Submitted by दत्तात्रय साळुंके on 1 June, 2025 - 01:29
वीज लकाके आकाशी
रणी समशेर जशी
जीन कसून घोड्याव
गर्जती पर्जन्यराशी
कुणी अश्वमेध केला
नदी, नाले उफानाला
गढुळाचा मळवट
तुफानाच्या भाळाला
असा सुसाटला अश्व
त्याला लगामच नाही
घरदारं, झाडं, वेली
पडलेत धराशायी
अशी नशा सार्वभौम
अंत तिचाही ठरला
राडारोडाच निष्प्राण
संस्कृतीचा उरलेला
© दत्तात्रय साळुंके
१-६-२०२५
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वाह! किती सुरेख उपमा सुचली
वाह! किती सुरेख उपमा सुचली दसां.
सुंदर नेहमीप्रमाणे..!
सुंदर नेहमीप्रमाणे..!
धन्यवाद सामो
धन्यवाद सामो
धन्यवाद रूपाली
तुम्ही दोघी धजावल्या अश्वमेध अडवायला / वाचायला. नाहीतर आमचं घोडं मोकाट धावलं असतं. प्रतिसाद द्यायला तरी थांबलं.
मस्त. बहुधा तलवारीच्या
मस्त. बहुधा तलवारीच्या पात्याला विजेची उपमा , किंवा घोड्याच्या टापांना मेघगर्जना इ. उपमांचे योजना असते, तुम्ही उलटे केले आहे ते इन्टरेस्टींग वाटले!
maitreyee खूप धन्यवाद....
maitreyee खूप धन्यवाद....
सुंदर नेहमीप्रमाणे..!
सुंदर नेहमीप्रमाणे..!
एकदम समर्पक उपमा.
एकदम समर्पक उपमा.
कुमार सर
कुमार सर
धनवन्ती
खूप आभार.....
कुमार सर
कुमार सर
धनवन्ती
खूप आभार.....
वाह क्या बात
वाह
क्या बात
अवल धन्यवाद...
अवल धन्यवाद...
कविता आवडली.
कविता आवडली.
अष्टाक्षरीची लय अभिप्रेत असेल, तर ती काही ओळींत चुकते आहे तेवढी बघून घ्याल का?
निष्राण शब्द मराठीत वापरलेला प्रथमच पाहिला - की तिथे 'निष्प्राण' हवं आहे?
स्वातीताई अनेकानेक धन्यवाद...
स्वातीताई अनेकानेक धन्यवाद...

निष्प्राण शब्द चुकीचा लिहिला होता तो सुधारला आहे.
अष्टाक्षरीची लय काही ठिकाणी भग्न होतेय मान्य आहे, पण त्यासाठी शब्दांची ओढाताण करावीशी वाटली नाही.
तुमची दुरुस्तीसाठी विनम्र सुचना करण्याची पध्दत शिकण्यासारखी आहे. पुनश्च धन्यवाद.
छान कविता
छान कविता
sparkle धन्यवाद
sparkle धन्यवाद