लेखक विलास नाईक

सुशाकाकू
एक स्थूल व्यक्ती माझेकडे पहात होती. आमची पहिली भेट झाली. त्याला आता वीस पंचवीस वर्षे झाली असतील. ही आमची सुशाकाकू. अखंड बडबड, प्रेमाचा धबधबा.
सुशाकाकू सासवण्याची, एका मोठया इस्टेटीची मालक, एका सांस्कृतीक ठेव्याची वारसदार, बहादूर.
हातात ‘बाबा’ तंबाखूचा डबा. दर अध्र्या तासांनी त्यातला मावा दाढेखाली सरकवणार. कुणीही येओ सुरूवात अरेतुरेनीच होणार. वरती उत्तर तयार, ßमला मेल्या म्हातारीला सर्वच पोरासारखे मी कशाला त्याला मान देऊ?Þ