स्फुट २१ - संगम

संगम!
हे 'नांव' कर्णोपकर्णी होण्यासाठी
त्याने काय केले नसेल?

आपण कोणीच नाही आहोत
हे त्याला नकळत्या वयातच कळले
आपणही कोणी आहोत
हे जगाला दाखवायची उर्मी तेव्हाच संपली
आपणही कोणी आहोत
हे आई, बाप, भावंडे
वहिन्या, मेव्हणे
मित्र, शेजारी, अनोळखी
ह्यांना नव्हते दाखवायचे त्याला

'मी संगम आहे'
हे त्याला स्वतःला दाखवायचे होते

स्वतःला स्वतःसमोर सिद्ध करणे
हे महाभयंकर आव्हान आहे
जे त्याने पेलले खरे

सगळ्याच बाबतीत सामान्य असल्यावर
करावे काय माणसाने

मग तो कविता करू लागला

त्याची कविता 'ट' ला 'ट' होती
हे त्याला नंतर कळले
खूप जणांनी टाळल्यावर

मग त्याने नवा उपाय योजला