‘अलंग हुकला पण मंडण सर’

नळीची वाटच्या अविस्मरणीय ट्रेक नंतर कुठे जावे आता असा प्रश्न सर्वांना पडला होता. कुणी म्हणत होते राजगड-तोरणा करूयात तर कुणी लोणावळा-भीमाशंकर तर कुणी ढाक-बहिरी, पण सर्वांचे एकमत काही होत नव्हते. एक दिवस असेच सर्वजण एका गटगसाठी जमलो आणि सगळ्यांच्या तोंडून एकच नाव बाहेर पडले ‘ अलंग, मदन, कुलंग’. लगेच मिरोन ने अरुण सावंत सरांना दूरध्वनी केला. ते म्हणाले मागच्या वेळेला मी प्रयत्न केला होता नाही जमले पण तू बघ प्रयत्न करून. आम्ही म्हटले ठीक आहे नाही जमले तर नाही पण आपण अलंग च्या पायथ्याला तर जावून येवू. आलीच वेळ तशी तर आपल्याला भर पावसात झोपायची सवय आहेच (मागील कोकणकड्याचा अनुभव)