गायकी सगळंच बेस्ट, त्यावर राजेश्वरीचा अभिनयही नैसर्गिक आहे. राजेश्वरीचा संवादांच्या वेळचा आवाज नाजुक वाटतो, तिचा वावरही मितभाषी/लाजरा आहे पण गातानाचा प्लेबॅक भारदस्त कसलेला असल्यामुळे कुठेतरी असं वाटत होतं की राजेश्वरी गायला बसली की अचानक तिचं व्यक्तिमत्व बदलतंय काही वेळापुरतं. बेस्ट अभिनय आणि बेस्ट गायकी एकत्र येऊनही काहीतरी मिसमॅच वाटतं. पण तेवढं दुर्लक्ष करण्याजोगं आहे.

https://www.youtube.com/watch?v=AUugxovFpu4 (क्या यही था जुर्म के हम उन्हे दिलो जाँ से ना भुला सके) अ‍ॅवॉर्ड विनिंग "पलके ना मूंदो" असलं तरी हे गाणं मला जास्त अपील झालं कारण त्यातला दर्द कथेतल्या टर्नला अत्यंत साजेसा वाटला.

हर्षल, मला जे सिनेमा बघताना किंवा गेल्या ४ दिवसांत ह्या सिनेमातलं जाणवत गेलं ते जवळ जवळ सगळंच तू इथे लिहिलं आहेस त्यामुळे तेच परत लिहित नाही. थोडं अजून जे जाणवलं तेवढंच लिहिलंय. धन्यवाद

गातानाचा प्लेबॅक भारदस्त कसलेला असल्यामुळे कुठेतरी असं वाटत होतं की राजेश्वरी गायला बसली की अचानक तिचं व्यक्तिमत्व बदलतंय काही वेळापुरतं. बेस्ट अभिनय आणि बेस्ट गायकी एकत्र येऊनही काहीतरी मिसमॅच वाटतं. पण तेवढं दुर्लक्ष करण्याजोगं आहे. >>> + १००

केश्विनी, मी कालच हा चित्रपट बघून आले. अतिशय सुरेख ! त्या अनुभवाबद्दल लिहिनच. तेव्हा ही बाबही लिहिणार होते. त्यांचा आवाज राजेश्वरीच्या मुखातून आलेला वाटत नाही. मुळात आरतीताईंचा आवाज आपल्यासाठी नवा नाही. पण त्याच वेळी राजेश्वरीने गाताना कमालीचा सुंदर मुद्राभिनय केला आहे. तसं होऊनही मिसमॅच होतो ह्याचं वाईट वाटतं.

चित्रपट मस्ट वॉच आहे मात्र !

आज सकाळी जाग येतानाच परत संहिता आठवत गेला म्हणून परत इथे येऊन लिहितेय>>> हा चित्रपट अलगद हळू हळू मुरत जाणारा आहे.

राजेश्वरीचा संवादांच्या वेळचा आवाज नाजुक वाटतो, तिचा वावरही मितभाषी/लाजरा आहे पण गातानाचा प्लेबॅक भारदस्त कसलेला असल्यामुळे कुठेतरी असं वाटत होतं की राजेश्वरी गायला बसली की अचानक तिचं व्यक्तिमत्व बदलतंय काही वेळापुरतं.>>> हा मुद्दा मला पण जाणवला, पण खटकला नाही कारण माझ्या मते राजा भैरवीच्या सुंदर चेहर्‍याच्या प्रेमात पडलेला नाहीये तर एका गयिकेच्या आवाजाच्या प्रेमात पडलेला दाखवलेला आहे त्यामुळे खटकत नाहीये....

छान चर्चा .. मालविका आणि रेवतीमधला फरक हा की रेवतीचा नवरा रणवीर कुणाच्या प्रेमात पडलेला नाही. दोघांमध्ये लाइफ़स्टाईलमुळे निर्माण झालेला ताण आहे. रेवती स्वत:ला स्टिरिओटाईप करायला तयारही नाही..
कथा लिहिली जाताना वास्तव अन कल्पिताची सरमिसळ कशी वेगवेगळ्या प्रकारे प्रत्येकाकडून होत जाते ..

