खोडरबर

ओययय ती पेन्सिल त्यात खुपसू नको बरं. बघ किती भोके पडली."

लेकाजवळचा तो रंगीत तुकडा मी घेतला तसे मन बालपणात धावले. तसे आमचे बालपण खूप छान आणि नेटके होते पण मुलाच्या पिढीइतकी सुबत्ता किंवा चोचलेपणा तेव्हा नव्हता.

आई बाबांकडे काही मागितले तर आठवडाभरानी मिळायचे, कारण त्यामुळे विशेष अडणार नाही हे ते जाणून असायचे. मागणी लगेच पुरी न झाल्याने त्या वस्तूचे अप्रूप असायचे. त्यामुळे तिची काजळी आपोआप घेतली जायची.