पोन्नियिन सेल्वन २ - क्षणचित्रांची आतषबाजी

छान लिहिले आहे. एकदम प्रसन्न शैली आहे.
अभ्यास कावेरीत गेला. बरं झालं मी केलाच नाही.

मला वाटलं नंदिनी आणि कुंदवै अजून पाताळयंत्री दाखवतील पण शेवटचा परिच्छेद वाचून थोडी निराशा झाली. पहिल्या भागात त्यांना सगळ्या पुरूषांना पुरुन उरतील असे राजकारणी डावपेच खेळताना बघून शकुनी सारखा आसुरी आनंद झाला होता, हेराला करू दिलेल्या फ्लर्टिंग सह.. ! ह्या सिनेमाची गंमत म्हणजे कोणत्याही पात्रावर पूर्ण विश्वास टाकता येत नाही. प्रत्येकाला आपापली 'धार' आहे.
पहिलाच पुन्हा एकदा शांत चित्ताने बघायचा आहे. मग दुसरा बघेन.

<<कळवण्यास अत्यंत आनंद होतो की हा सगळा अभ्यास कावेरीत गेला.>>
इथे फुटलेच...

आधी भाग १ पाहतो आणि मग हे नीट वाचतो परत. तोपर्यंत फक्त अभ्यास कावेरीत गेला ला एक लोल.

सुंदर परीक्षण.

हे चित्रपट आणो कादंबरी माझ्याकडून कधी पाहिले -वाचले जातील आणि जातील का ते माहीत नाही. लेखातली भाषा फार फार आवडली.

रिव्ह्यू सुरेख लिहिला आहे.

चित्रपट अजून बघायचा आहे. पण नंदिनी बच्चन घराण्याची सून असल्याने मूळ पटकथेत बदल झाले, हे कळल्याने तो लगेच बघायची इच्छा काहीशी कमी झाली.

वा! धागा आला का? हे बेस्ट झालं. आता वाचतो. बर्‍याच गोष्टी आधी विपूत दिल्यामुळे इथे हव्यातर चोपपस्ते करीन.

बाकी एक गोष्ट सांगायची राहिली. त्या नंदिनी-आदित्त प्रसंगात वंद्यतेवन जेव्हा जमिनीवर वाघाच्या कातड्याच्या खाली जातो, तिथे मी आणि बायकोने मिश्किल चेहर्‍याने एकमेकांकडे पाहिलं आणि 'अशोक सराफ' असं म्हणून दोघंही फुटलो. आजूबाजूच्या बिचार्‍या तमिळ प्रेक्षकांनी बाजीराव रणगाडे पाहिला नसावा.

सुंदर लेख. पटला. पुस्तकं अजून दीडच ऐकली आहेत. अजून सडेतीन बाकी आहेत.

माझ्या चित्रपटाबद्दलच्या मतांची क्षणचित्रे -

पार्श्वसंगीत फुल मार्क्स. जरी युरोपीय वाद्य, कॉयर वगैरे असले, तरी मला ते संगीत आवडलं. या दुसर्‍या चित्रपटाचा पूर्वार्ध दिग्दर्शन, अभिनय - १०५% गुण. उत्तरार्ध कमी गुण, शिवाय खराब हस्ताक्षराचे आणखी २ गुण कापेन (ती मारामारी जरा कंटाळवाणी झाली म्हणून). ऐश्वर्या बोर्ड फाडून पास, परीक्षकाची आवडती म्हणून, पक्षपात म्हणा.

मी तमिळमध्ये पाहिला. गुलजारला मुकलो, पण ते काय नंतर ऐकता येईल. बघताना काही अडचण आली नाही. Subtitles फार जोरात पळत नव्हते आणि कथा व्यवस्थित कळत होती. तीन भावंडं भेटतात तो प्रसंगही खूप सुंदर दाखवला आहे. मला गदगदून आलं तिथे.

माझ्यापुरतं या चित्रपटाचं नाव 'नंदिनी' ठेवलं आहे मी. पोन्नियीन सेल्व्हन नाही. तीच आहे जळी स्थळी काष्ठी पाषाणी. संपूर्ण कथाविश्वाला पुरून वर दशांगुळे उरली आहे. फक्त दोनच प्रसंग - ते इथे लिहित नाही, पडद्यावर बघा - तिथे गोष्टी तिच्या हातून सुटत आहेत असं वाटलं. पण नाहीतर शी इज ऑलवेज इन कमांड. ती जगात काहीही करू शकते यावर विश्वास बसलेला असतो आपला. बाकी कुंदवै, वाणती, पुंगुळली - सर्वांवरच अन्याय झाला आहे या चित्रपटात. त्यामुळे आता राहिलेली पुस्तकं ऐकून काढण्याला गत्यंतर नाही.

