"खरं प्रेम हे एकदाच होतं का?"

हाडळीचा आशिक धन्यवाद चूक दुरूस्त केल्याबद्दल!
सामो आपले आभार!
सियोना खरंच "कुछ कुछ होता है पूर्ण पात्रासकट तुम्हाला लक्षात आहे त्याबद्दल कौतुक तुमचं! आणि हा ऋन्मेश जी तुम्ही बरोबर म्हणालात!आपल्या सर्वांच्या प्रतिसादासाठी धन्यवाद!

धन्यवाद आशू आणि ब्लॅककॅट आपल्या प्रतिसादासाठी!
पण माझी अपेक्षा ही आहे की आपण आपल्या पहिल्या प्रेमाचा अनुभव इथे अधोरेखित करावा.

साधना आपल्या प्रतिसादासाठी धन्यवाद!
हो छापले बरे उशिरा पण तो एक हृदयाच्या खोल कप्पा होता.
जिद्दु छान आपल्या निर्भिड शैलीला सलाम!
अजिंक्य आपण आपले अमूल्य मत मांडल्याबद्दल आभार!
आणि ऋन्मेष दादा आपण तर सदाबहार प्रत्येकवेळी आपल्या मिष्कील आणि खट्याळ शैलीने चर्चेत रंगं भरता.

व्वा मानवजी आपल्या प्रश्नाने मला पण विचारात पाडलं खरं, पण माझ्या सुपिक बुद्धित ज्या प्रेमाविषयी कल्पना आहेत त्या मांडतो!
मुख्यतः प्रेमाचे तीन प्रकार
(१) infatuation आकर्षणातून निर्माण झालेले प्रेम

(२)shoe off दिखाव्याचे प्रेम

(३) दिव्य प्रेम म्हणजेच खरे प्रेम

जे प्रेम आकर्षणातून निर्माण होते ते केवळ बाह्य सौंदर्यावर लुब्ध होते पण आंतरीक सौंदर्याच्या अभावामुळे हळूहळू क्षीण होत जाऊन त्याजागी भीती आणि औदासीन्य येते.

दुसऱ्या प्रकारचे प्रेम हे समोरच्याचा रौब, प्रतिष्ठा मानसन्मान जात-पात बघून केले जाते.ते दिखाव्याचे असते. त्यात जोश उत्साह आनंद नसतो ते केवळ सहवासातून निर्माण झाले असते.

'दिव्य प्रेम' म्हणजेच 'खरे प्रेम' ते सहवासातून निर्माण होत नसून विचारांच्या जुळणीतून होते दिव्य प्रेम कोणत्याही नातेसंबंधांपेक्षा श्रेष्ठ आणि सर्व संबंधांना सामावून घेणारे असते.

खरंतर विषय खूप खोल आहे पण शब्दांनाही मोल आहे. खऱ्या प्रेमाचे उदाहरण द्यायचे झाल्यास तुम्ही 'सिर्फ तुम' हा चित्रपट बघा ज्यामध्ये संजय कपूर नायीकेला तिचे ट्रेन मध्ये विसरलेले डॉक्युमेंट परत करतो. आपल्याला निस्वार्थ भावनेने केलेली मदत बघून ती त्यांच्यावर निस्सीम प्रेम करते आणि त्याच्या भेटीसाठी केरळला येते त्या दोन जीवांधला धागा हा खऱ्या प्रेमाचा आहे. आंतरिक ओढीचा आहे. सद्भावनेचा आहे!

वीरू तुम्हीपण जुन्या आठवणींना उजाळा दिला!
थोड़ी प्रतिक्षा! सांगतो!

वीरू तुम्हीपण जुन्या आठवणींना उजाळा दिला!
थोड़ी प्रतिक्षा! सांगतो!

डिप्लोमा मेकॅनिकल इंजिनिअरिंग चा तो काळ होता. माझं ऍडमिशन आधी इलेक्ट्रिकल इंजीनियरिंग ला झालं होत. तेव्हा तिची आणि माझी ओळख झाली 'निकिता', 'निकिता चापले' सडपातळ बांधा, उंच देहयष्टी, लांब सडक केस सावळ्या वर्णाची आणि डाव्या गालातल्या खळीत काळा तीळ असणारी निक्की! मी दोनच महिने इलेक्ट्रिकलला होतो. नंतर मला लास्ट राऊंडला मेकॅनिकल मिळालं.
पण इलेक्ट्रिकल मध्येच माझी मैत्री आणि प्रेम दोन्ही होतं!
भूषी-भूषण हा माझा जिवाभावाचा मित्र!
खाणं-पिणं,खेळणं-बागडणं सर्व काही सोबत मी पहिल्या वर्षात निकी बद्दलचे प्रेम कोणालाही कळू दिले नाही पण दुसऱ्या वर्षाला मनाला हुरहुर लागुन राहीली. मग मी बार मध्ये थोडी झिंगल्यानंतर भूषणला सांगितले की मी निकिता वर खूप प्रेम करतो. तो पण आश्चर्यचकित झाला केव्हापासून? पहिल्याच भेटीपासून! ती मला खुप आवडते.

