खेड्यातील जीवन व जेवण!!

कोकणातील अगदी वीस गुंठे वाडी असली (त्यात तीन गुंठे घराला गेली तरी)पोफळी (सुपारी), माड (नारळ) यांची बरीच झापं पडत असतात त्यांचा उपयोग जळण म्हणून होतोच. आंघोळीचं पाणी गरम करायला विशेषकरून वापरतात. पण स्वैपाकाला वापरणे कटकटीचे असते.

मस्त मजा आली वाचताना.
एक्सेल टेम्प्लेट्ला अनेक मोदक.
आता एकही असला चॅनेल बघत नाही. पेशन्स संपला. शेवटी हेब्बरला पर्याय नाहीच.

भारी लिहिलंय!

म्हणून मी अग्निहोत्र लावले. >>

एवढं शेतातलं काम करून नंतर ऐवढा निगुतीने स्वयंपाक….कौन करता है भाई इतना.
लगे हात ॲक्टींग पण करतात बाई. सासू सोबतचा एपिसोड सो फेक….एवढं जेवण दोघांसाठी ??? नक्कीच भली मोठी टीम असणार. बी रीअल गाईझ..

भारी लिहिलंय.
(प्यार का पंचनामा सिनेमातल्या त्या फेमस मोनोलॉगच्या चालीवर वाचलं मी.)

अमा.. धमाल लिहिलंय आणि प्रतिसाद पण

धमाल लिहिलय.
ते ओपन किचन प्रत्यक्षात किती कठीण आहे. रात्री अन्नाच्या वासाने जनावरं ही शिरायची घरात.
तो नवरा लास्ट ला येतो आणि खातो , तोंडदेखल चांगले झालंय म्हणतो. "पाट्यावर वाटून आणि चुलीशी उभी राहून दमलीस हो "कध्धी म्हणून येत नाही तोंडातून.
ह्या सगळ्या सेट ने ती एवढी पकत असेल की शूटिंग झालं की फटाफट कुकरच्या शिट्या काढत असेल आणि वरणभाताच ताट हातात घेऊन टीव्ही च्या पुढ्यात बसत असेल किंवा मोबाईल मध्ये डोकं खुपसत असेल.

ते सेटअप फक्त तीन दिवस वापरतात, बाकी दुसरं घर आहे तिथे सासु सासरे आहेत, सा बा च स्वयंपाक करत असतील तिथे. त्यांच्या हातचंच जेवत असतील.

त्या दोघांच्या मुलाखतीत त्यांनी सांगितलं की तीन दिवस तिथे रेसिपीज करतो, उरलेले दिवस एडीटींग वगैरे. डॉक्टर नणंद कधी कधी मदत करते ह्यातल्या काही गोष्टीत. त्या दोघांचा वेळ ह्या घरात जास्त जातो. गावाचं नाव सांगत नाहीत कारण, ते दोघेच आहेत आणि आत्ता कोणी जास्त आलं गेलं तर पाहुणचार करता येणार नाही. बाकीच्या गावातल्या लोकांच्या प्रायव्हसीवर परीणाम होऊ शकतो.

बरेच युट्युबर तर जाऊन आले तिथे, गाव विचारलं कोणी तर फक्त सिंधुदुर्ग जिल्हा सांगतात.

तिथे भांडी वगैरे होतात ती घासायला नक्कीच कोणी मदतनीस असणार, नारळ खवून द्यायला वगैरेही असेल.

लेख रुचकर झालेला आहे.

हिने खरवस दाखवलेला तो मात्र मला अजिबात आवडला नाही. जिरं, हळद वगैरे खरवसात आमच्याकडे तरी नाही घालत. गुळ, वेलची, जायफळ एवढीच पोच आमची. जास्त करुन गुळ, वेलची घालतो. केशरही अगदी क्वचित.

मी शाकाहारी पदार्थच बघते, मला यात ते मावशीकडे गेलेले आणि शिरवळ्या बेत होता तो एपिसोड आवडला होता, त्यात तिथल्या एकाने कोणीतरी सुपारीच्या पानांचे (बुंध्याकडचा भाग) लांबट द्रोण (द्रोण म्हणायचं का त्याला माहीती नाही) छान केलेले, सुबक वाटलेले. त्यात शिरवळ्या, रस घालून खायला देतात.

