prem kavita.

त्या दिवशी झालो मी थोडा क्षणभंगूर
मी कुठे होतो ते मलाच माझे काळत नव्हते
डोळ्यातून आसवांचा पाऊस धो धो वाहू लागला
काय झाले माझेच मलाच कळेना
तिच्या आठवणीत जगताना झालो मी थोडा कावरा-बावरा
का कोणास ठाऊक झालो मी पुरता बेचैन
ती जवळ नसताना तेव्हा तिचेच गीत गात होतो
तिच्या आठवणीत सारी रात्र जागत होतो
का कोणास ठाऊक झालो होतो मी पुरता बेचैन
ती कधी आली आयुष्यात ते कधी कळलेच नाही
ती कधी आयुष्यातून निघून गेली ते हि कळले नाही
प्रेम म्हणजे त्याग समर्पण असते का ???
कधी आली आणि कधी निघून गेली
ते कळलेच नाही
काळीज तर खूप तुटते
या तुटलेल्या काळजा सोबत जगावे लागते
मारावे लागते