मग मी एक प्लान केला भूषणने निकीला जाऊन सांगितले की सुहासच्या डायरीत तुझ्याविषयी लिहिले आहे. तिने पण उत्सुकतेने विचारले, काय? "की तू त्याला खूप आवडते!" तिने फक्त मंद स्मित केले पण त्याचे उत्तर तिने काही त्याला दिले नाही मग हळूहळू सेमिस्टर वर सेमिस्टर येत गेले पण लास्ट सेमिस्टरला मला वाटलं आपण स्वतःहून तिला प्रपोज करावं!
मग तो दिवस आला मी, भूषण, निकिता, नेहा चौघे रेस्टॉरंट मध्ये बसलो होतो सदरच्या! विषयाचं गांभीर्य ओळखून नेहा आणि भूषण दुसऱ्या टेबलवर जाऊन बसले मी तिला विचारलं की, "तुला जेव्हा माहित झालं तेव्हा तुला धक्का बसला का?" ती म्हणाली, "सुहास तसं काही नाही मला प्रेमाबिमात पडायचं नाही कारण आधीच माझ्या बहिणीचं प्रेम प्रकरण घरच्यांच्या लक्षात आलं त्यामुळे मला खूप भीती वाटते. तुझ्या जागी दुसरा कोणी पण मुलगा असता तरी माझे उत्तर हेच असते!" मी तिला प्रेमाच्या आणाभाका घातल्या पण ती तटस्थ होती तिच्या निर्णयावर! त्यादिवशी डोळे पाणावले! खूप रडलो! आणि मस्त पैकी गम मध्ये दारू प्यायलो!!! पण तिचा विचार डोक्यातून काही जाईना! अभी twist बाकी है मेरे दोस्त!!!!

भुशी बऱ्याचदा दांड्या मारायचा कॉलेजला त्यामुळे त्याचं प्रॅक्टिकल जर्नल निकी कम्प्लीट करून द्यायची त्याचा आणि तिचा रोल नंबर मागे पुढेच होता तो 'भोयर' आणि ती 'चापले' आणि परीक्षेच्या वेळेस हे दोघे एकमेकांना हेल्प करायचे मला पण आधी वाटलं मैत्रीखातर ती हे करत असेल. एक दिवस मदिरालयात बसलो असताना भूषणने निकिताने पाठवलेला मेसेज मला दाखवला "हम तेरी मोहब्बत मे हो गये फना" अशी त्याची शेवटची ओळ होती. याबद्दल भूषीने निकीला विचारले तर ती म्हणाली "चुकून तुला मेसेज गेला"
. पण माझ्या दृष्टीक्षेपात त्या सगळ्या घटना यायला लागल्या की 'निकी' भूषणची एवढी काळजी का घेते. तेव्हा माझ्या डोक्यात लख्ख प्रकाश पडला की 'निकी' भुषीवर प्रेम करते तेव्हाच तिने तो मेसेज त्याला पाठवला. मी त्याला त्या दिवशी याबद्दल सांगितले तर तो जाम भडकला माझ्यावर! "काही पण काय बोलतो सुहास. अरे तू तिच्यावर प्रेम करतो ना!" मी म्हणालो "हो करतो पण ती तुझ्यावर करते ना! मला माझं प्रेम नाही मिळालं तरी ठीक आहे पण तिला तिचे प्रेम मिळू दे!" मी तिच्याबद्दल त्याच्या मनात प्रेमाची भावना जागृत केली.
येणाऱ्या 9 ऑक्टोबरला भुशीचा वाढदिवस होता त्याच दिवशी मी त्याला निकीला प्रपोज करायला सांगितले आणि हो त्याने ते केले. त्याच्या प्रस्तावाने ती गप्प होती पण काही दिवसानंतर तिने accept केले पण तिने भूषणला एक प्रश्न विचारला, "सुहास काय विचार करेल?" तेव्हा भूषण म्हणाला, "त्यानेच तर मला तुला प्रपोज करायला सांगितले." या शब्दांनी तिला आश्चर्याचा धक्काच दिला.
जेव्हापर्यंत कॉलेजमध्ये होतो ती मला अधून-मधून भेटायची! चेहऱ्यावर एक हलकेसे हसू असायचे पण आता ती 'भुशी' ची 'निकी' होती त्यामुळे मी तिला त्याच भावनेने बघायचो!

"मोहब्बत वो नहीं
जो सब कर बैठे हैं!
मोहब्बत वो है;
जो यार के खातिर कुर्बान कर बैठे!!"

कदाचित ते खरे असेलही साधना! पण मी भूषणला नाही म्हणालो असतो तर त्याने तिला कधीच प्रपोज केला नसता.माझ्यावर नाही पण तिला तिचे प्रेम मिळवून देण्याचा कठीण प्रयत्न मी केला आणि तो सपशेल यशस्वी झाला.
त्यांचे प्रेम हे माझ्याच प्रयत्नांचे फळ होते.त्यालाच मी कुर्बाणीचे नाव दिले आहे.
मला माहीत होतं ती माझ्यावर प्रेम करत नव्हती पण ती भूषणलाही सहजासहजी स्विकारायला तयार नव्हती कारण त्याने प्रपोज केल्यानंतर बरेच दिवस निकीने विचार केला आणि तेव्हाच तीने तो प्रश्न केला "सुहासला काय वाटेल?".एक soft corner होता माझ्याविषयी तिच्या हृदयात.ती नंतरही माझ्यासोबत तशीच बोलायची जशी आधी.पण मी दोघांमधला एक दुवा ठरलो एवढच!

साॅरी हं show off लिहायचं होतं!
चूकून shoe off झालं!