मधे धनगरी जीवन नावाचं चॅनेलही बघितलं, भट्क्या जीवनातलं रोजचं जगणं, तिथल्या रेसिपीज, ते वास्तव वाटलं. अर्थात सारखं तेही बघायला कंटाळा येतो.

मस्तच झालाय लेख! माझ्यासाठी पण हेब्बर जिंदाबाद.
तरी मला लिझिकी वेगळी वाटायची. अनप्रेडिक्टेबल वाटायची. स्पेशली जेव्हा तिने कापसाची शेती करून गादी तयार केलेली. बाकी सगळ्यांचे 2 3 विडिओ बघितले की कल्पना येते. अजून एक कोरियन बाई आहे . घरात लोकं 4 पण बाई दणदणीत 8 जणांचा स्वैपाक करते. ते पण निगुतीने. घर चकचकीत ठेवते, 5 7 भाज्या, 3 4 तोंडीलावणं, झालीच तर 2 3 फळं आणि काहीतरी गोड असं सगळं साग्रसंगीत. ते बघून मला जाम उत्साह येतो, मग मी पण त्या दिवशी 3 4 भाज्या करते, टेबलावर तोंडीलावणं न विसरता ठेवते, फळं कापते. आणि हे सगळं मग आम्हाला पुढचे 2 दिवस पुरतं.

लिझिकी काय करतेय सध्या? ही माहिती कळली.(परत येणार आहे.)
https://uschinatoday.org/features/2021/12/13/the-disappearance-of-a-top-...

ट्युलिप हाहाहा.

अंजु आमच्या इथे म्हणजे सासरी कुडाळ साईड ला जिरे , हळद मोस्टली गोड पदार्थात घालतातच....
खरवस मध्ये ही असतं...

रेड सॉइलवाल्यांचे गाव माझ्याजवळ आहे, फक्त घाट उतरावा लागतो त्यांनी आधीच सांगितले की हा सेट आहे म्हणुन.

मी हल्ली असले सगळे चॅनेल बघणे बंद केले. कंटाळा आला. आता मुड लागला तर रणवीर आहेच.

अनिश्काशी सहमत. इथेही खरवसाfunction at() {
[native code]
}त जिरे हळद असते. उलट जयफळ वेल्चि चैन

अंजु आमच्या इथे म्हणजे सासरी कुडाळ साईड ला जिरे , हळद मोस्टली गोड पदार्थात घालतातच....
खरवस मध्ये ही असतं... >>> अच्छा. ओके मला सवय नसल्याने मला नाही आवडणार ती चव. एकवेळ वेलची, जायफळ नसेल तरी चालेल पण हळद, जिरं नाही आवडणार. नुसता गुळ चालेल. हळद नसल्याने आमच्याकडे करतात तो खरवस उपासालाही चालतो.

Amitgasm instagram बघा, बेस्ट आहे

अजून एक कोरियन बाई आहे . घरात लोकं 4 पण बाई दणदणीत 8 जणांचा स्वैपाक करते. >>> ती सुद्धा २-३ दिवसांचा एकदमच करत असेल.

लेख आणि प्रतिसाद
व्हिडिओज बघताना जे वाटायचं ते अमांच्या खुसखुशीत शैलीत वाचायला मजा आली

अजून एक कोरियन बाई आहे . घरात लोकं 4 पण बाई दणदणीत 8 जणांचा स्वैपाक करते. >>> ती सुद्धा २-३ दिवसांचा एकदमच करत असेल.>>

मी हा लेख वाचल्यावरच रेड सॉईल चे २-३ व्हिडिओस बघितले. खूप बोरिंग आणि कृत्रिम वाटले.
अमा , तुमच्या लेखाने त्यांना अजून जास्त viewers मिळतायत. <<

खरवस म्हणजे केशर, वेलची आणि जायफळ आलेच हि माझी समजूत. एकतर क्वचित मिळतो. पूर्वी आजी खूप वेळा करत असे. तसा अजून कुठेही खायला मिळाला नाही

खरवस वेगवेगळ्या पद्धतींनी केलेला खाल्ला आहे. अनेक ठिकाणी गूळ वापरतात. शिवाय जिरे. आणि शिवाय भरीच्या दुधाऐवजी नारळाचे दूध ( रस).