हर्पेन, आपण त्रयस्थपणे बघतोय म्हणून जाणवलं...खटकलं नाही. प्रेमात पडलेल्यांना काहीच खटकत नाही कारण जसे असेल तसे स्वीकारलेले असते, गुणदोषांसकट. आणि इथे तर तिचा आवाज बोलताना नाजूक आणि गाताना भारदस्त असणं हा दोष नाहीच आहे, फक्त तफावत आहे आणि आपल्याला माहित आहे की तो गाता आवाज आरतीताईंचा आहे व तो तसाच असणार आहे

ती राजेश्वरी रिअल लाइफ मधे स्वतः खरच चांगली गाते , अल्बम्स पण आहेत तिचे !

राजेश्वरी आणि आरतीताई यांच्या आवाजाबद्दल सुमित्रामावशींचं मत -
'जुन्या काळातल्या अनेक मुस्लिम गायिकांचे बोलतानाचे आवाज आणि गातानाचे आवाज वेगळे असत, हे मी पाहिलं आहे. अनेक नाजूक, सुरेख दिसणार्‍या गायिका होत्या, पण त्यांचा गाता गळा अतिशय भारदस्त होता. मला अशा मुस्लिम गायिकेचाच आवाज चित्रपटासाठी हवा होता.'

हो दीपांजली, ऐकलं आहे तिचं गाणं

चिन्मय, ख्याल्/ठुमरी ही त्या गायिकांची खासियत. आणि हे गायनप्रकार भारदस्तच व त्यासाठी लागणारा आवाज हा अतिशय कमावलेलाच हवा. सुमित्राताईंनी पुर्ण अभ्यासानेच हा सिनेमा बनवला आहे आणि हा मुद्दाही त्यांनी विचारानेच घेतला असणार ह्यात शंकाच नाही. हा सिनेमा खणखणीत नाणं आहे म्हणून तर अजून मनात रुंजी घालतोय :-). फक्त एक सामान्य प्रेक्षक म्हणून ते जाणवलं इतकंच, खटकलं अजिबातच नाही. आणि अय्यो! तू त्यांना काय जाऊन सांगितलंस इथे काहितरी न कळून बरळलेलं?

< आणि अय्यो! तू त्यांना काय जाऊन सांगितलंस इथे काहितरी न कळून बरळलेलं?>
हे त्यांना इतर काहींनीही सांगितलं आहे. आणि त्या 'न कळलेलं' काय आहे? एखाद्या आवडलेल्या चित्रपटातही काही गोष्टी खटकू शकतातच.

बरं बरं ! पण बाकी तो सिनेमा पाहून विसरुन जाणं होत नाहिये हे सांगितलंस का त्यांना? ही मनापासूनची दाद पण त्यांच्यापर्यंत पोहोचव

मलाही एकीने सिनेमातल्या गाण्यांबद्दल ही बाब खटकल्याचं सांगितलं होतं. पूर्वीच्या कसलेल्या गायिकांचे नेहमीच्या आयुष्यातले बोलायचे आवाज कसे होते यांबद्दल माहीत नाही, परंतु अगदी नाजूक, सुरेख दिसणार्‍या गायिका एकदा गायला बसल्या की त्यांच्या गळ्यातून निघणारे स्वर खणखणीत, घोटीव आणि आवाज भारदस्त असायचा हे कानसेनगिरी केल्यामुळे माहीत आहे. सुमित्रा भावेंनी विचार करूनच आरतीताईंचा आवाज या भूमिकेसाठी आणि तोही संपूर्ण चित्रपटात गायिकेच्या जीवनाच्या वेगवेगळ्या वळणांवर वापरलाय ह्याची खात्री होती. इथे लिहिल्याबद्दल थँक्स चिनूक्स!

छान चर्चा चालु आहे

बाकी तो सिनेमा पाहून विसरुन जाणं होत नाहिये हे सांगितलंस का त्यांना? ही मनापासूनची दाद पण त्यांच्यापर्यंत पोहोचव>>>>>>+१