सुगंधी सुगंधी उदासीन फाया

सुगंधी सुगंधी उदासीन फाया
तुला सोसवेना स्वतःचीच काया

जगाला कुठे काय तोशीस देतो
स्वतःला मिळवतो स्वतः जात वाया

तिथे काय असते बघायास जातो
मिळेना मला ज्या कुशीतून माया

कुठे चार ओळीत बसलीत नाती
तरी वास्तवाने सुचवल्या रुबाया

मला गाठलेकी शिखर गाठते ती
जिला सापडेना स्वतःचाच पाया

कुणीही मनावर पथारी पसरते
चला वेळ काढू करू कारवाया

जिचा मी तिला 'बेफिकिर' वाटतो मी
हिचा मी म्हणाया तिचा मी म्हणाया

-'बेफिकीर'!