"सत्यमेव जयते" भाग १० - (Dignity For All)
आज, ८ जुलैच्या भागाबद्दलच्या चर्चेसाठी हा धागा -
आज, ८ जुलैच्या भागाबद्दलच्या चर्चेसाठी हा धागा -
आज, १ जुलैच्या भागाबद्दलच्या चर्चेसाठी हा धागा -
प्रेम तुझे मग नक्की आहे कोणावरती?
त्याच्यावर की तुझ्या मनातिल प्रेमावरती?
विश्वासाने पाय टाकता खचली धरती
काळ कोसळू आला अवघ्या जन्मावरती
"शंका घेऊ नकोस माझ्या चारित्र्यावर!
डाग नव्हे हा, तीट असे ही ओठावरती!"
केवळ शपथेखातर कायम शांत राहिलो
(तुझी वदंता आली होती कानावरती!)
बघता बघता अनोळखीही झालो आपण
वारा धरुनी शिडे निघाली पाण्यावरती
आज, २४ जूनच्या भागाबद्दलच्या चर्चेसाठी हा धागा -
आज, १७ जूनच्या भागाबद्दलच्या चर्चेसाठी हा धागा.
येत जा देऊन थोडी कल्पना
सावरावे लागते हल्ली मना!
एकटा सोडून नाही जात मी
एकटी झुरते बिचारी वेदना
मी खुशीने भीकही घेईन पण -
दार थोडेसे तरी तू उघड ना!
ती म्हणे मी आजही आहे तुझी
(मी मुक्याने सोसतो ही वंचना!)
फक्त दु:खांचा जसा मी लाडका
ती सुखावर भाळलेली याचना!
मीच आडोसे तरी कितिदा करू?
बरसणे तूही तुझे सांभाळ ना!
- नचिकेत जोशी
(ब्लॉगवर प्रकाशित - http://anandyatra.blogspot.in/2012/06/blog-post_15.html)
आज, १० जून २०१२ च्या सहाव्या भागाबद्दलच्या चर्चेसाठी हा धागा.
मी भले आहे कितीही जवळचा
शेवटी मी उंबर्याबाहेरचा!
चालताना वाट मागे सोडतो
सोबतीला गंध नेतो कालचा
शेत माझे! कष्ट माझे! पीक पण -
चोरुनी उपभोगतो शेजारचा
रडत असतो मामुली गोष्टीतही!
छंद हा तर पाळण्यापासूनचा!
नेमका गाफील होतो क्षणभरी
डाव मग निसटून गेला हातचा
- नचिकेत जोशी
(ब्लॉगवर प्रकाशित - http://anandyatra.blogspot.in/2012/06/blog-post.html)
एप्रिलच्या शेवटच्या आठवड्याची गोष्ट. मुंबईमधला शेवटचा रविवार 'सत्कारणी' लावायचा होता. त्यामुळे ट्रेकच करायचा होता. प्रीती व राजस अहुपे घाटाने चढून डोणीच्या दाराने उतरणार होते. सूरज व टीम चंदेरीला जाणार होती. आणि मुंबईत आल्यापासून ज्यांच्यासोबत अनेक ट्रेक केले, ते माझे बरेचसे मित्र विसापूर नाईट असेंड करणार होते. माझा भयंकरच गोंधळ उडाला होता. तीनही ट्रेक करायचे बाकी होते पण एकच निवडावा लागणार होता. अखेर, 'इस दोस्ती के रिश्ते को याद करके' मी विसापूर नक्की केला. पण 'विसापूर रात्री चढायचाय' असा मित्राचा समस आल्यावर माझी नाही म्हटलं तरी थोडी तंतरलीच.
तुझे नि माझे नको तेवढे करार झाले
बुडलो आपण, अन् नाते सावकार झाले
इतकी अडचण झाली प्रेमापायी त्यांची
कितीक होकारही शेवटी नकार झाले!
तुला नकोसा आहे हे माहीत असुनही
खुळ्या मनाशी हवेहवेसे विचार झाले
करून झाले मनासारखे हरेक वेळी
वरवर नंतर फक्त खुलासे चिकार झाले
वेडा झालो तिच्याचसाठी, तिला समजले!
तिचे बहाणे हळूहळू मग हुशार झाले
बरेच झाले, मजला केवळ दु:ख मिळाले!
तिच्या बिचार्या सुखात वाटे हजार झाले
हिशेब माझ्या शब्दांचा एवढाच आला -
रूतले, चुकले अन् काही आरपार झाले
जगण्याला आयुष्यभराची कैद! तरी ते -
बघता बघता श्वासांसोबत पसार झाले
- नचिकेत जोशी