केल्याने भाषांतर - प्रवेशिका १० (सानी)

मस्त. आवडली कविता.
मंदिरांइतक्याच आपण शाळाही बांधूया>>> हे खरच झालं तर!

छान
सवलीला अनुमोदन.

सुरेख आहे कविता आणि तुझा भावानुवाद!

छान.

छान

मस्त

छान.
भारतियार यांच्याबद्दल वाचलं होतं. कालिदासानंतर 'महाकवी'चं बिरूद लाभलेले हे दुसरेच भारतीय कवी असतील.
मला वाचायच्या आहेत यांच्या कविता.
सानी, यांच्या इंग्रजी/हिंदी/मराठीत अनुवादित कविता कुठे वाचायला मिळतील काही कल्पना आहे का?

छान अनुवाद. कविता सुंदर आहे.
सानी, अनुवाद आणि माहितीबद्दल धन्यवाद.

छान झालाय.

सावली, शैलजा, मामी, रैना, कविता, अरुंधती, श्यामली, स्वाती, लालू, साजिरा... तुम्हा सर्वांचे अनेक आभार!!!

स्वाती, तुला भारतीयार यांच्याविषयी माहिती आहे, हे वाचून खुप छान वाटलं... ते महाकवी तर होतेच. शिवाय समाज सुधारकही होते. त्यांच्याविषयी दक्षिण भारतीयांमध्ये नितांत आदर आहे. सयाजी शिंदे यांना त्यांच्यावरील 'भारती' या चित्रपटात त्यांची भूमिका करण्याची संधी मिळाली, तेंव्हापासून सयाजी शिंदेंविषयी दक्षिणेत प्रचंड आदर निर्माण झालेला आहे. त्यांनी ही गोष्ट एका मुलाखती सांगितली सुद्धा होती. ती मुलाखत येथे पाहू शकता.

भारतीयार यांचे भाषांतरीत काव्य आंतर्जालावर फारसे उपलब्ध नाही.
काही निवडक भाषांतरीत कविता मला येथे सापडल्या. यात मी वर भाषांतर केलेली कविता नाही.

वरची कविता खास निवडली, याचे कारण मला आवर्जून सांगावेसे वाटतेय...
या कवितेत सिंह-मराठ्यांच्या कवितेचा उल्लेख असल्यामुळे आणि मी मराठी असल्यामुळे वरील कवितेचा उल्लेख माझा नवरा (तो तमिळ-भाषिक आहे.) नेहमी करायचा. तेंव्हाच मी ह्या कवितेचे भाषांतर एक दिवस करणार असे ठरवले होते आणि मायबोलीच्या उपक्रमामुळे मला ती संधी मिळाली.

भारतातल्या प्रत्येक प्रांताचे वैशिष्ठ्य सांगतांना आपल्या मराठीचे भारतीयार यांच्यासारख्या महाकवींना जाणवलेले मुख्य वैशिष्ठ्य हे कविता वाटते, आणि मराठ्यांचा उल्लेख ते त्या काळात 'सिंह' म्हणजेच शूर-वीर असा करतात, यातच बरंच काही आलं, नाही का? म्हणूनच भारतीयारांच्या इतर उत्तमोत्तम कविता भाषांतरासाठी निवडण्याऐवजी मी हिच निवडली. पण ही कविता आंतर्जालावर सापडतच नव्हती... शेवटी कशी बशी तुकड्या-तुकड्यांमधे सापडली आणि सापडली तर तिचे इंग्लिश भाषांतर हे तमिळ भाषिकांसाठीच फार कसोटीचे काम होते, कारण त्यात वापरली गेलेली उच्च तमिळ भाषा!!!! पण नवर्‍याने खुप उत्साहाने आणि संयमाने मला कविता शोधून आणि इंग्लिशमध्ये भाषांतरीत करुन दिली.

