अखेर, खूप दिवसांपासून मनात असलेलं हे 'रत्न' कॅनव्हासवर उतरलं! हे डिजिटल पेंटिंग पूर्ण करताना एक वेगळंच समाधान मिळतंय.
हे चित्र माझ्या प्रतिभावान छायाचित्रकार मित्र, विकास, याने टिपलेल्या एका अविस्मरणीय क्षणावर आधारित आहे. त्याला माझा मानाचा मुजरा! त्याने कॅमेऱ्यात केवळ एक नृत्यमुद्रा नाही, तर स्त्रीच्या अस्तित्वाचं जणू सारच कैद केलं आहे. जमिनीवर स्थिर असलेली पाऊले तिचा आत्मविश्वास आणि सामर्थ्य दाखवतात, तर किंचित उचललेली टाच तिची नजाकत आणि गतिशीलता दर्शवते. यात एकाच वेळी लालित्य, शांतता, सामर्थ्य, आत्मविश्वास आणि ओळख अशा सर्व भावनांचं दर्शन घडतंय असं मला वाटतं.
हे पाहिल्यावर कविवर्य सुरेश भटांच्या ओळींची आठवण झाल्याशिवाय राहत नाही...
रंगुनी रंगात साऱ्या....
गुंतुनी गुंत्यात साऱ्या....
स्त्रीचं आयुष्य या ओळींसारखंच तर असतं ना! हे चित्र त्याचंच प्रतीक आहे. जसं जॅन मोरॅन (Jan Moran) म्हणतात, "काय सुंदर स्त्री! तिची प्रत्येक हालचाल मोहक! तिचं परिपूर्ण स्त्रीत्व आणि तरीही तिच्यामध्ये असलेली एक अविश्वसनीय आंतरिक शक्ती. एक खरी लढवय्यी!!"
पायांवरचा तो अळत्याचा लाल रंग केवळ सौंदर्य नाही, तर तिची ऊर्जा आणि उत्कटता दर्शवतो. आणि ते घुंगरू... ते तिच्या कलेचं, तिच्या आनंदाचं प्रतीक पण त्याच वेळी ते तिच्या जबाबदाऱ्या आणि बंधनांचंही प्रतीक... जे ती लिलया पेलते.
या चित्रातील जमिनीवरचं अस्पष्ट प्रतिबिंब आणि इतर बारकाव्यांमध्ये अजूनही सुधारणेला वाव आहे, याची मला जाणीव आहे. हे प्रतिबिंब जणू तिच्या व्यक्तिमत्त्वाच्या त्या खोल बाजूचं प्रतीक आहे, जी नेहमीच स्पष्टपणे दिसत नाही. तरीही, ही कलाकृती तुमच्यासोबत शेअर करताना खूप आनंद होत आहे!