धन्यवाद बाई. एक एक पॉइन्ट आठवेल तसा लिहिते. काही स्पॉयलर चुकून आले तर अलर्ट

पार्श्वसंगीत फुल मार्क्स.>> अनुमोदन. मी काही काही वेळा डोळे बंद करुन पार्श्वसंगीतच ऐकत होते. रहमानची वेगळी टीम आहे काय पार्श्वसंगीतासाठी? ए आर रहमान साठी दोन साउंड इंजिनेअर्सची नावे पाहिली.

भाबडे पणा करुन मला वाटत राहिले की रा ष्टृ कूट लोकांशी फाइटिन्ग हे तिसर्‍या भागात असावे पण नाही इथेच उरकून टाकले व स्टोरी संपवुन टाकली . ती लढाई छान चित्रित केली आहे. थोडे रोमन युद्धांशी साधर्म्य आहे. ते मागून पळीतून आगीचे गोळे फेकतात ते. आयताकृती फॉर्मेशन्स वगैरे. वानर कुलाचा वंदेश्वर पण गोड व हसरा आहे.

अरुण मोळी वर आत्मघातकी हल्ल्याचा क्राउड सीन अमेझिंग आहे. दिदर्शक विचार करु देत नाही. इतके मोरपिसांचे पंखे करु शकत होते लोक तेव्हा. आमची लाडकी शोभिता धुलीपाला हिला बघुन आनंद झाला.

नागपट्टिनम म्हणजे पाँडिचेरीच्या थोडे पुढे पडते तेच का? मी कामानिमित तामिळनाडू पाँडी भरपूर फिरले आहे पण नाग पट्टिनमला जाणे झाले नाही. नुसते मॅप वर बघितले आहे. पण आमच्या टीम मधील पट्टीच्या सेल्सवाल्यांकडूनही ही जागा दूर, व लेस अ‍ॅक्सेसिबल असे ऐकले आहे .

कडंबूर म्हणजे सध्याचे काय गाव येते?

तंजावुरचा पॅलेस एकदम भारी वाटला सीजीआय असला तरी. कुंदा वई, इतर राण्या राजपुत्री, गावातील महिला व टॉप ऑफ द हीप ऐश्वर्या ह्या
सर्वांचे दागिने फारच फारच मस्त आहेत. मी तर डोळे फाडुन बघितले. आदल्या दिवशी नल्ली मधून एक रेड गोल्ड कांची सिल्क घेतली आहे. तशीच एका सीनमध्ये वानिती( शोभिता धुली पालाची आहे.) फॉर्मल ऑकेजन्स ना कुंदवईची टॉवरिंग हेअर स्टाइल लै भारी. एकदम राजकन्या.

कुंदावई व वंदेश्वर एका बेटावर भेटतात त्या सीन मध्ये तिने हल्क्या गुलाबी रंगाची साडी व नाजुक दागिने घातले आहेत. तो क्षण फार सुरेख टिपला आहे. भगवान नेक्स्ट लाइफ में मै उधर जाएगी बॉयफ्रेंड के साथ याद रखियो. ते लोकेशन कुठे असावे? तिथे नेटवर्क नाही नक्की.

पण मंदाकिनीचे पांढरे केसही आव्डले. इतके केस वाढवून काटन साडी नेसुन त्या वयात पळता येते का? नटीला येत असावे.

हिचे डोळे ऐश्वर्याचे ओरिजिनल आहेत. व नंदिनीचे ब्राउन केले आहेत लेन्सा घालुन.

कदंबूर अजून त्याच नावाने आहे.

महत्वाचे म्हणजे कथेचे मूळ बीज हे आदित्य कारिगलन चे नंदिनीवरील प्रेम. पहिले प्रेम. जे कधीच मीलनात रुपांतरित होउ शकत नाही व गैर समजांमुळे एकमेकांच्या द्वेषात हेट मध्ये रुपांतरित होते हे वीष च त्यांच्या जीवनावर स्वार होउन वार करत राहते. एकत्र येउ देत नाही व नंदिनीने बोटे मोडत चोलांना खतम करायचे मनावर घेतले ते ही त्यामुळेच. हा कथेचा गाभा आहे. बाकी लोक काही पण करत राहतात. व ह्यांच्या युद्धात मध्ये येउन जखमी होतात. मरतात सुद्धा. नंदिनी सोडून गेल्यावर, वीरपांड्याचा वध केल्यावर आदित्य ह्या अन फुलफिल्ड प्रेमाच्या आगीत जळत धुमसत राहतो. पहिल्या पी एस वन मध्ये ह्याचा ह्या भावना दाख विणारा सीन उत्तम अ‍ॅक्ट व चित्रित केला आहे. कोणी ही ओवर अ‍ॅक्टिन्ग व हॅमिन्ग केलेले नाही.