२-३ दिवसांपूर्वी ह्या कवितेचा आणखी एक महत्वाचा तुकडा सापडला... तो इथे देतेय.
(संयुक्ता संयोजक, जमल्यास हा तुकडा मुळ कवितेत सर्वात शेवटी आणि त्याचे भाषांतर भाषांतरात शेवटचे कडवे म्हणून डकवाल का? धन्यवाद!)

आयुदम सैवोम नल्ला कागिदम सैवोम
आलैगल वैपोम कल्वि सालैगल वैपोम
ओयुदल सैवोम तलिसायुदल सैयोम
उन्मैगल सोल्वोम पला वन्मैगल सैवोम

भाषांतरः
शस्त्रे बनवूया आणिक चांगले कागद बनवूया
कारखाने उभारू या, चांगली शैक्षणिक विद्यापीठे बांधूया
थकू ना कधी; ना कोणासमोर माथा झुकवूया
सत्य बोलूया अन सदा सद्वर्तनी राहूया

स्वाती, मला शक्य झाल्यास मी भारतीयारांच्या अजूनही काही कवितांचे भाषांतर करेन आणि अजून काही भाषांतरीत दुवे मिळाले तर येथे देईन.

विहरुया हिमालयाच्या रुपेरी सुंदर डोंगरांतूनी
जहाजे आपुली पाठवूया विशाल महासागरातूनी
मंदिरांइतक्याच आपण शाळाही बांधूया
आपुल्या भारतमातेची महानता साजरी करुया.................सह्ही!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!१

मस्तच ग सानी. आवडली.

स्मितु, शोभा, धन्स तुम्हालाही

छान आहे कविता आणि अनुवादही.

संयोजक, तुमची मी खरंच खुप खुप आभारी आहे!!!!

सानी, माहितीसाठी धन्यवाद. तुम्ही दिलेला दुवाही बघते आता.

छान अनुवाद. सरळ, सोपी, रसाळ कविता.
सानी - एक प्रश्न. कविता तामीळ भाषेत आहे ना? अनुवादात तेलगूचा उल्लेख आहे, म्हणून विचारतेय.
"सुंदर चेराच्या कन्यकांसह सुमधूर तेलगूतूनी"

मस्त गं सानी....आवडली

वंदना, रचु, धन्यवाद.
वंदना, अगदी योग्य प्रश्न! कवितेविषयी सुरुवातीला लिहिले आहे त्याप्रमाणे कवी भारतीयार यांनी भारतातल्या निरनिराळ्या प्रांतांमधले त्यांना भावलेले वैशिष्ठ्य सांगितले आहे.
राष्ट्रीय एकात्मतेचा संदेश ते तमिळ जनतेला देत आहेत, तेंव्हा कुठले काय चांगले, हे त्यांनी या कवितेत सांगितले आहे. त्यातून प्रत्येक प्रांतातल्या चांगल्या गोष्टी आपण घेऊ या असा संदेश दिलेला आहे.

जसे- भारतीय संस्कृतीचा उगम ज्या नदीच्या किनार्‍यावर झाला अशा सर्वदूर कीर्ती पसरलेल्या सिंधू नदीतून आपल्या 'सुंदर चेरा' म्हणजे सुंदर केरळ भागतल्या कन्यकांसह सुमधूर तेलगूमधून गात जाऊया...असे ते म्हणतात. ही कविता लिहिली त्या काळात मद्रास प्रांतात सगळी दाक्षिणात्य राज्ये एकत्रित होती. तेंव्हा हे आपल्या प्रांतातले सौंदर्य असे त्यांना म्हणायचे आहे. म्हणूनच चेरातले म्हणजे केरळ मधले हस्तिदंत विकून सिंह मराठ्यांच्या कविता घेऊ असे ते त्यांच्या प्रातांतील लोकांना सुचवत आहेत.

त्यानंतर बाकीच्या प्रांतांमधली सौंदर्यस्थळे, आदरस्थाने, उपयुक्त वस्तू दाखवतांना सिंह मराठ्यांच्या कविता, गंगेकाठचे गहू, काशीतील सुगंधी अत्तरे, राजपूत शूरवीर इ. उल्लेख आलेले आहेत.