समय

वक्त बदलते देर नही लगती.

Submitted by ऋन्मेऽऽष on 2 August, 2014 - 05:35

आज कित्येक दिवसांनी माझे वाण्याकडे जाणे झाले. निमित्त होते, १०० ग्राम अमूल बटरचे पाकिट, फक्त.

नाक्यावरचाच वाणी. माझ्या जन्मापासून बघत असलेले दुकान. एकमेकांच्या चेहर्‍याची छानपैकी ओळख. मी आत शिरताच गल्ल्यावर बसलेल्या त्या वाण्याने, वय वर्षे साधारण पन्नास, मला हात दाखवत "बोलो शेठ" म्हणत माझे स्वागत केले. असे कोणी वयस्कर माणसाने ‘शेठ वा साहेब’ पुकारले कि उगाच संकोचल्यासारखे वाटावे अश्या वयात मी असल्याने मला तसेच वाटणे अपेक्षित होते. पण आज मात्र गंमत वाटली. कदाचित आतून काहीतरी सुखावलेही गेले. पण असे वाटण्यामागे होता तो माझा भूतकाळ.

शब्दखुणा: 
Subscribe to RSS - समय