ह्या सीनची परिसीमा व कळसाध्याय दुसर्‍या चित्रपटा त दाखवला आहे तो मुळातूनच बघा. ऑलमोस्ट शेक्स्पिरीअन ट्रॅजिडीचे फील्स येते.( मला भाबडी समजा हवे तर) पण ह्या सीन साठी चित्रपट बघावा. उत्तम अ‍ॅक्टिन्ग.

ते वाघाच्या कातडीत लपून पुढे पुढे सरकायचे बघून मला पण मजा वाटलेली. वानरच ते.

मी हिंदीतून बघितला पण गुलजारची गाणी आहेत तिथे आहेत. सुरेख आहेत पण अनुभवात काही फार फरक प्डत नाही. स्पॉटिफाय वर ऐकली पाहिजेत वेळ देउन. चित्रपटात घटना इतक्या वेगाने घडतात की गाणी आली ऐकली गेली असे होते. मूळ तमीळ मधून बघितले तर जास्त बरे. सब टायटल अ‍ॅडिक्वेट लिहिली आहेत व पळत नाहीत.

ऑल मेल कॅरे क्टरस आर नॅचरली गुड लुकींग. त्यांचे दाग दागिने पण फार लक्ष देउन बनवले असावेत. अरुण मोळी बरा झाल्यावर दागिने घालुन सिल्क धोती घालुन येतो तेव्हा एकदम राजबिंडा दिसतो. आदित्याचे दागिने त्याच्या व्यक्तिरेखेला साजेसेच आहेत. व वीर पांड्या, रविदास ह्यांचे पण . सिल्व्हर टाइप मेटलचे कॉमन लोकांचे दागिने आहेत.

शेवटाला किलर्स मोठ्या राजाला मारायला येतात तेव्हा ती दासी लपून छपून येते पण पायात पैंजण!!! काय हे.

मी पुस्तक वाचायला घेतलं पण थोड्या वेळाने मला चांदोबा वाचतोय असा भास व्हायला लागला
नेटाने अजून थोडा वेळ वाचलं तरी तेच मग ठेऊन दिलं
सिनेमा अजून पहिलाच नाहीये पण बघण्याच्या लिस्ट मध्ये आहे

छान परीक्षण.
मला सुद्धा PS1 परत बघून मग हा बघावा लागेल.

पीएस १ वर एक १०० मार्कांचा पेपर काढा म्हणजे पहिला भाग नीट पाहून लक्षात राहील. नाहीतर
कोण कुणाचा का, कधी, कसा काटा काढतंय कळणार का ?
ऐश्वर्या रायचं नाव नंदिनी आहे म्हटल्यावर हवा का झोंका सिनेमात असेल ही अपेक्षा.

मस्त परिचय केलाय.. नक्की बघणार..

काय सुरेख ओळख करुन दिलीयेस. ते हळवे क्षण खरच पहावे अशी इच्छा होते.

>>>>>चित्रपट संपल्यावर बाहेर येताना लढाया आणि आतिषबाजी आठवत नाही, या क्षणांचा अंतःप्रवाहच उचंबळून येतो!आणि हृदयात रुंजी घालत राहातं ते रहमानचं संगीत.
हे वाक्य तर कोंदणातील हीरा आहे.

चित्रपट कदाचित पाहीन. फक्त तुझ्या परीक्षणामुळे.

लेख फारच आवडला. पहिला ही बघितलेला नाही. तो आधी बघतो.

Ps1 बघताना मला दहा वेळा google /विकीपेडिया उघडावा लागला होता... अचानक पडद्यावर कोणी यायचे आणि हा कोण/ हि कोण असे प्रश्न पडत... अत्यंत फेल डायरेक्शन.. कॅरॅक्टर बिल्ड करायला जराही कष्ट घेतले नव्हते...
तरी ps 2 बघायचा आहे...

तुम्ही जळीस्थळी पीएस बद्दलच बोलू/लिहू लागल्यानं फारच फोमो होउन दोन्ही भाग एका मागे एक बघितले. तरी इथल्या कमेंट्स वाचून पुन्हा एकदा दोन्ही भाग बघायची सुरसुरी आली आहे.

दुसर्‍या भागातही पीएसचं कॅरेक्टर नीट उभं केलं नाही यानं निराशा झाली. एकुणात पीएस-२ चा कॅनव्हास फारच भरगच्च आहे. तीन किंवा चार भाग हवे होते याला अनुमोदन. एकाच गतीनं जाणारे पण थोड्या कमी लांबीचे ३-४ भाग बघायला आवडले असते.

मंदाकिनी टपाटप उड्या मारते ते फारच हास्यास्पद झालं आहे. खुद्द बच्चन बाईंची मेक-अप अन फलाणी आर्मी असताना म्हातार्‍या बाईचा मेक-अप किती कच्चा केलाय. केस कधी सोनेरी, कधी ग्रे. मीच २ वेळा चष्मा पुसून घेतला. बरं ऐश्वर्या रायनं काही तरी सर्जरी केली आहे, तोंड काही तरी विचित्रच दिसतं तिचं.

