प्रतिमे...!

Submitted by चैतन्य दीक्षित on 18 April, 2011 - 04:26

प्रतिमे, तुजला एक विनंती,
रहा सदा चांगली,
मला तोलणार्‍यांची दृष्टी,
तुझ्यावरी लागली ।

म्हणायचो मी,
प्रतिमा बितिमा खोटे सारे,
आतिल माणुस खरा...
कळेचना पण, कुठून आला
ह्या चेहर्‍यावर चरा...!

दुभंगलो मी, कळले जेव्हा,
मला कसे पाहती-
- लोक हे, अन् त्यांच्या पद्धती,
जे श्रेयस्कर त्यांना, तितुके
सोयिस्कर बघती ।

"अशा जगाची कशास पर्वा?
जगेन माझ्यापरी",
विचार केला असा कितीदा
जमले नाही तरी.

जगतो मी कोणासाठी?
हा प्रश्न लांबचा फार..
अंतर आता थकले सोसुन
प्रतिमेवरचे वार !

ओळखूच ना शकलो तुजला,
इतकी तू भिनलेली-
-अंतरात या,
प्रतिमे माझी ओळख तू बनलेली !

सांगू मग मी कोणाला
राहण्या चांगले नित्य?
तूच ठरविशी ओळख माझी,
मागाहुन ये कृत्य ।

सांभाळुन घे म्हणून मजला
हीच विनंती करतो,
घेता येइल तोवर
'माझा' शोध घेत मी जातो...!

-चैतन्य दीक्षित.

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

"प्रतिमे माझी ओळख तू बनलेली !"

"तूच ठरविशी ओळख माझी,
मागाहुन ये कृत्य । "
…. छान .... अगदी पटण्यासारखं .....
--------------------------------------------------------------------------
विशेष म्हणजे प्रतिमा घडण्यात/घडविण्यात
स्वत:बरोबर इतरांचाही सहभाग असतो अनेकदा.
(वैयक्तिक मत)

दुभंगलो मी, कळले जेव्हा,
मला कसे पाहती-
- लोक हे, अन् त्यांच्या पद्धती,
जे श्रेयस्कर त्यांना, तितुके
सोयिस्कर बघती ।>>>> अप्रतिम लिहिलय चैतन्य.....आवडली प्रतिमा

पुन्हा एकदा झकास......
<<जे श्रेयस्कर त्यांना, तितुके सोयिस्कर बघती ।>>
खरे आहे.........सर्वत्र सध्या हेच दिसते.
<<तूच ठरविशी ओळख माझी, मागाहुन ये कृत्य ।>>
मस्त रे चैतन्य........

जियो Happy

प्रतिमा हा खरं तर व्यक्तिमत्वाचा भाग - तो आहे तसा बहुजन घेतात - फार थोडे सोयीस्कररीत्या घेतात - वैयक्तिक मत.
स्वतःचा शोध लागेपर्यंततरी प्रतिमा सांभाळली पाहिजे हा आशय आवडला.