आतापर्यंतच्या फोटोत त्या त्या ठिकाणची सुंदर फुले दाखवत होतोच. पण ते निवडक होते. त्यापेक्षा
खास फुले मला जागोजाग दिसत होती. ही तिथली रानफुले मला नदीकाठी, कड्यावर, कपारीत कुठेही दिसत.
यापैकी अगदी थोडीच मुद्दाम लावलेल्या बागांतली होती, बहुतेक अशीच उगवलेली.
मी यावेळेस चांगल्या म्हणजे योग्य वेळी गेलो होतो तिथे, म्हणून मला ही रंगांची उधळण अनुभवता आली.
एरवी तिथल्या अगदी कमी काळातल्या उन्हाळ्यात एक जीवनचक्र या झाडांना पुर्ण करायचे असल्याने,
त्यांना पण घाईच असते.
1.याला जास्वंदीच्या कुळातले म्हणावे का ?
मध्यंतरी येसोमिटी नॅशनल पार्कवरचा लेख वाचला नी आमची या नॅशनल पार्कची ट्रीप आठवली नी त्या अनुषंगाने गेल्या अनेक वर्षातील अमेरिकेतल्या विविध नॅशनल पार्क मधील भटकंती आठवली. देशामध्ये असताना कान्हा, रणथंबोर, बंदिपूर, रंगनथीट्टू, भरतपूर अशी अनेक जंगले धुंडाळून झालेली होती नी या नॅशनलं पार्कस च्या भटकंतीला मी फारच सोकावले होते. त्यामुळे अमेरिकेत आल्यावर इथली नॅशनल पार्क बघण्याची उत्सुकता होती. नी गेल्या दहा वर्षात ग्लेशियर, यल्लोस्टोन, ऑलिंपिक, येसोमिटी, डेनाली, बॅन्फ व जास्पर, ब्रायस कॅनयन, झायन ई. पालथी घातली.
तांबड्या घटांनीच व्यापले होते
ते सौंदर्य नभाचे खुलले होते
तो अथांग सागर, सुरेख किनारा
ते लोभस रूप मनी उतरले होते
स्वच्छंदी सागर मनमौजी लाटा
आज मनाचे रंग बदलले होते
मी ही त्या क्षणी जरी बुडून गेलो
चांदणे शशीचे तरंगले होते
जशी विरघळत होती संध्याछाया
तसे माझे 'मी' पण हरवले होते
पावसाने उघडीप घेतलेली.. हिरव्या निसर्गाने रानफुलांचे आभूषण परिधान केलेले.. सैरवैर सुटलेला वारा... निळ्या नभात मेघांची सुरु झालेली धक्काबुक्की.. सुर्यदेवांना लपाछुपी खेळण्यास मिळालेली आयती संधी... तर एकीकडे चांगला पाउस होउनही केवळ एकच ट्रेक झाला म्हणून वैतागलेले संसारग्रस्त दोघे... आता ट्रेकला वाट करुन देण्याची मनाला लागलेली ओढ.. दोघांना शनिवारीच ऑफीसला सुट्टी लागलेली नि दोघांच्या सौ. लोक्स कामावर गेलेल्या म्हणजेच ट्रेकला अगदी निर्धास्तपणे जाण्याची मिळालेली आयती संधी... !
टिटलीसहून परत येताना लुसर्न इथे थोडा वेळ थांबलो. एका रम्य सरोवराच्या सभोवती वसलेले हे गाव.
या गावातून रिगी / फिलाटस आदी पर्वतांचे दर्शन घडते.
तसे गाव निवांत असते पण आम्ही गेलो होतो त्यादिवशी कसलीतरी जत्रा होती, त्यामूळे भरपूर गर्दी होती.
गावातले मुख्य आकर्षण म्हणजे सरोवरावरचा लाकडी पूल. मूळ पूल १४ व्या शतकातला होता पण सध्या आहे तो १९९३ साली नव्याने बांधलेला.
पूलापेक्षा सुंदर असते ती त्याची सजावट. दोन्ही बाजूने अखंड फुलाची मालिका असते. त्यांचे रंग, पाण्याचा रंग,
पूलावरुन दिसणारी दृष्ये आणि पाण्यातले पक्षी...
1
पुर्वी ग्रामीण भागात दसर्याचा एकुण थाट मोठा असायचा,त्यातही कर्नाटक सीमा लगत असणार्या आपल्या राज्यातील गावात तर दसरा जोरात साजरा केलेला बघायला मिळायचा, त्या दिवशी सगळा गाव गोळा व्हायचा, आम्हा मुलांना आकर्षण म्हणजे वर्षातुन एकदाच बघायला मिळणार्या त्या बंदुकीच्या फैरी,मग ते सोनं लुटणं,साध्या आपट्याच्या पानासाठी होणारी गर्दी,चेंगरा-चेंगरी. त्या गर्दीत आम्हा मुलांना एखादा आपट्याची फांदी मिळाली कि खरं सोनं मिळाल्याचा आनंद व्हायचा.बहुतेक वेळा पानेच मिळाली.
दरवर्षी दसर्याला आम्हा मुलांकडुन मग गावातील सगळी ८-१० मंदीरे आणि ओळखीच्या १०० एक घरात जाऊन हे सोनं (फ्री मध्ये) वाटलं जायचं.
निसर्गाच्या गप्पांच्या १६ व्या भागा बद्दल सर्व निसर्ग प्रेमींचे हार्दिक अभिनंदन.
स्थापना - ५ डिसेंबर २०१०
सर्व निसर्गप्रेमींना नविन वर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा. ह्या नविन वर्षात जास्तित जास्त निसर्गाचा आनंद घ्यावा, निसर्ग जपावा ही सदिच्छा.
निसर्गमय झालेले आयडी
बरसुनी आले रंग सह्याद्रीचे.... भाग १
कोंबड आरवायच्या आधी पोटात आरवायला लागल.सकाळचा तातडीचा कॉल आला ..मग काय दोन-चार समस टाकुन आलो.रात्रभर पडत असलेल्या पावसाने थोडी विश्रांती घेतली होती.पण पहाट अजुनही धुक्क्यात भिजलेली होती.सुर्यदर्शन होणार नव्हतच.
आम्ही ज्या घरात थांबलो होतो ते घर ...
र्हाईन फॉल हि अगदी छोटीशी ( म्हणजे वेळेच्या दॄष्टीने ) सहल. साडेतीन तासात आपण परतही येतो. ( बाकीच्या सहली १०/११ तासांच्या आहेत. ) त्यामूळे परतीचे विमान दुपारी २ नंतरचे असेल तर शेवटच्या दिवशीही हि सहल करता येते आणि येताना थेट विमानतळावर जाता येते.
तर हा र्हाईननदीवरचा धबधबा. युरपमधील सर्वात मोठा. गोविंदा आणि राणी मुखर्जीचे एक गाणे इथे चित्रीत
झाले होते. ( कुठले ते जाणकारांना विचारा )
मु.पो. तेर्से बांबार्डे, कुडाळ
कोकणात घेउन जाणारा NH 17 :
प्रचि १ :
प्रचि २
प्रचि ३