टीम बिल्डींग अ‍ॅक्टीव्हीटीज ची खरच गरज असते का?

टीम बिल्ड होतं कि नाही डिफर्र्स फ्रॉम टीम टु टीम पण एखादं समस्या बघण्याचे दृष्टिकोण बदलतं.
यु गेट टु नो पिपल फ्रॉम अदर टीम्स.

कंपनीच्या दृष्टीने चांगली टिम (मेम्बर्सचे एकमेकांना सहकार्य) या बरोबरच इंटर टिम रिलेशनशिपही तेवढीच महत्वाची आहे.
वेगवेगळ्या टिम्स एकत्र येतील अशा ऍक्टिव्हीटिजही असाव्यात. सर्व्हिस आणि फिल्ड सपोर्ट टिम्सच्या सेल्स टिम्स बद्दल तक्रारी आणि व्हाईस अ व्हर्सा, अकौंटस टिम्स आणि सेल्स टिमचे वाकडे, प्रोडक्शन आणि सेल्स टिम मधील तणाव कॉमन आहेत.

मी, सुकडू सुतार, धर्मा मांडवकर वगैरे सगळेजण टीम बिल्डिंग ऍक्टिव्हिटी म्हणून आमच्या 'जगल्या'कडे तंबाखू खायला जातो. तणावरहित जीवन. अशा ऍक्टिव्हिटी गावागावात व्हाव्यात.

वैधानिक इशारा - तंबाखू आरोग्यास अपायकारक आहे.

रोजचे काम दोन किंवा जास्त वेगवेगळ्या जबाबदार्‍या पेलणार्‍या टीम्सना मिळून करायचे असते तेंव्हा त्या टीम्स मध्ये कालांतराने तूतू मैमै सुरू होऊन दरी निर्माण होते (हे एका टिममधल्या लोकांसाठीही लागू आहेच) अश्या अवस्थेत टीम बिल्डींग अ‍ॅक्टिव्हिटीजनी मोलाचे काम केलेलं मी पाहिलं आहे. तेही कसले वेगळे उपदेशाचे डोस न पिता/पाजता.
एरवी आपापल्या क्युबिकल्स मधे मुंडके अडकवून काम एके काम करणार्‍या कर्मचार्‍यांना आपले कामाचे विभाग, काम, हुद्दा, वय, लिंग, प्रादेशिक सीमा या सगळ्याचं अवघडलेपण विसरून एकामेकांत मिसळून छानपैकी गप्पा मारत मोकळा श्वास घेतल्याचे मी पाहिले आहे. यानंतर जेंव्हा पुन्हा कामाची सुरुवात झाली तेंव्हा त्यात या इव्हेंटचा चांगला परिणाम दिसलेला आहे.
(मी HR विभागात काम करत नाही बरे का. पण अश्या अ‍ॅक्टिव्हिटीज योग्य प्रकारे राबवल्या तर फार मजा आणतात हे नक्की. )

जेंव्हा टीम अ‍ॅक्टिव्हिटीजसाठी मुक्कामाच्या सहलींचा समावेश होतो त्यावेळी बहुतेक वेळा आपापले गट पाडले जाऊन आपल्याच कोंडाळात लोक रमतात असे वाटते.

टीम बिल्डींग मजेची आणि रीलॅक्सींग तेंव्हा होते जेंव्हा टीम मधे निदान १-२ टाळकी उत्साही आणि ओळखीची असतात असं मला वाटतं..
काहिंचा स्वभाव नव्याने रुजू होऊन ही मिक्स होणारा असेल तर त्याना असेही मजा येणारच..

भारतिय कं. मधे सणासुदी चे मस्त तयार होऊन ऑफिसात येणे वगैरे मस्त नोस्टॅल्जिक आठवणी आहेत..

या गोष्टींची गरज बहुधा एच आर ना असते, कं. किती काळजी करते तुमच्या मनःस्वास्थ्याची असं भासवायला
कोण फक्त बोलबच्चन आहे आणि कोण खरोखर कामाचे आहे हे एखादा प्रोजेक्ट एकत्र केल्यावर बरोबर कळते >>>> एकदम पते की बात!!!

मला मुख्यतः अश्या इव्हेंट ना रोजचे मख्ख ठोकळे, मीटिंग मध्ये फडया निवडुंग बनून उगीच रुडपणा करणारे जेव्हा माणूस बनून मजा करतात, हसतात तेव्हा त्यांना हसताना पाहणं आवडतं.ही लोक मिटिंगस मध्ये पण काही काळात माणूस बनतील, स्वतःच्या असुरक्षितता बाजूला ठेवून प्रोजेक्ट चं भलं पाहतील असा विश्वास निर्माण होतो(आणि त्यांनाही माझ्या बद्दल निर्माण होत असेल अशी अपेक्षा करून माझं भाषण मी पूर्ण करते. जय हिंद जय म्हाराष्ट्र. )

अनू

तुझं भाषण वाचून ते तारे जमिन पर मधला शेवटला पेंटींग ला एकत्र जमणारे एरवी कडक असणारे शिक्षक मजा करत, हसत, खेळत आणि मुलांशी संवाद साधत चित्र काढतात ते आठवले