नभसागरी उभी बालिका या ||१||

कालेजात वर्गात अगदी नवीन चेहरे , मोकळे वातावरण,प्रत्येकाच्या मनात कुठल्या ना कुठल्या महत्त्वाकांक्षा , देहबोलीत उत्साह ; हे सारं घेऊन आलेला पहिलाच दिवस.
विविध तासांत प्राध्यापकांनी घेतलेल्या इंट्रोडक्शनच्या निमित्ताने सहजच छाप मारून  काही मुला-मुलींचे  आपले लोकप्रिय होण्याचे विशेष वेगळेपणाचे पोटेन्शियल दिसून आले.
त्यात अग्रेसर होता हृषिकेश ! तजेलदार चेहेरा , खेळाडू देहयष्टी , संगीत साधनेतून उद्भवत चाललेले तेज..आणि कुठल्याशा जबाबदारीची जाणीव दाखवणारी देहबोली.
आणि नेहा ...सोज्वळ मोहक हसरेपण लपवू पहाणारा गंभीर चेहेरा , स्वप्नात रमू पाहणारे डोळे , शेलाटी देहयष्टी आणि सकल सृष्टीवर विश्वास व्यक्त करू इच्छिणारी देहबोली.
एक तासिका संपल्यावर वर्गाच्या अरुंद दारातून बाहेर पडण्यासाठी गर्दीत "आफ्टर यू" म्हणताना झालेली दोघांची नजरानजर! दोघांच्याही मनात कसलासा शीतल शिडकावा करणारा तो क्षण. का कुणास ठाउक पण नेहाबरोबर असलेली मैत्रीण त्या वेळी  "मधुर सुखाच्या यातना , व्याकुळ किती सतत मना " ही ओळ सहजच गुणगुणत होती !
वर्गातील मुलांना पहिलीच अघोषित जोडी मिळाली होती..एकमेकांसाठीच बनविलेली ...जगन् नियत्याने!

|| क्रमशः ||