Submitted by बागेश्री on 6 October, 2013 - 06:32
घनघोर दाटलेले मेघ
रिते न होता घोंघावत राहतात
रस्त्याच्या कडेला,
अर्धवट जगलेले क्षण फेर धरतात
आठवणी भिरभिरतात,
मोडक्या स्वप्नांचे कपटे,
वाळून भुरभूरीत झालेल्या आशा
धूळ होऊन पिंगा घालतात,
वावटळ उठते!
जमिनीपासून उठाव घेते...
सगळं गरागरा फिरवते..
थोडी पलीकडे जाते...
स्थिरावते..
तिथेच कुठेशी.. मी त्रयस्थ...
डोळ्यांच्या पापण्यांवर,
हाता-पाया, कपड्यांवर.. फक्त धूळ घेऊन उभी...!!
निजलेली वावटळ पाहून ढगांचं बेमालूम पांगणं...
आजही पावसाने कोसळणं टाळलं
हल्ली सोशिक झालाय फार..
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
व्वा! बेहद आवडली
व्वा! बेहद आवडली
आवडली
आवडली
बेहद्द बागेश्री ! मस्त लिहिलं
बेहद्द बागेश्री ! मस्त लिहिलं आहेस.
मस्त!!!
मस्त!!!
आवडली
आवडली
आवडली
आवडली
वा वा, किती सुरेख ......
वा वा, किती सुरेख ......
रस्त्याच्या कडेला, अर्धवट
रस्त्याच्या कडेला,
अर्धवट जगलेले क्षण फेर धरतात
आठवणी भिरभिरतात,
मोडक्या स्वप्नांचे कपटे,
वाळून भुरभूरीत झालेल्या आशा
धूळ होऊन पिंगा घालतात,
निजलेली वावटळ पाहून ढगांचं बेमालूम पांगणं...
बहोत खूब.............. एवढंच सुचतंय..............
खूप वेडं आहे असं सुचणं !!!! वचकाला खुळावणारं !!!!
खूप वेडं आहे असं सुचणं
खूप वेडं आहे असं सुचणं !!!!
वाचकाला खुळावणारं !!!!>>>+1
च्च! पुन्हा एकदा
च्च!
पुन्हा एकदा बागेश्री!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
आह!
थोडक्या शब्दात किती
थोडक्या शब्दात किती लिहिलंयस!
अशक्य.............!
व्वाह्ह!
छान...... कमी शब्दांत मोठा
छान...... कमी शब्दांत मोठा आशय.
आभारी आहे, दोस्तहो
आभारी आहे, दोस्तहो