फोन

"आरे पत्त्या कुठाय तुजा‌.! किती फोन केलं मी.! सगळं बंदच असतंय गा कायम?"

हॅलोs ? कोण ?

"बास का आता? आता आवाज पन इसरला का आमचा?"

नाय रे.. आवाज नाय ओळखला मी.

"आरे पवन बोलतोय पवन.!"

पवन ?.. पवन ताटे का? मला आवाजाची काय ओळख
लागली नाय रे आजून.

"पवन जाधव बोलतो. पळशीवरनं."

आरे हां हां.. हां.. बोल बोल.. कसा काय फोन केला..?

"काय नाय.. बगावं म्हणलं काय चाललंय..! तुजा काय फोन नाय काय नाय..कुठं हाईस कुटं तू ? "

हाय की.. हितंचाय.. चाललंय निवांत.

"आरं पन आसं कुटं आस्तंय गा ? एवडं करूनी लगा.. एवडं कुटं तोडत आस्तेत गा? समजाय पायजे तुला बी."

नाय नाय. तसं काय नाय. खरंच काय नाय..

"नाय कसं.? कदी यितू न् कदी जातू कळत बी नाय..हिकडं आल्यावर बी भेटत नाय.. येक फोन करायला बी जीवावर येतं गा?"

आरे तुमचे तुमचे कामंधंदे चालल्याले आस्तेत आणि त्यात कशाला उगंच खोळंबा?

"आमची कसली कामं न् काय.! म्हागं पुण्याला आलतू एक दोनदा तवा भेटावं म्हणलं पण तुजा फोन बंद..! माणसानं
हुडकायचं तरी कुटं तुला.! "

बरं काय विशेष मग? कसा काय फोन केला आज?

"त्ये आपला आबा जगदाळे है ना. त्यो इचारत हुता. त्येच्या मिशेसची चुलतबहीण हाय. इंजन्यरींग झालंय. आता
तिकडंच जॉबला आसतीय कंपनीत. तर त्येनं परवा सज
माज्यापाशी इषय काडला की बग इचारून तुला.
काय इचार है का तुजा बग म्हणत हुता"

आरर्र.. नाय नाय नको .. आयला हेच्यासाठीच फोन केल्ता गा काय तू?

"आरं थांब थांब.. जरा येक मिनिट थांब.. मी आता येक काम करतू.. ही फोन झाल्यावर तुला व्हॉट्सअप वर तिजा
बायोडाटा पाठवतू..! एकच नंबर पोरगी है..! नुसतं बगायला काय जातंय तुला? लगीच पास करचील बग तू..! गॅरंटीच है मला"

चांगल्या वाईटाचा काय विषय नाय..! पोरी चांगल्याच
आसतेत..! पण नकोचाय आपल्याला तर..! काय पाठवू
बिठवू नको.

"असं कसं नगो ? मला काय कळतच नाय तुजं..! किती दिवस नगो नगो म्हणणाराय? आं? पाठवतूय बग
बायोडाटा..! दोन दिवस इचार कर निवांत अन् मग सांग. एवढं आईकच माजं..! आनी पार्टीबी चांगली है तिकडची.
मानसं बी चांगली हैत बगण्यातली. आनी आपली त्येंच्यात वाट बी पडल्याली है कासेगावच्या मामीच्या बाजूनं..!
हेज्यापेक्षा चांगली जागा मिळनार नाय बग तुला."

बरं बरं सांगतो मी तुला नंतर.. मी फोन करतो नंतर.

"तू कसला फोन करतूय..! तुजं तिकडं काय तरी गॅटमॅट हाय भौतेक..! तसं आसलं तरी काय आडचन नाय..! सांगून टाक आपल्याला बिनदास.! मी बोलतो आण्णांला.. दुसरं कुनी
डोक्यात हाय का तुज्या?"

नाय नाय.. तसलं काय नाय.

"आरं पन हिकडं पै पावन्यात तसाच कालवा उठलाय.! तुजं तू तिकडंच कायतरी जुळवलंय म्हणून.! सांग तसं काय आसलं तर.! कास्ट बिस्टचा बी काय विषय राह्यला नाय आता येवडा..! त्येचं बी काय कमी जास्त आसलं तरी काय आडचन नाय..! चालवून घिऊ आपन..! आं?"

आरे आस्तं तर सांगितलं आसतं मी..! आता काय नाईचाय तर काय पदरचं सांगू का? आनी लोकांचं काय मनावर
घ्यायचं.! ते बोंबलतच आस्तेत.! त्येंचं तोंड कोण धरनार!
बरं ठिऊ का आता. काम है जरा.

"आरं कामावरनं आठवलं..! त्ये बी येक इचारायचंच हुतं. जॉबला कुटं अस्तो म्हणं तू आता ?"

जॉब बिब नाय करत मी.! सध्या मी माझी पॅशन फॉलो करतो.

"व्होय काय? चांगलंय चांगलंय..! पण म्हंजे काय करतूस नेमकं?"

विशेष काय नसतं..! हितं लोकांना कार पार्कींगसाठी स्वतःचा ॲसिस्टन्स देतो..! ॲसिस्टन्स म्हणजे एखादी कार आसपास घुटमळाय लागली की मी लगेच उठून उभा राहतो.! आनी मग उजवा हात हवेत चक्राकार हलवत 'येऊ द्याss येऊ द्याss फुल्ल माराss' वगैरे आवाज काढतो..! आनी कार नीट पार्क झाली की मग लगीच खिडकीवर हात आपटून मजूरी
मागतो...! लोकं देतेत त्येंच्या खुशीनं दहा वीस रूपै..! आनी
पैशाचं बी काय नसतंय रे एवडं..! कामाचा आनंद महत्वाचा.! तो बक्कळ मिळतो..! बाकी वेळ मग हितंच फुटपाथवर बसून असतो दिवसभर..! हॅलोss पवन.. हॅलोss.. ऐकतोयस ना? च्यायला ठेवला वाटतं फोन पव्यानं..!