हा जमला नाही. पहिला त्या मानाने चांगला जमला होता. ह्यात काटछाटीमुळे काही प्रसंग आणि पात्रं अतर्क्य आणि अविश्वसनीय झाले. ३ भाग असायला हवे होते.

अवांतर - ऐश्वर्याला लावलेला व्हाईट फिल्टर दगडांच्या पार्श्वभूमीवर तिच्या डोक्याच्या मागचे दगडही उजळ करतो, ही गंमत दिसली. कॅमेरा गोल फिरताना ते प्रकर्षाने दिसलं.

पण काही केल्या शनिवार उगवेच ना! शेवटी न राहावून गुरुवारी हाफ डे टाकून आम्ही फर्स्ट डे फर्स्ट शो बघायला गेलो>>>>> ह्याला म्हणतात खरी आवड!

कळवण्यास अत्यंत आनंद होतो की हा सगळा अभ्यास कावेरीत गेला.>>>> टोटली फुटलो इथे

बाकी आता दुसर्‍यांदा (की कितव्यांदा? ) असं होतय की तुमच्या स्टोरीटेलिंग मुळे ज्या स्टोरीबद्दल तुम्ही स्टोरी लिहिलीत ती आवर्जून वाचावी, बघावीशी वाटते. एखादी गोष्ट आवडणे ठीक आहे पण ती आवडताना म्हणजे त्यातल्या किती बारिक साइर्क नुआनन्सेस कडे लक्ष दिल्यामुळे ती आवडली ह्यात प्रत्येक माणसाच्या आवडीमधली डेप्थ दिसून येते. ह्याचा अर्थ इतर लोकांची आवड ही आवड नाही असं नाही. मला हेवा ह्या गोष्टीचा वाटतो की एखादी गोष्ट आवडून घेताना त्यात ओतलेला वेळ, इतर डिटेल्स माहित करुन घेण्यासाठी घेतलेले परिश्रम ह्यात तुम्हाला मनापासून आनंद वाटतो, ह्याचा.
आमच्या बारक्याला (माझ्या मुलाला) मध्यंतरी मी म्हणालो होतो की I feel sometimes you have to learn to how to be happy if you want your life to be a truly rich experience. You (and I for that matter) are born in an era of instant gratification. True to it's name it does instantly gratify you but in reality, I feel it is the ultimate vehicle to mind burnout and making for a truly unfulfilling experience and life, eventually.

The truth is, the toiling to learn a musical instrument or gardening or learning any useful skill (or doing detailed research on the story on which a movie is based before watching it) is what makes the experience of being able to play a musical instrument, plant a garden all by yourself (and watching the actual movie ) truly enjoyable and long lasting.

I just feel this happiness is of much higher level in terms of it's quality and duration. It just makes for a much more meaningful life.

एक मात्र नक्की हा चित्रपट PS चा नक्की नाही वाटला. ईतर अनेक व्यक्तिरेखा जास्त footage घेऊन गेल्या आहेत.

तुमचा लेख वाचुन पोनियन सेल्व्हन १ बघायला घेतलाय पण फारच गुन्तागुन्त आहे.

मस्त लिहिलंय.

अजून पीएस-१ च पाहिलेला नाही. इच्छाच झाली नव्हती. पण आता हे वाचून दोन्ही बघावेसे वाटले.

पी एस १ बघू इच्छिणार्‍यांसाठी - आधी थोडा अभ्यास आवश्यक आहे. जमल्यास इथे वेगळ्या धाग्यात पार्श्वभूमी टाकेन म्हणजे कळायला सोपा जाईल. तिथे पार्श्वभूमी माहीत नसताना तडक बघायला गेलात तर पार गोंधळ उडण्याची शक्यता आहे. हूज हू झेपत नाही. कोन कुणाच्या बाजूने आहे, कळत नाही. वरती च्रप्स म्हणाले तसं बरेच जण म्हणाले होते त्या वेळेला.

स्वाती, अमा, आणि अजून कुणी इच्छुक असेल तर असा एकत्र धागा काढायचा का? 'पी एस शून्य'

स्वाती, अमा, आणि अजून कुणी इच्छुक असेल तर असा एकत्र धागा काढायचा का? 'पी एस शून्य'>> काढा की. आदित्य करिकालन साठी कैपण.

मी देखिल पहिलाही पाहिला नाहीये. सुरवात केली होती पण बघणारे अनेकजणं होते त्यामुळे आपापसात गप्पा आणि खिदळणं यात सिनेमा घरंगळून गेला. नेटानं बघितला पाहिजे. संदर्भासाठी हा तुझा लेख हाताशी ठेवेन,