खरवस वेगवेगळ्या पद्धतींनी केलेला खाल्ला आहे. अनेक ठिकाणी गूळ वापरतात. शिवाय जिरे. आणि शिवाय भरीच्या दुधाऐवजी नारळाचे दूध ( रस)

अच्छा. एकंदरीत वेगवेगळ्या प्रकारे खरवस करतात.

मी श्रीरामपुरला साखरेचा खाल्लाय, घरमालकीणबाईंनी केलेला. त्या सर्वांना माझा गुळाचा, थोडी वेलची घातलेला जास्त आवडला. नंतर त्यांनी तसा करून बघितला. इथे बरेचदा विकतचे खरवस खातो, गूळ किंवा साखरेचे. त्यातही कधी जिरं किंवा हळद बघितली नव्हती. पहिल्यांदा रेड सॉइलमध्ये बघितलं मी हे.

रेड सॉइलवाल्यांचे गाव माझ्याजवळ आहे, फक्त घाट उतरावा लागतो >>> तुम्ही आंबोली ना. आत्ता सहज youtube वर मूळचे आंबोलीचे श्री आणि संजीवनी सावंत यांचा ऑस्ट्रेलियातला vlog बघण्यात आला, त्यांनी आंबोलीचे ते सांगितलं आणि साधना मला पटकन तुम्ही आठवलात. त्यांना कोकणातील काहीजणांचे vlogs बघून vlogs करावेसे वाटले.

रेड सॉइल वाले एब्राम्हपुर मधले आहेत, गोव्याजवळ.
तो सेटअप बरा आहे तसा. नाटकी वाटतो खरा.
इथे कोकणातील लेखन करणारे पण असच सरसकट विधानं लेखात करताना वाचलीत. कोकणात माश्या भरपूर, कोकणात अळूवडीचा अळू पानं मिळतच नाही, सोनटक्का फक्त सफेदच असतो… वगैरे वगैरे.
आता त्यांचं जग लहान आहेत तर करु देत बापुडे…

बाकी, गोव्या बाजूला, “काही” जणं जीरं हळद घालतातच खरवस मध्ये.
कडीपत्ता माश्याच्या आमटीपसून, कोंबडी रस्स्यात सुद्धा घालतात.

रेड सॉइल वाले ईब्राहम्पूर मधले आहेत, गोवा. आधी ते महाराष्ट्रात होते गाव.
तो सेटअप बरा आहे तसा. नाटकी वाटतो खरा.
इथे मायबोलीवर कोकणावर लेखन करणारे पण असच सरसकट विधानं लेखात करताना वाचलीत. कोकणात माश्या भरपूर, कोकणात अळूवडीचा अळू पानं मिळतच नाही, सोनटक्का फक्त सफेदच असतो… वगैरे वगैरे.
आता त्यांचं जग लहान आहेत तर करु देत बापुडे…

बाकी, गोव्या बाजूला, “काही” जणं जीरं हळद घालतातच खरवस मध्ये.
कडीपत्ता माश्याच्या आमटीपसून, कोंबडी रस्स्यात सुद्धा घालतात.

कूकिंग चॅनेल आता बोर प्रकरण आहे.
भक्तगण प्रकार इथे सुद्धा आहेच.

मध्ये एकदा मधुराने, नुसता मैदा आणि किलोभर साखर टाकून वडी बनवून, झटपट बर्फी नाव देवून , अहाहा मस्तच… करूण( तिच्याच भाषेत) पहा, अप्रतिम चवीची छाण अशी बर्फी होते. असे म्हणत खाताना जीभ बाहेर दाखवत, घास तोंडात फिरताना दाखवून मिलियन व्युज मिळवले.
तो मैद्याचा तुपकट गोड चपटा गोळा आणि मिलियन व्युज …

एकदा तिचा, माहिमचा हलवा असाच फसलेला तरी तिचे ते, भन्नाट असा छाण हलवा करून पहा बोलणं.
आणि कमेंट पुर्ण भक्तांच्या..

शुभांगी किर ब्लॉगमध्ये तो येडपट पप्पू, मम्मी मम्मी करत उठल्यापासून झोपेपर्यंत दाखवत असतो.
भाजी कितीला पडली ते मीठ कसे मिळाले…
आता लोकांना विचारून विचारून, घरात बदल करतोय…